اگر کسی موی بلند و طلایی داشته باشد، من به او حسادت می کنم. گاهی هم به رفتار خیلی متشخصانه، لباسی شیک که خیلی به یک نفر می آید. دیدن یک آدم موفق و جذاب.
قیافه، پول، زندگی… من گاهی حسادت می کنم. کسی هست که تا بحال هرگز حسادت نکرده باشد؟
حسادت چیست و چرا بد است؟
درتعریف روانشناسی حسادت ترکیبی از حس های زیر است:
غبطه خوردن، اضطراب، نفرت، حقارت، ترس.
وقتی داریم حسادت می کنیم در ذهنمان چه می گذرد؟
خوش به حالش…
کاش من جای او بودم.
چقدر خوشبخت است.
چقدر خوشگل است.
چقدر موفق است.
همه او را دوست دارند.
من به اندازه او موفق نیستم.
من به اندازه او مورد تاییید نیستم.
من به اندازه او ارزشمند نیستم.
من به اندازه او دوست داشتنی نیستم.
امان از این افکار و احساسات!
ما می توانیم در برابر کسی که از ما بهتر است جلوی این افکارمان را بگیریم؟
می توانیم احساس نکنیم از او کمتر هستیم؟
می توانیم به کسی که تحسین برانگیز است، غبطه نخوریم ؟
جواب صادقانه به این سوال خیر است.
نه! ما نمی توانیم. از دیدگاه روانشناسی همه این حس ها در این موقعیت طبیعی هستند. پس چه چیز در حسادت غیرطبیعی است
محسن ریحانی
دیدگاه خود را درج کنید