ویژگی های متفاوت بین همسر و پارتنر چه چیز هایی است؟
امروزه کلمه پارتنر بسیار کاربرد دارد؛ به همین دلیل افراد به دنبال ویژگی های متفاوت بین همسر و پارتنر هستند. همسر به افرادی گفته می شود که رابطه میان دو فرد به طور رسمی ثبت شده باشد اما پارتنر به افرادی گفته می شود که دو فرد رابطه عاطفی و جنسی با یکدیگر دارند اما این رابطه به ثبت رسمی نرسیده است. در این مقاله ویژگی های متفاوت بین همسر و پارتنر را بطور کامل مورد بررسی قرار میدهیم.
پارتنر یعنی چه؟
پاتنر در معنای لغوی یعنی یار و همکار و حتی همسر. اما تعریف امروزی آن عبارت است از کسانی با یکدیگر نامزد هستند و هنوز ازدواج آنها رسمی و در محضر ثبت نشده است.
ازدواج سفید در دنیای امروز رو به افزایش است. این ازدواج یعنی کسانی که با یکدیگر زندگی میکنند و رابطه جنسی برقرار میکنند اما ازدواجشان رسمی نیست. افراد در واقع پارتنر یکدیگر هستند و باید به این نکته اشاره کرد که از کلمه پارتنر در این وضعیت استفاده میشود. اما در بسیاری از مواقع در شغل نیز به همکارها این واژه گفته می شود. پس پارتنر فقط به معنی ازدواج نیست بلکه در مکان های دیگر نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
داشتن پارتنر در مکان های شغلی و کاری میتواند مفید باشد زیرا باعث میشود کار ها بهتر انجام شود. همچنین داشتن یک پارتنر در مسائل آموزشی مثل آموختن زبان یا آموختن موسیقی، باعث میشود که فرایند یادگیری و آموزش بسیار راحت و سریع و موثر واقع شود به همین دلیل افراد می توانند با توجه به میزان پیشرفت قابل توجه پارتنرشان در بحث آموزش، خود را به سمت پیشرفت بیشتری سوق دهند و وجود یک پارتنر در مسائل آموزشی میتواند مورد توجه مربیان و معلمان و اساتید موسیقی قرار گیرد و برای مراجعان خود با تعیین پارتنر میزان رشد و توسعه افراد را افزایش دهند.
ویژگی های روابط پارتنری
منظور از روابط پارتنری روابط عاطفی و جنسی بدون ثبت ازدواج است که می تواند ویژگی هایی داشته باشد. با توجه به سخت شدن شرایط ازدواج در دنیای امروز، پسران و دختران به نزدیکی به یکدیگر و برقراری رابطه عاشقانه و عاطفی و همچنین رابطه جنسی بدون ثبت رسمی تمایل دارند. این نوع از زندگی در کشور های توسعه یافته تر بسیار دیده میشود؛ در این کشور ها شرایطی وجود دارد که افراد بتوانند بدون ثبت ازدواج رابطه عاشقانه و جنسی برقرار کنند.
برای کسب اطلاع بیشتر از روابط جنسی کلیک کنید.
1. کودکان تک سرپرست
نتیجه این نوع روابط در بسیاری از موارد می تواند منجر به تولد کودکانی تک سرپرست و همچنین مادران مجرد و پدران مجرد باشد. البته امروزه در کشور های توسعه یافته وجود همچین فرزندانی باعث شرم نیست و جامعه بدون هیچ محدودیتی آنها را میپذیرد. این کودکان میتوانند در مدارس و دانشگاه ها تحصیل کنند و با پذیرش توسط اجتماع می توانند زندگی بدون مشکل و بحرانی را سپری کنند.
اما در کشور های مذهبی مثل ایران وجود این فرزندان یک بی هنجاری در جامعه است و فرزندان تک سرپرست در این کشور ها از سمت جامعه قضاوت میشوند که منجر به انزوای این کودکان میشود و خودشان را از جامعه جدا میکنند تا از نگاه های پر از قضاوت دوری کنند. این کودکان حتی در مدارس و دانشگاه ها و هم در گروه دوستان و همسالان مورد آزار روحی قرار میگیرند.
2. پدران و مادران مجرد
زندگی پارتنری، پدران و مادران مجرد بوجود می آورد. در جامعه بین خانومی که طلاق گرفته و سرپرست فرزند خود است با خانومی که زندگی پارتنری داشته و حالا فرزندی دارد بسیار تفاوت وجود دارد و او مورد قضاوت قرار میگیرد. وجود این شرایط برای افرادی که در کشورهای توسعه یافته زندگی میکنند با توجه به رواج سبک زندگی پارتنری به هیچ عنوان ناهنجاری محسوب نمی شود و مورد قضاوت قرار نمی گیرند.
در کشوری مثل ایران این نوع از سبک زندگی یک نابهنجاری بزرگ است و باعث میشود که افراد، زندگی طبیعی نداشته باشند و نگاه های پر از قضاوت جامعه منجر به احساس شرم و پشیمانی و ملامت در این افراد میشود. حتی ممکن است پس از پایان یافتن این سبک از زندگی افراد از سوی جامعه طرد شوند و خودکشی کنند تا از این احساس شرم رها شوند.
3. نبود تعهد کتبی و محضری
در این نوع از سبک زندگی افراد تعهد کتبی و ثبت شده در محضر ندارند. این موضوع باعث میشود زندگی پارتنری به جدایی منجر شود. در این زندگی افراد فقط تعهد عاطفی دارند؛ درست است این تعهد بسیار مهم تر از تعهد محضری است اما تعهد عاطفی پس از ارضای نیاز های شخصی افراد میتواند پایان یابد و زندگی پارتنری تمام شود.
با توجه به این موضوع که تعهدی نسبت به افراد در این نوع زندگی مشترک وجود ندارد، به این ترتیب افراد می توانند سایر بخش های زندگی خود را از زندگی مشترک جدا کرده و حتی در طول زندگی خود چندین رابطه را تجربه کنند. با توجه به مسائل روانشناسی وجود انسان در چند رابطه عاطفی همزمان به هیچ عنوان توصیه نمی شود زیرا مشکلات بسیار زیادی را برای فرد به وجود می آورد.
پذیرش زندگی پارتنری
بهترین روش برای پذیرش این افراد این است که جامعه با این موضوع روبرو شود و باید توجه شود که درصد بالایی از جوانان به روابط پارتنری تمایل دارند. زیرا هر انسانی با توجه به نگرش تفکر و اعتقادی که برای زندگی خویش دارد و قابل احترام است نمیتوان فرد را سرزنش کرد. این زندگی در ایران هم بسیار رواج پیدا کرده پس باید به عنوان بخشی از جامعه این افراد را پذیرفته و آن ها را با نگاه غلط و اشتباه از خود طرد نکرد.
در جهان سبک زندگی پارتنری در حال افزایش است و با توجه به مشکلات زیادی که در روند ازدواج به وجود آمده و نسل جدید تمایل چندانی برای ازدواج نخواهند داشت، به همین دلیل فرد خواهان بر قراری روابط عاطفی و عاشقانه و همچنین برقراری رابطه ی جنسی با یکدیگر هستند تا برای ارضای نیاز های جسمی و روانی خود به انجام و شروع سبک زندگی پارتنری روی خواهند آورد.
تفاوت همسر و پارتنر
- همسر کسی است که ازدواج با آن به رسمیت شناخته شده اما پارتنر کسی است که ازدواج با آن ثبت نشده است.
- در زندگی پارتنری نیاز به محضر رفتن نیست و تعهد آنها به صورت بیانی است.
- فرزندان به وجود آمده در ازدواج های ثبت شده از کیفیت مطلوب تری در زندگی اجتماعی خود بهره مند هستند.
- در بسیاری از موارد به خصوص در فرهنگ کشور ما خانواده ها بی خبر از این موضوع در مورد ازدواج و یا به وجود آمدن زندگی مشترک پارتنری خواهند بود.
- با توجه به بی‌خبری خانواده‌ها و بی اطلاعی خانواده‌های سنتی از این نوع سبک زندگی بسیار متفاوت از زندگی مشترک عادی و طبیعی است
برای اطلاع از انواع ازدواج کلیک کنید.
سخن آخر
در انتها باید گفته شود با توجه به این موضوع که در فرهنگ ما زندگی پارتنری و ازدواج سفید جا نیفتاده، باید دانست که در این حین می توان با ایجاد زندگی مشترک پارتنری به تقلیل شخصیت اجتماعی خود در جامعه پرداخته شود. بهترین شیوه برای این که با این نوع سبک زندگی به فرزندان خود و همچنین نسل آینده خود بی انصافی نکرد، افراد باید با توجه به هنجارهای جامعه ی خود زندگی مشترک طبیعی را برگزینند.
جامعه به هیچ عنوان در جایگاهی نیست که افرادی را که به هر دلیلی زندگی پارتنری را برگزیده اند قضاوت کند و به آن ها نگاهی ناپسند داشته باشد. زیرا هر انسانی با توجه به طرز نگاه خود از جهان دست به انجام کاری خواهد زد. در صورتی که درگیر این سبک زندگی و مشکلات ناشی از آن شده اید، توصیه می شود که از خدمات روانشناسی کمک بگیرید.
