کمبود ویتامین B12

غذاهای سرشار از ویتامین B12 شامل صدف، تخم مرغ، ماهی، مرغ، گوشت و شیر است.

کمبود ویتامین B12 به این معنی است که ویتامین B12 کافی در بدن گردش نمی کند.

از نظر ذهنی، کمبود طولانی مدت ویتامین B12 با طیف وسیعی از علائم مرتبط است.

اینها شامل مشکلات حافظه، گیجی، تحریک پذیری، افسردگی و حتی روان پریشی است که شروع به باور چیزهایی می کند که درست نیستند.

سایر علائم فیزیکی به جای ذهنی کمبود ویتامین B12 شامل سردرد، خستگی، تنگی نفس و رنگ پریدگی پوست است.

تصور می شود که تا شش درصد افراد زیر 60 سال کمبود ویتامین B12 دارند.

برای افراد بالای 60 سال، این رقم می تواند به 20 درصد برسد.

ویتامین B12 در عملکرد و رشد سیستم عصبی و در تشکیل گلبول های قرمز نقش دارد.

اگر کمبود ویتامین B12 درمان نشود، حتی می تواند منجر به از دست دادن بینایی، سوزن سوزن شدن در اندام ها، آسیب عصبی، زخم های دهان و مشکلات زبان شود.

افرادی که مشکوک به کمبود B12 هستند باید ابتدا آن را با آزمایش بررسی کنند.

افرادی که به ویژه در معرض کمبود ویتامین B12 هستند، گیاهخواران و وگان ها و همچنین افراد مسن هستند.

اولی می تواند مقدار کمی B12 را در رژیم غذایی خود دریافت کند در حالی که دومی در جذب مشکل دارد.

سایر افرادی که در معرض خطر کمبود B12 هستند، افرادی هستند که دارای اختلالات گوارشی هستند، مانند بیماری کرون و IBD.

با این حال، در دوره معمولی، مصرف مکمل B12 یکی از ساده ترین راه ها برای مبارزه با این مشکل است.

بزرگسالان به حدود 1.5 میکروگرم در روز نیاز دارند.

برای کسانی که مشکل جذب دارند، ممکن است نیاز به تزریق منظم باشد.

معمولاً علائم کمبود ویتامین B12 با درمان به مرور زمان برطرف می شود.

با این حال، هر چه مدت طولانی‌تر این بیماری درمان نشود، احتمال ایجاد آسیب دائمی بیشتر می‌شود.

غذاهای سرشار از ویتامین B12 شامل صدف، تخم مرغ، ماهی، مرغ، گوشت و شیر است.