معنای حریم شخصی افراد در زبان بدن چیست؟

بیشترین کاربرد زبان بدن در ارتباطات روزمره، مربوط به حفظ حریم شخصی است.

همان طور که می دانید حیوانات، پرندگان و ماهی ها برای خود قلمرو دارند و فضای خاصی از پیرامون بدن خود را فضای شخصی یا حریم خود می دانند و آن را علامت گذاری می کنند.

در سال های اخیر کشف شده است که انسان ها هم قلمرویی دارند که به آن فضا یا حریم شخصی می گوییم.

انسان نیز مانند سایر جانوران، حباب هوای قابل حمل متعلق به خود را دارد که اندازه آن بر تراکم جمعیت محیطی بستگی دارد که در آن رشد یافته و به هر جا که برود آن را با خود می برد.

حریم شخصی

در فرهنگ های مختلف این فاصله متفاوت می باشد و با شناخت این حریم ها می توان درباره رفتار خود و دیگران شناخت کافی به دست آورد.

تا حالا این اصطلاح را شنیده‌اید که فردی می‌گوید به حریم شخصی بیشتری نیاز دارد؟ یا در هنگامی که کسی بیش از حد به شما نزدیک شده، احساس بدی به شما دست داده است؟

حال برای شما این سوال پیش می‌آید که معنای حریم شخصی افراد در زبان بدن چیست؟ برای درک اینکه چگونه زبان بدن را بخوانیم باید با حریم‌شناسی آگاه باشیم.

اصطلاح حریم‌شناسی (Proxemics) را ادوارد هال، محقق انسان‌شناسی ابداع کرده است. این لغت به معنای فاصله‌فردی است که افراد در آن فضا احساس راحتی می‌کنند؛ و در صورتی که سایرین از آن محدوده عبور کنند، فرد حسی ناخوشایند را تجربه می‌کند.

همان‌گونه که حالت چهره و حرکت اجزای بدن می‌تواند نشانه‌های مختلفی از احساسات فرد را به سایرین منتقل کند، فضای فیزیکی بین دو فرد نیز اطلاعات مختلفی به ما می‌دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص حریم خصوصی نوجوانان کلیک کنید.

ادوارد هال انواع حالت‌های فضای شخصی را به چهار مدل اصلی تقسیم می‌کند، این حالت‌ها شامل موارد زیر هستند:

۱. ۱۵ تا ۴۵ سانتی‌متر فاصله صمیمی:

این میزان از فاصله در میان افراد صمیمی مشاهده می‌شود. داشتن یک رابطه نزدیک و قوی میان آن دو نفر را نشان می‌دهد.

این حالت در هنگام برخوردهای صمیمی و نزدیک مانند بغل‌کردن، زمزمه‌کردن در گوش یکدیگر و لمس دو طرف ایجاد می‌شود.

۲. ۴۵ سانتی‌متر تا ۱ و نیم متر فضای شخصی:

این فاصله و میزان فضای شخصی معمولا در بین افراد خانواده و یا میان دوستان نزدیک وجود دارد. هر قدر که افراد در این حالت به یکدیگر نزدیک‌تر شوند، نشان‌دهنده میزان صمیمیت و نزدیکی رابطه آن‌ها با یکدیگر است.

۳. ۱ و نیم الی ۳ و نیم متر فضای اجتماعی:

این میزان از فاصله در میان افرادی دیده می‌شود که با یکدیگر آشنا هستند. البته با آشنایی که مثلا همکار شما است و در طول هفته او را سه یا چهار بار می‌بینید ممکن است احساس راحتی بیشتری کنید و نزدیک‌تر قرار بگیرید.

در صورتی که فرد مقابل را به‌خوبی نشناسید، مثلا راننده اداره پست که شاید او را ماهی یک بار ملاقات کنید، ترجیح می‌دهید فاصله بیشتری از او بگیرید؛ و در همان اندازه ۱/۵ الی ۳/۵ متری او قرار بگیرید.

۴. ۳ و نیم الی ۷ و نیم متر فاصله عمومی:

این میزان از فاصله معمولا در حالتی ایجاد می‌شود که صحبت عمومی داشته باشید. صحبت در کلاس درس یا ارائه در یک جلسه کاری مثال‌هایی از صحبت‌های عمومی هستند که در آن‌ها به این میزان فاصله از سایرین نیاز داریم.

البته نباید فراموش کنیم که میزان رعایت فاصله عمومی و داشتن حس راحتی فردی در فرهنگ‌های مختلف، متفاوت است. یک مثال واضح از این تفاوت فرهنگ را در میان آمریکای لاتین و آمریکای شمالی است.

افرادی که از آمریکای لاتین هستند، به‌راحتی نزدیک هم قرار می‌گیرند و احساس راحتی می‌کنند اما افرادی که از آمریکای شمالی هستند ترجیح می‌دهند فضای خصوصی بیشتری داشته باشند.

قوانین نانوشته مربوط به حریم شخصی در مکان های پرازدحام

ازدحام در کنسرت ها، سینماها، آسانسورها و اتوبوس ها، ورود به حریم شخصی افراد را اجتناب ناپذیر می کند. رعایت اصول زیر نشان دهنده رشد اجتماعی ماست.

1. اگر کتاب یا روزنامه ای به همراه دارید، آن را مطالعه کنید.
2. یک چهره بی تفاوت و بی احساس از خود نشان دهید.
3. با هیچ کس حتی کسی که می شناسید صحبت نکنید.
4. از چشم دوختن در چشم دیگران اجتناب کنید.
5. داخل آسانسور شماره طبقات را نگاه کنید.
6. کمتر بدن خود را تکان دهید.