تأثير مداخله آموزشى بر افزايش خودكارآمدى و آگاهى زنان براى پيشگيرى از خشونت خانگى

زمينه و هدف: خشونت عليه زنان در سراسر جهان ديده مىشود . مطالعات نشان داده است كه خشونت
ارتباط زيادى با خودكارآمدى دارد . بنابراين، تعيين تأثير مداخله آموزشى بر افزايش خودكارآمدى و
آگاهى زنان براى پيشگيرى از خشونت خانگى عليه آنها در شهر گرگان هدف اين پژوهش بود .
مواد و روشها: اين مطالعه نيمه تجربى با طرح پيش آمون پس آزمون بر روى 91 زن همسردار
تحت پوشش كميته امداد امام خمينى شهر گرگان در زمستان و بهار 1390-1391 انجام شد . ابزار
جمع آوري داده ها چكليست اطلاعات جمعيت شناختى و دو پرسشنامه سنجش خودكارآمدى عمومى و
آگاهى زنان درباره خشونت بود . بر اساس نتايج پيش آزمون محتواى آموزشى تهيه شد . پس آزمون 40 روز
بعد پس از 3 جلسه آموزش اجرا شد .دادهها از طريق SPSS16 و با بهكارگيرى آزمون تحليلى مانند تى
زوجى تجزيه وتحليل شد .
يافته ها: ميانگين سنى افراد 13/12±37/37سال بود . نمرات ميانگين ميزان خودكارآمدى(001/0p (>
و آگاهى زنان درباره خشونت (001/0>p (قبل و بعد از مداخله از نظر آمارى تفاوت معنادارى وجود
داشت؛ به عبارتى ديگر، به نظر میرسد برنامه آموزشى بر ارتقاء ميانگين متغيرهاى مذكور مؤثر بوده
است.
نتيجه گيرى: براى كاهش خشونت خانگى عليه زنان، افزايش ميزان آگاهى و خودكارآمدى آنان از طريق
برگزارى كلاسهاى آموزشى و برنامهريزى صحيح پيشنهاد میشود