علائم، عوارض و ترک اعتیاد به ناس
از برگ تنباکو مخدری به نام ناس به دست می‌آید که جوانان به عنوان جایگزینی برای سیگار از آن استفاده می‌کنند. از لحاظ اجتماعی، روانی و جسمی آسیب‌های شدیدی را برای فرد مصرف کننده ایجاد می‌کند. از اصلی ترین موانعی که در ترک این مخدر وجود دارد وابستگی روانی و روحی شدیدی است که ایجاد می‌کند. متخصصان بهداشت و روان برای کاهش آسیب‌های ناشی از اعتیاد به مواد، سعی در معرفی عوارض و نشانه‌های اعتیاد را به افراد جامعه دارند. ما در سایت آموزشی و پژوهشی رابینیادرباره علائم و نشانه‌های اعتیاد به ناس و روش‌های ترک آن در این بلاگ صحبت خواهیم کرد.
ناس چیست؟
نسوار یا ناس از مخدرهای سبز رنگی است که در دسته مواد اعتیاد آور جای گرفته است. این ماده از برگ تنباگو که در سایه خشک شده به دست می‌آید که بزرگترین کشور تولید کننده افغانستان است. در برخی مناطق ناس به رنگ قهوه ای تهیه و توزیع می‌شود که در اصطلاح به آن تمباک نیز می‌گویند. این مخدر بسیار بدبو است و برای ترغیب افراد از خوشبو کننده و طعم دهنده در ترکیب آن استفاده می‌کنند. ناس را هم به صورت جویدنی و هم مکیدنی استفاده می‌کنند و پس از به وجود آمدن سرخوشی از دهان خارج می‌کنند. به تازگی ماده جدیدی به نام پان پراگ وارد کشور شده است که به طور مختصر به آن پان می‌گویند. این ماده با عناوینی مانند ناس خارجی و یا ملوان زبل به شکل‌های آدامس، پاستیل و خوشبوکننده دهان در بازار کشور به فروش می‌رسد و عوارضی مشابه نسوار دارد.
علائم مصرف ناس
ناس توان کاری افراد را بالا می‌برد و از مخدرها به حساب می‌آید. تنها عامل سرخوشی و تحرک است که بسیاری از افراد میل به استفاده دارند و خطر روانپریشی، توهم و هذیان را ندارد. ناس رنگ آب دهان را قرمز کرده و به دلیل افزایش ترشح بزاق فرد مصرف کننده به دفعات زیاد مجبور به خارج کردن محتویات دهان خود می‌شود.
عوارض اعتیاد به ناس
آهکی که در ناس وجود دارد به بافت دهان به دلیل اثر خوردنگی که دارد آسیب بسیار شدیدی را ایجاد می‌کند و بیماری دهان و لثه و پوسیدگی دندان را به دنبال دارد. تحریک مکرر بافت‌های دهانی توسط آهک یکی از عوامل ایجاد سرطان در حفره دهانی است. جذب نیکوتین و سایر سموم و آلودگی‌ها نیز توسط بافت‌های آسیب‌دیده دهانی به شدت افزایش می‌یابد. بیرون ریختن محتویات دهانی توسط مصرف‌کنندگان منجر به انتقال آلودگی‌های میکروبی و ویروسی این افراد به‌خصوص بیماری‌های تنفسی به محیط می‌شود. این مواد همچنین ممکن است به انواع میکروب‌ها، فلزات سنگین مانند سرب و سمومی مثل آرسنیک آلوده باشد.
عوارض کوتاه مدت
- اختلالات و سرطان روده بزرگ و نارسایی‌های کلیوی
- از دست دادن تعادل حرکتی و رفتاری
- ایجاد حرکات غیرطبیعی در چشم
- افزایش فشار خون و سکته قلبی
- تغییرات فشارخون و ضربان قلب
- وابستگی روحی روانی
- بیماری‌های دهانی
- عدم تعادل رفتاری
- عوارض بلند مدت
- اختلالات رفتاری
- سرطان حنجره
- اختلال در خواب
- اختلالات تمرکز
- تأثیر در مخچه
- دندان‌قروچه
- سرطان لثه
- بی‌خوابی
- زودرنجی
- سرگیجه
- سردرد
- لرزش
- تهوع
باورهای غلط درباره ناس
بسیاری از افراد بر این باورند که ناس ضرر کمتری نسبت به سیگار دارد ولی طبق تجربیات و تحقیقات به دست آمده ناس جزء مواد محرک به شمار می‌رود که به روی سیستم ادراکی و روانی مصرف کننده که بسیار خطرناک است و برای برطرف کردن وابستگی و تقویت روانی مراجعه به روانشناس و در مواردی هم روانپزشک توصیه می‌شود. متاسفانه از آنجایی که بسیاری از عوارض مصرف ناس خود را به تدریج و در بلندمدت نشان می‌دهند معمولا افراد آن‌ها را جدی نمی‌گیرند.
ترک اعتیاد به ناس
وابستگی روحی و روانی از مهمترین مشکلات در ترک وابستگی این محرک است. در ابتدا باید این وابستگی از بین برود چرا که این وابستگی در شروع دوباره مصرف و همچنین ادامه دار شدن اعتیاد نقش مهمی دارد. باتوجه به اینکه ترک ناس عوارضی چون بی‌قراری، استخوان‌درد و دردهای عضلانی آزاردهنده را با خود دارد لازم است تا فرد مبتلا حتما درمانی تحت نظر متخصص داشته باشد تا مبادا درد خماری او را از ادامه مسیر منصرف و دوباره به بیراهه نابودی بکشاند. متخصصان برای درمان بی خوابی بعد از ترک، کاهش درد و نگهداشتن ترک و دیگر معضلات ناشی از اعتیاد به مواد راهکارهای مناسبی به شما ارائه می‌دهند.
در مراحل دوم باید ارتباط های محیطی و اجتماعی فرد اصلاح شود. هم‌نشینی و ارتباط با افراد مصرف کننده و ترغیب کننده به مصرف باید به طور کامل قطع شود. به این ترتیب به مقدار زیاد عوامل ایجاد کننده وسوسه در فرد کاهش خواهد یافت.
و اما در انتها فرد باید به دنبال پیشگیری از بازگشت و پیدا کردن جایگزین‌های مناسب برای ترک ناس باشد. آدامس، شکلات، کشک و جویدنی‌های سنتی می‌توانند جایگزین مناسبی باشند. همچنین فعالیت‌های بدنی و ورزشی می‌تواند وضعیت روحی و عزت نفس فرد را احیا کرده و موجب سرزندگی و بهبود وضعیت خلقی و روابط عاطفی فرد شود. این عوامل در بلند مدت به فرد کمک می‌کند تا در ترک خود باقی بماند.
