درمان اعتیاد به مواد توهم زا
مواد توهمزا برای ترک به متخصص نیاز دارند. در واقع مواد توهم زا با تغییراتی که در ادراک و حافظه فرد ایجاد میکنند میتوانند باعث تغییرات رفتاری در فرد شده و این مسئله بهداشت جسمی و روانی مصرف کننده و اطرافیان را به خطر بیاندازد. تاثیرات زیادی را در زندگی فرد به وجود میآورد. روش های متفاوتی برای ترک مواد توهمزا وجود دارد که باید به این نکته توجه کنید که برای ترک موفقیتآمیز و بهبودی علائم شناختی و روانی، معمولاً درمانهای حمایتی بیش از هرچیز در اولویت قرار دارند. در ادامه به طور کامل درباره الزام درمان اعتیاد به مواد توهم زا اشاره میکنیم، پس همراه ما در سایت رابینیا باشید.
مواد توهم زا
مواد روان گردان یا مواد توهم زا در تفکرات و ادراک فرد تاثیر گذاشته و تغییراتی ایجاد میکند. میزان حساسیت حواس پنجگانه با مصرف توهم زا افزایش پیدا کرده و فرد را در شرایطی قرار میدهد که در موارد تجربه شده کنترلی نداشته باشند. این تجربیات درنهایت باعث میشود که فرد چیزهایی را ببیند یا بشنود که دیگران قادر به تجربه آنها نیستند. این همان چیزی است که بهعنوان تجربه توهم شناخته و تعریف میشود. از شناخته شده ترین مواد توهمزا میتوان به ال اس دی، گرد فرشته، فنسایکلیدین و قارچ اشاره کرد. مصرف این مواد به مقدار خیلی ناچیز نیز میتواند اعتیاد آور باشد و مشکلات زیادی را برای فرد به وجود آورد.
شباهت ترک مواد توهمزا و ماریجوانا
ترک کانابیسها مثل ماریجوانا و حشیش بسیار با مواد توهم زا متفاوت بوده ولی به دلیل شباهت علائم این دسته را از مواد توهم زا میدانندکه اشتباه است. در واقع بسیاری از افراد به اشتباه فکر میکنند گل یا همان ماریجوانا در طبقه مواد توهمزا قرار دارد در حالیکه ماریجوانا که از گیاه شاهدانه تهیه میشود و به خودی خود منجر به توهم نمیشود اما در افرادی که زمینه بروز اختلالهای روانی را به صورت ژنتیکی در خود دارند، با مصرف گل به احتمال بیشتری با بروز آن اختلال مواجه میشوند. مصرف ماریجوانا میتواند فرد را به اختلال روانپریشی ثانویهای دچار کند که در اثر آن اختلال، علائمی نظیر توهم بروز میکند و حتی پس از قطع ماده مصرفی نیز این علائم باقی خواهند ماند. همچنین در مورد ماده حشیش نیز به همین شکل است و افراد علائمی مانند توهم را نشان میدهند. درمان این موارد با درمان افرادی که صرفاً توهم زاهایی مثل ال اس دی مصرف میکنند و در اثر مستقیم آن دچار تجربه توهم میشوند با یکدیگر متفاوت است.
عوارض اعتیاد به مواد توهم زا
تغییر ادراک های حسی و منحرف شدن از درک عمیق واقعیت از عوارض مواد توهم زا به شمار میرود. این مواد با تاثیر بر نوروترانسمیترهای مغز، منجر به تغییرات خلقی و رفتاری شده که میتواند در عملکرد و روابط بین فردی اثر منفی بگذارد. عدم ترک این مواد و ادامه به مصرف آسیبهای زیادی به سلولهای مغزی میرساند. از دیگر عوارض مواد توهمزا میتوان به مرگ مصرف کننده اشاره کرد. برای مثال؛ در انگلیس یک دانشجو در حالی که LSD مصرف کرده بود تلاش کرد تا با استفاده از یک مته دندانپزشکی برای طولانی کردن زمان، سوراخی در سر خود ایجاد کند و یا در موارد دیگر افراد خود را در آتش انداخته، از بلندی پرت کرده و یا اقدام به مصرف داروهایی دیگر کردهاند، که مشخص شد مصرف همزمان آنها با LSD میتواند کشنده باشد.
همچنین حتی در صورت قطع LSD تجربه بازگشت ممکن است رخ دهد، یعنی تکرار غیرعادی تحریفهای ادراکی و توهمات، چند هفته تا حتی چند ماه بعد از اینکه فرد مصرف ندارد. به علاوه در مطالعهای تاثیر این ماده به طور مداوم تا حداقل 2 سال بر عملکرد بینایی مشاهده شد. طبق گزارشاتی دیگر دختری 18 ساله پس از یکبار مصرف اکستازی دچار روانپریشی طولانی مدت شد. مصرف این ماده با اختلال حافظه و وقفه تنفسی ارتباط دارد، پس با توجه به آنچه بیان شد نمیتوان خطرات ناشی از مصرف مواد توهم زا را نادیده گرفت. با این حال این مواد علائم خماری که در سایر مواد اعتیاد آور وجود دارد را نخواهد داشت.
ترک اعتیاد به مواد توهم زا
کسانی که از این مواد استفاده میکنند، معتقدند که برای ترک مواد نیازی به کسی ندارند. در صورتِ مصرف نکردن این مواد نشانههای جسمانی تا به حال گزارش نشده اما وابستگیهای روانی دیده میشود. به وجود آمدن توهمات و حالات عجیب که پس از مصرف مواد توهمزا برای فرد به وجود میآید، تمایل دارد تا دوباره به این حالات دست پیدا کند ولی همیشه آنگونه که تصور میشود پیش نمیرود و حس ناخوشایندی را برای فرد ایجاد میکند. علائم روانی که مواد توهم زا ایجاد میکند از دیگر مخدرها بسیار شدیدتر و پررنگتر است که برای ترک باید علائم مورد توجه بیشتری قرار بگیرد. فرد مصرف کننده باید علائم مواد روانگردان را بشناسد و از خطرات آن آگاه باشد و در زمان بروز علائم چه واکنشی باید از خود نشان دهند. برای ترک موفقیتآمیز توهمزاها و بهبودی علائم شناختی و روانی آن معمولاً درمانهای حمایتی بیش از هرچیز در اولویت قرار دارند. در این درمانها که توسط روان شناسان انجام میشود بیشتر روشهای رفتاری مورد استفاده قرار میگیرد.
در صورتی که مصرف این مواد موجب اختلالات خلقی و روان پریشی شده باشد مراجعه به روانپزشک و دریافت خدمات دارو درمانی نیز ضرورت می یابد.