کمال گرایی

کمال‌گرایی از کجا در ما شکل گرفت؟

۱. کودکی ناامن:

پدر و مادر ۱۹ را حساب نمی‌کند، می‌گوید باید ۲۰ بگیری.

کودک مدام با این جملات مواجه می‌شود:

“تو دست و پا چلفتی هستی”

“بچه فلانی رو نگاه کن! تو به درد نخوری”

سیستم آموزشی ما چه در مدرسه چه دانشگاه، نمی‌گوید مقایسه نکن! توسری نزن!

۲. یادگیری از اجتماع و محیط:

محیط می‌گوید باید چنین هیکلی داشته باشی.

باید زیبا و بی‌نقص باشی.

باید این شکلی لباس بپوشی.

فلانی را نگاه کن! باید این مدلی باشی.

۳. انتظارات بالای خانواده:

اینهمه خرجت کردیم..توقع داریم..باید پزشکی قبول شی، باید فلان‌جا کار کنی.

انرژی زیادی را صرف گیر دادن می‌کنند.

۴. فرهنگ بت ساز:

در فرهنگ ما، آدم‌ها یا شیطان هستند یا بتی برای پرستیدن.

وسط نداریم…خاکستری نداریم… نمی گوییم یکی ۴ تا خوبی دارد دو تا بدی و بقیه قبول کنند!!!!!

نقص داری؟ پس حذف میشی!

این فرهنگ آدم‌ها را به تله کمالگرایی می‌اندازد.

۵. شرکت‌های تبلیغاتی:

همیشه می‌خواهند یک آدم بی‌نقص بسازند، خصوصاً در حوزه زیبایی.

۶. شبکه‌های اجتماعی:

استاندارها را می‌برند بالاتر.

فقط خوشی‌ها را به اشتراک می‌گذارند.

هرگز از غم‌ها، شکست‌ها و گریه‌ها، تصویری نمی‌گذارند.