معرفی کتاب اتاقی از آن خود
اتاقی از آن خود اثری از ویرجینیا وولف درباره مسئله «زن و داستان» است که در ابتدا در قالب دو سخنرانی در حضور زنان دانشجو در کمبریج برگزار شد اما بعد از آن ذهن وولف همچنان درگیر این موضوع بود. بنابراین او تصمیم گرفت مباحث را به شکل کاملتری در قالب کتاب ارائه کند و عنوان کتاب را از «زن و داستان» به «اتاقی از آن خود» تغییر میدهد. این کتاب یک سال پس از سخنرانیها منتشر شد.
محور اصلی صحبتهای وولف به دلایل این موضوع میپردازد که چرا تعداد زنان شاعر و رماننویس تاکنون کم بوده است. وولف در بررسیهای اولیه خود پاسخ به این سوال را در ساختار کلی خانه و خانواده میبیند که نوشتن در اتاق نشیمن آسان نبود چرا که بعید بود زنی پیدا شود که حتی نیم ساعت از وقتش از آن خودش باشد. اما کتاب حاضر مسئله را به شکل دقیقتر و گستردهتری بررسی میکند.
بررسیهای وولف در کتاب نشان میدهد که داشتن اتاقی از آن خود شرط لازم برای حرکت به سمت آزادیهای بعدی است اما این شرط ممکن است کافی نباشد. بنابراین مسائل دیگر هم در کتاب مطرح میشود که باعث به وجود آمدن یک جنبش فمینیستی شده است.
ما در رابینیا پکیج 365 میکروبوک را برای شما کاربران عزیز تهیه و آماده کردیم تا علاوه بر خلاصه صوتی کتاب اتاقی از آن خود به صدها کتاب برتر دنیا نیز دسترسی داشته باشید.
در قسمتی از مقدمه آمده است:
اتاقی از آن خود سرآغاز یک جریان فکری بسیار انقلابی است که به طور کلی نظریهپردازی فمینیسم و به طور خاص نقد ادبی فمینیسم را شکل میدهد. اگرچه مسئله زن و محرومیتهای فردی و اجتماعی او پیش از وولف و طی قرون متمادی مطرح میشود، وولف اولین کسی است که محرومیتهای زن و مشکلات او را در تقابل با گفتمانهای غالب و پیشفرضها بررسی میکند. وولف و اتاقی از آن خود مرحلهای تازه از فمینیسم را آغاز میکنند.
جنبش فمینیسم تا قبل از وولف موفقیتهای زیادی داشت که شامل امکان تحصیل، مالکیت، داشتن حق رای و بسیاری دیگر از امکانات اجتماعی و فردی دیگر برای زنان بود اما چیزی که وولف پیشتاز آن بود مرحله سوم جنبش فمینیسم نام دارد. مرحلهای که نقد فمینیستی نام دارد و در آن «بررسی و شناخت تاریخی و اجتماعی حرکت زن به منزله یک جریان فکری موجه در تضاد با گفتمانهای غالب مردمدار» مطرح میشود.
درباره نویسنده کتاب اتاقی از آن خود
ویرجینیا وولف با نام اصلی آدلین ویرجینیا استفان (1882-1941) نویسنده فمینیست انگلیسی بود که در شکل دهی ادبیات مدرن نقش داشت. هرچند او بیشتر به خاطر رمان هایش، به خصوص خانم دلوی (1925) و به سوی فانوس دریایی (1927) معروف شد، اما مقالات او درباره نظریه هنری، تاریخ ادبی، نویسندگی زنان و سیاست قدرت به عنوان آثاری پیشگام شناخته می شود. نامه هایی که به دوستان و آشنایان خود فرستاد، نیز دارای ارزش ادبی است.