نماد سایت مجله روانشناسی رابینیا

اختلال دو قطبی نوع دو

  • اختلال دو قطبی نوع دو

    از جمله اختلالات روانپزشکی اختلال دو قطبی نوع دو است که در گروه اختلالات خلقی قرار می‌گیرد. در این اختلال فرد دوره‌هایی از خلق افسرده و دوره‌هایی از خلق هیپومانیک را تجربه می‌کند. دوره‌های خلق مانیا یا همان خلق بالا در این اختلال نسبت به اختلال دو قطبی نوع یک شدت کمتری دارد بنا به این دلایل به آن هیپومانیا میگویند.

    با توجه به این مسائل اختلال دو قطبی نوع دوم برای فرد باعث پریشانی و ناراحتی‌های زیادی میشود. که عملکرد او را در زمینه‌های مختلف می‌تواند دچار مشکل کند. با توجه به پیامد ها و تاثیرات منفی که اختلال دو قطبی دارد فرد احتیاج به دارد تا توانایی در پیش گرفتنن هر چه سریعتر مراحل عادی زندگی خود را به دست بیاورد.

    در ادامه مقاله در رابطه با اختلال دو قطبی نوع‌ دوم به توضیحات بیشتری خواهیم پرداخت با ما همراه باشید.

    تفاوت اختلال دو قطبی نوع دو با دو قطبی نوع یک

    در هر دو نوع این اختلال ها دوره‌هایی از خلق پایین یا افسرده و دوره‌هایی از خلق بالا  مانیک را تجربه میکند ولی مهم ترین تفاوتی که در اختلال دو قطبی نوع یک و دو است شدت دوره‌های مانیاست. افرادی که به اختلال دو قطبی نوع دوم، مبتلا هستند به راستی با شدت کمتری دوره مانیا را تجربه میکنند بنا به این دلایل به دورۀ مانیا در نوع دو، هیپومانیا میگویند.

    در اختلال دو قطبی نوع دوم دوره های مانیا به اندازه ای که فرد در این دوره‌ها دچار اختلال زیادی در عملکردهای شغلی، اجتماعی، خانوادگی و… شود شدید نیست.

    ولی این به معنی این نیست که بتوان گفت اختلال دو قطبی نوع دوم از نوع اول شدت کمتری دارد به دلیل اینکه افرادی که به اختلال دو قطبی نوع دوم مبتلا هستند دوره های افسردگی شدیدتری را تجربه می‌کنند. در دوره‌های افسردگی است که فرد با کاهش معنادار در عملکرد روزانۀ خود مواجه خواهد شد.

    علائم اختلال دو قطبی نوع دو

    افراد دوره‌هایی از افسردگی و دوره‌هایی از هیپومانیا را در اختلال دو قطبی نوع دوم تجربه میکند که هر کدام از این‌ها نشانه های مرتبط به خود را دارند. در ادامه مقاله به نشانه هر کدام از این دوره ها ه صورت جداگانه‌ای خواهیم پرداخت.

    علائم مربوط به دوره هیپومانیا اختلال دو قطبی

    حداقل 4 روز در فرد دوره هیپومانیا طول می‌کشد و بیمار حداقل 3 علامت از علائم زیر را از خود نشان می‌دهد. امکان اینکه  فرد در طول این دوره تغییر خاصی که در او اتفاق افتاده را حس نکند وجود دارد. ولی نزدیکان و اطرافیان متوجه بروز تغییرات نابهنجار در او خواهند شد.

    علائم مربوط به دوره افسردگی اختلال دو قطبی نوع دوم

    فرد در این دوره نشانه های  نشانه های مرتبط با  افسردگی اساسی را تجربه خواهد کرد که شامل موارد زیر می‌باشد.

    همزمانی اختلال دو قطبی نوع دوم با دیگر اختلالات

    افرادی که به اختلال دو قطبی نوع دوم مبتلا هستند همزمان اختلالات روانشناختی دیگری را نیز از خود نشان می‌دهند. به عبارتی دیگر فرد همزمانی اختلال خلقی با یک اختلال روانی دیگر را تجربه می‌کند. بیشتر این افرادی که به اختلالات اضطرابی مبتلا هستند و به مصرف مواد روی می‌آورند.

    همچنین درصد کمی از این افراد در طول زندگی اختلالات خوردن را نیز تجربه می‌کنند. به عنوان مثال به پرخوری عصبی دچار می‌شوند. این اختلالات همزمان، به طور معمول با حالات خلقی فرد ارتباط دارند. به راستی زمانی که فرد دوره‌های افسردگی را تجربه می‌کند بیشتر امکان دارد به اختلال خوردن دچار شود و همچنین هنگام تجربه دوره مانیا تمایل بیشتری به مصرف مواد دارند.

    عوامل خطر مربوط به اختلال دو قطبی نوع دو

    علت و عواملی خطر ابتلا به این اختلال کاملا مشخص نیست،ولی با توجه به تحقیقات و بررسی هایی که در این زمینه انجام شده از نقش پررنگ عوامل ژنتیکی خبر می‌دهد.به راستی افرادی که سوابق ابتلا به این بیماری را در خانواده درجه یک خود دارند  به احتمال بیشتری به این اختلال دچار می‌شوند.

    علاوه بر ابن ناهنجاری هایی که در مدار های مغزی و انتقال دهنده های عصبی  وجود دارد و بعضی از اتفاقات محیطی به ویژه در دوران کودکی در بروز این مشکل موثر هستند.

    درمان اختلال دو قطبی نوع دوم

    از روان درمانی و درمان دارویی برای درمان اختلال دو قطبی استفاده میشود. اگر مشکوک به این موضوع هستید که امکان دارد این اختلال در خود یا اطرافیانتان وجود داشته باشد ابتدا به مشاوره روانشناسی برای تشخیص مراجعه کنید.

    اگر روانشناس این مشکل را تایید کند فرد باید مراحل روان درمانی را با روانشناس شروع کند تا کم کم فاصله بین اتفاقات دوره ها را به کمک تکنیک‌های درمانی افزایش دهید تا از بازگشت آنها جلوگیری کنید.

    روش های روان درمانی عبارتند از: روان درمانی بین فردی، خانواده درمانی و درمان شناختی-رفتاری. روش های درمانی دیگر نیز وجود دارد که بر روانکاوی میتواند تاثیر بگذارد مانند  رفتار درمانی و درمان مبتنی بر روانکاوی.

    همچنین برای دوام بیشتر باید تحت نظر یک روان پزشک نیز قرار داشته باشید تا داروهای مورد نیاز و وضعیت جسمانی شما نیز تحت نظارت قرار بگیرد. دارو هایی که به طور معمول مورد استفاده قرار میگیرد، شامل داروهای آنتی سایکوتیک در صورت وجود توهم و هذیان، داروهای تثبیت کننده خلق (نظیر لیتیوم)، و ضدافسردگی‌ها می‌باشد.

    سوالات متداول

    اختلال دو قطبی نوع دوم بیشتر در چه سنی بروز پیدا می‌کند؟

    به طور معمول در پایان نوجوانی و ابتدای بزرگسالی شروع می‌شود، شروع اینن اختلال به طور متوسط از 20 تا 30 سالگی است. این اختلال دیرتر از اختلال دو قطبی نوع یک و زودتر از اختلال افسردگی اساسی بروز پیدا می‌کند.

    آیا همه بیماران دو قطبی هذیان و توهم را تجربه می‌کنند؟

    خیر در بیماران این نشانه مختلف است اما نگران نباشید به دلیل اینکه اگر پزشک صلاح بداند از داروهای ضد روان پریشی برای کاهش علائم در فرد استفاده کند.

     

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    خروج از نسخه موبایل