نحوه برقراری ارتباط موثر با دیگران
بسیاری از کارهای اصلی شخص کارل راجرز ، استفاده از مهارت های فرد محور را حمایت کرده اند ، اما تعداد کمی از آنها ، به ویژه برای همدل .
تحقیقات ما در ایالت میشیگان در زمینه پزشکی آموزش شواهد قوی برای روشهای دقیق شخص محور بودن ارائه داد. من آنها را در اینجا شرح می دهم ، زیرا در مکالمات معمولی و روزمره کاربرد دارند.
تبادل اطلاعات معنادار و برقراری رابطه دست به دست هم می دهند-ارتباط خوب باعث ایجاد رابطه خوب می شود ، رابطه خوب باعث ایجاد ارتباط خوب می شود. شناسایی و پاسخ به احساسات دیگران واسطه این روند است.
مهارتهایی را با شخصی که به ندرت می شناسید من توصیف خواهم کرد و مثلاً همسر ، فرزندان یا رئیس خود را امتحان کنید. شما را شگفت زده خواهد کرد. به عنوان مثال ، یکی از شاگردان من پس از استفاده از مهارت های شخص محور با همسرش ، از پاسخ وی حیرت زده شد: “این بهترین مکالمه ای است که ما داشته ایم ، به نظر می رسید که شما واقعاً به حرف های من گوش می دهید و اهمیت می دهید.”
نکته اصلی گوش دادن با دقت است اما نه منفعلانه. به طور کلی ، برای حفظ ایده های خود ، به ویژه توجه به نظراتی که طرف مقابل در مورد خود و مسائل مهم برای او بیان می کند. آنچه آنها می گویند ممکن است چندان هیجان انگیز به نظر نرسد ، شاید حتی چندان جالب نباشد ، اما برای آنها مهم است ، بنابراین داستان خود را قطع نکنید. اگر کسی ارزش صحبت کردن دارد ، ارزش شنیدن دارد.
برای گوش دادن فعال ، ابتدا با تماس چشمی و کمی خم شدن به جلو علاقه نشان دهید. سپس گفتگو را با انواع مختلفی از جمله “حال شما چطور است؟” شروع کنید. یا “اوضاع چطور است؟” در مرحله بعد ، نگرانی ها و ایده هایی را که می شنوید بیان کنید ، شاید چیزی شبیه به این ، “عنوان ، شغل ، کلاسها ، بازنشستگی ). ”
یا به سادگی آنچه را که آنها گفتند ، تکرار کنید – به عنوان مثال ، “شغل شما خوب پیش نمی رود” ، یا “کلاسهای شما ناخوشایند است” ، یا “شما مجبور به بازنشستگی می شوید”. این نظرات به شخص دیگر می گوید که شما به او علاقه مند هستید ، آنچه را که او می گوید ، برای شما اهمیت دارد و می خواهید او در همان مسیر ادامه دهد.
یافتن احساسات دیگران قله تعامل است. بنابراین ، با ادامه گفتگو با استفاده از نظرات دلگرم کننده مشابه ، گوش خود را برای اطلاعاتی که ممکن است برخی از احساسات زمینه ای را داشته باشند ، هماهنگ کنید. سپس شخص را بر این نظرات متمرکز کنید ، به عنوان مثال ، “در مورد مرگ سگ خود / از دست دادن امتیازات بدنسازی خود / نظر خود را به من بگویید.
” یک هشدار: مردم غالباً به یک موضوع احتمالی احساسی اشاره می کنند و به سرعت به موضوعی دیگر می روند ، شاید “آب را آزمایش کنند” تا ببینند آیا شما پاسخ می دهید و می خواهید در مورد مسائل احساسی مهم برای آنها بیشتر بشنوید. بنابراین با دقت گوش دهید و آنها را به مسائل احتمالی از نظر احساسی برسانید.
پس از دستیابی به مطالب پر تنش و بررسی بیشتر شرایط برای درک موقعیت ، زمان آن رسیده است که احساس یا احساسی را که با آن همراه است ، شناسایی کنید. به عنوان مثال ، “وقتی سگ شما مرد ، چه احساسی داشتید؟”
یا “وقتی دیگر نمی توانید در باشگاه ورزش کنید ، چه احساسی داشتید؟” یا “وقتی منتظر بودید و آنها از شما توصیه نمی خواستند چه احساسی را تجربه کردید؟” در مرحله بعد ، سعی کنید احساس آنها را بهتر درک کنید:
“درباره افسرده هنگامی که او درگذشت / عصبانی بود که ویروس ورزشگاه را تعطیل کرد زیرا مردم از انجام همه کارها و نادیده گرفته شدن ناراحت نمی شوند / ناراحت می شوند.” با این حال ، گاهی اوقات به این سادگی نیست. وقتی از او سوال می کنید فرد احساسات خود را بیان نمی کند.
آنها ممکن است پاسخ دهند: “من نمی دانم ، چیزی حدس نمی زنم ، خانواده ما فقط در مورد احساسات صحبت نکرده اند.” اما شما هنوز کمی بیشتر تحقیق می کنید ، به عنوان مثال ، چیزی مانند “اگر من بودم ، ممکن بود ناراحت شوم” ، البته این را فقط در صورت صحت می گویید.
هنگام عمیق تر کردن این روش ، از احساسات شدیدتر مانند “ناراحت” یا “ناراحت” استفاده کنید تا اصطلاحات ترسناک تر مانند “عصبانی” یا “افسرده” که می تواند افراد را ناامید کند.
متناوباً ، به جای نشان دادن این که چگونه این امر بر شما تأثیر می گذارد ، ممکن است به شخص دیگری مراجعه کنید ، شاید اظهار نظر کنید: “برادرم واقعاً ناراحت شد وقتی که چک برگشتی داشت و مجبور بود پرداخت کند” ، فقط اگر واقعاً حقیقت داشته باشد.
اگر هنوز احساسات خود را برطرف نکرده اید و اگر فردی ناراحت به نظر می رسد ، مشکلی نیست که چنین چیزی را مشاهده کنید: تلاشهایی که من توصیف کردم معمولاً باعث ایجاد یک یا چند احساس می شود.
یکبار دیگر ، از آنها بخواهید توضیح بیشتری بدهند تا درک بهتری از زمینه مساله احساسی آنها پیدا کنید. از طرف دیگر ، اگر هنوز احساسی را تشخیص نداده اید ، اشکالی ندارد. رهایش کن. با فشار آوردن بر کسی ناراحت نشوید.
اکنون احتمالاً فردی را دارید که برای مثال ناراحت ، غمگین ، شاد ، عصبانی یا افسرده است. چه کار میکنی؟ شما اظهارات شفاهی همدلی می کنید. این ارتباط شما را با طرف مقابل حداکثر می کند. در اینجا چند مثال با استفاده از یک یادآور ساده- NURS ذکر شده است. مخفف N ame ، U nderstand ، R espect و S upport است:
N ame نام
U nderstand فهمیدن
R espect توجه
S upport پشتیبان
N ame the Emotion: احساسات
“بنابراین شما را ناراحت می کند (افسرده ، عصبانی ، ناراحت ، ترسیده ، تسکین یافته ، خوشحال می شوید).”
احساس را درک کنید (U) :
“من می توانم درک کنم که شما چه احساسی دارید.”
“احساس شما را می بینم.”
“هر کسی از این وضعیت ناراحت ، ناراحت ، خوشحال خواهد شد.”
به احساس توجه کنید (R) :
تصدیق Plight نور
“این زمان سختی برای شما بوده است.”
“به نظر می رسد چیزهای زیادی در بشقاب خود دارید.”
“شما مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته اید.”
“سخت بود.”
ارائه ستایش
“مطمئناً روی این کار سخت کار کرده اید.”
“شما شجاعت زیادی نشان می دهید.”
“شما به خوبی از عهده آن برآمدید.”
“شما سخت کار کردید ، بهترین کاری را که می توانستید انجام دادید.”
حمایت از احساس (s) :
“بیایید ببینیم چه کاری می توانیم انجام دهیم.”
“من اینجا هستم تا کمک کنم.”
“شما گروه خوبی دارید که با شما کار می کنند ، و من می دانم که آنها همه کار ممکن را انجام خواهند داد.”
“من واقعاً تحت تأثیر حمایت شما (مذهب / خانواده / دوستان) قرار گرفته ام.”
همه همیشه به ما می گویند “همدل باشید” یا “همدلی نشان دهید” ، اما به ندرت می گویند چگونه: استفاده از NURS به شما می گوید که چه چیزی باید بگویید.
می توانید به یاد داشته باشید که این مهارت های همدلی با افزودن “E” برای ایجاد کلمه “پرستار” است. پرستاران همدل هستند ، E به معنای همدلی است.
بیانیه های NURS را اغلب در طول مکالمه در حال تکامل ، فقط با استفاده از یک یا دو در یک زمان ، وارد کنید. به عنوان مثال ، ممکن است در ابتدا بگویید ، “این ناراحت کننده است ( نامگذاری ) ، من مطمئناً می توانم بفهمم ( درک )؛” پس از شنیدن پاسخ فرد به مدت 30 ثانیه یا بیشتر ، ممکن است با این جمله پاسخ دهید: “زمان سختی را گذرانده اید” ( با اعتراف به وضعیت بد ) ؛
پس از 30 ثانیه دیگر ، ممکن است پاسخ دهید ، “برای شما خوب است که در مورد آن صحبت می کنید” ( احترام گذاشتن با ) ، یا “آیا می توانم کمکی کنم؟” ( پشتیبانی ) ؛ و غیره. به پاشیدن نظرات NURS در طول تعامل خود ادامه دهید.
برای مطالعه در رابطه با 5 راه برقراری ارتباط موفق با دیگران کلیک کنید.
از ادامه مکالمه بیش از 10 تا 15 دقیقه خودداری می کنم. انتظار نمی رود که شما یک درمانگر باشید ؛ 3-5 دقیقه غالباً برای برقراری ارتباط موثر به گونه ای که روابط شما را تقویت کند با ایجاد احساس حمایت و درک طرف مقابل ، کافی است.
یک نگرانی مشترک در مورد این توصیه ها ایجاد می شود که باید به طور کامل برطرف شود. به عنوان مثال ، ممکن است از وضعیت وحشتناک کسی مطلع شده باشید ، به عنوان مثال ، طلاق ، شغل از دست رفته یا بیماری جدی. و نگران این هستید که یک قوطی کرم باز کرده اید زیرا هیچ کاری نمی توانید برای رفع آن انجام دهید.
این ممکن است درست باشد ، اما گوش دادن به وضعیت بد آنها و “پرستاری از آنها” باعث می شود مردم احساس بهتری داشته باشند که شما راه حلی دارید یا خیر – مانند نشستن در سکوت در شرایط سخت ، شاید دست زدن به بازوی آنها یا گرفتن دست آنها.
بسیاری از افرادی که در شرایط سخت و حتی وخیم هستند ، گزارش می دهند که شخصی فقط با همدلی به داستان آنها گوش می دهد ، تسکین قابل توجهی می دهد.
آنها می خواهند احساس کنند درک شده ، مورد احترام و حمایت هستند – نه بیشتر. استفاده از NURS و دیگر مهارت های فرد محور شما را مسئول حل مشکلات نمی کند. اگر مناسب و امکان پذیر است ، می توانید نحوه کمک به خود را بررسی کنید. اگر نه ، اشکالی ندارد.
