اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوارهاي ذهنی و اضطراب بيماران وسواسی

خلاصه
مقدمه
محققان در دهههای اخیر علاقه زیادی به بررسي عوامل شناختي در بیماران وسواسي پیدا کردند؛ طرحواره- درماني یكي از رویكردهای درماني موثر در حیطه های مختلف است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشي طرحواره درماني بر نشخوارهای ذهني و اضطراب بیماران وسواسي بود

روش کار

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشي با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه  آماری این پژوهش را تمامي افراد مبتلا به وسواس منقطه 1 تهران تشكیل دادند. از طریق فراخوان و مراجعه به کلینیک های روانشناسي منطقه 1 شهر تهران، 30 نفر مبتلا به وسواس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ بدین ترتیب ابتدا پرسشنامه های نشخوارهای ذهني و اضطراب به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس گروه آزمایش تحت طرحواره درماني به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های پژوهش با استفاده از کورایانس مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج

نتایج کواریانس نشان داد که طرحواره درماني بر کاهش نشخوارهای ذهني و اضطراب بیماران وسواس تاثیر مثبت و معني داری دار (p≤ 0/001).

نتيجه گيري
با استفاده از رویكرد طرحواره درماني ميتوان نشخوارهای ذهني و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواس را کاهش داد.

کلمات کليدي طرحواره درماني، نشخوارهای ذهني، اضطراب، بیماران وسواسي

The Effectiveness of Schema Therapy on Mental Rumination and Anxiety in Obsessive-Compulsive Patients

Abstract Introduction: In recent decades, researchers have become increasingly interested in examining cognitive factors in obsessive-compulsive patients; schema therapy is one of the most effective therapeutic approaches in various domains. The purpose of this study was to determine the effectiveness of schema therapy on the rumination and anxiety of obsessive-compulsive patients. Materials and Methods: The present study was a quasi-experimental study with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study consisted of all individuals with OCD 1 in Tehran. Through recall and referral to psychology clinics in district 1 of Tehran, 30 patients with obsessive-compulsive disorder were selected and randomly assigned into two groups of experimental and control. Then the experimental group underwent 10 sessions of Schema Therapy and at the end of both groups the post-test was performed. Results: The results of covariance showed that schema therapy had a positive and significant effect on reducing rumination and anxiety in obsessive-compulsive patients (p≤0.001). Conclusion: Schema therapy can reduce the rumination and anxiety of patients with obsessive-compulsive disorder.

Key words: Schema Therapy, Mental Rumination, Anxiety, Obsessive-Compulsive Patients conflict of interest:

There is no conflict of interest