این پرسشنامه را سولومون و راث بلوم در سال (1984) ساخته و آن را مقیاس اهمالکاری تحصیلی نام نهادند، این مقیاس را دهقانی (1387) برای اولین بار در ایران بهکاربرده است. این مقیاس دارای 27 گویه میباشد که 3 مؤلفه را مورد بررسی قرار میدهد: مؤلفه اول، آماده شدن برای امتحانات؛ شامل 8 سؤال میباشد. مؤلفه دوم، آماده شدن برای تکالیف میباشد و شامل 11 گویه میباشد و مؤلفه سوم، آماده شدن برای مقالههای پایانترم میباشد که شامل 8 گویه میباشد. نحوه پاسخدهی به گویهها به این صورت است که پاسخدهندگان میزان موافقت خود را باهر گویه با انتخاب یکی از گزینههای «هرگز»، «بهندرت»، «گهگاهی»، «اکثر اوقات»، و «همیشه» نشان میدهند که به گزینه «هرگز» نمره 1، «بهندرت» نمره 2، «گهگاهی» نمره 3، «اکثر اوقات» نمره 4، «همیشه» نمره 5، تعلق میگیرد. همچنین در این مقیاس گویههای «2 –4 –6 –11 –13 –15 –16 –21 –23 –25» به صورت معکوس نمرهگذاری میشوند. نامیان و حسینچاری (1390) در تحقیقی با عنوان تبیین اهمالکاری تحصیلی دانشجویان بر اساس باورهای مذهبی و هسته کنترل ضریب پایایی پرسشنامه را به روش آلفای کرونباخ 73/0 به دست آوردند. دولتی (1391) نیز در پژوهشی ضریب پایایی پرسشنامه را به روش آلفای کرونباخ 91/0 بدست آورد. در این پژوهش از نسخه 27 سؤالی استفاده شد. روایی پرسشنامه در پژوهش جوکار و دلاورپور (1386) با استفاده از روش تحلیل عاملی محاسبه شد که یافتهها بیانگر روایی مطلوب پرسشنامه بود.
- دارای 27 گویه می باشد
- داردای 3 خرده مقیاس می باشد
- دارای شیوه نمره گذاری می باشد
- دارای پایایی و روایی می باشد
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.