7 موضوع اساسی اولین جلسه مشاوره

از خودمان می‌پرسیم حالا به روانشناس چه بگوییم؟ چه اطلاعاتی را باید با او در میان بگذاریم و تا کجا باید زندگی شخصی‌مان را در مطب فاش کنیم؟ در ادامه مطلب با ما باشید.

  • به روانشناس چه بگوییم؟ 7 موضوع اساسی اولین جلسه مشاوره

    مانند هر دیگر رابطه انسانی، در روان درمانی نیز افراد با سطوح مختلفی از راحتی روبرو می‌شوند. ممکن است برخی از افراد از جلسه اول به راحتی شروع به صحبت کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است چندین جلسه طول بکشد تا احساس راحتی نمایند.

    گرچه اظهار نظر درباره‌ی مسائل شخصی و یا دشوار ممکن است نخستین نگاه دشوار به نظر برسد، به یاد داشته باشید که روانشناسان با آموزش‌های خاصی برای پذیرش بدون قضاوت و تعصب مسائل مشتریان خود آماده شده‌اند.

    یک مطالعه انجام‌شده در سال 2015 نشان داد که 93 درصد از افراد به دروغ گفتن نزد روانشناسان خود اعتراف کردند. همچنین، مطالعات نشان داده‌اند که 84 درصد از افراد برخی از مسائل مهم زندگی‌شان را نادیده گرفته و در مورد آن صحبت نکرده‌اند، مانند جزئیات مربوط به زندگی جنسی یا افکار خودکشی.

    بنابراین، اهمیت دارد که چه مسائلی را به روانشناس بگوییم و چه مسائلی را نگوییم. به روانشناس مراجعه کردن و هزینه‌ی زمان و انرژی خود را به آن اختصاص دادن، بی‌فایده خواهد بود اگر مسائل اصلی و مهم زندگی‌تان را مطرح نکنید.

    7 موضوع مهم برای بحث در روان درمانی

    1.هیچ درست و غلطی در روان درمانی وجود ندارد:

    به یاد داشته باشید که در روان درمانی هیچ موضوع درست یا غلطی برای بحث وجود ندارد. می توانید درباره هر موضوعی که برای شما مهم است، صحبت کنید.اما گاهی اوقات، مردم تنها تمایل دارند درباره مشکلات روزمره‌شان یا مشورت در مورد تصمیمات مهم صحبت کنند.

    در حین روان‌درمانی، افراد مختلف درباره هر موضوعی صحبت می‌کنند؛ از امیدها، رویاها، ترس‌ها، ناامیدی‌ها، آسیب‌ها، شرمساری، مکالمات شخصی، زندگی زناشویی، شکست‌ها و مسائل متنوع دیگر.

    2.درباره هرچه در حال حاضر شما را ناراحت می‌کند، صحبت کنید:

    اگر موضوع خاصی وجود دارد که سبب ناراحتی شماست، از همان ابتدا به آن اشاره کنید و در مورد احساسات خود صحبت کنید.واقعیت این است که نیازهای شما از تغییرات درمانی، روز به روز در حال تغییر می‌باشند. ممکن است با مشکلات در روابط شروع کنید و در نهایت به مشکلات در محیط کاری برخورد کنید.

    3.درباره روابط خود صحبت کنید:

    این به معنای زندگی عاشقانه شما نیست. در مورد تمام روابط خود، از شریک زندگی گرفته تا دوستان و خانواده، با روانشناس صحبت کنید.روابط برای سلامت روان شما بسیار اهمیت دارند و نقش حیاتی در خلق و خو و احساسات شما ایفا می‌کنند. بنابراین، اگر با مشکلاتی در زمینه ارتباطات دست و پنجه نرم کرده‌اید، احساس وابستگی زیادی دارید یا از برقراری ارتباطات اجتناب می‌کنید، بهتر است با یک روانشناس مشورت کنید.

    حتی اگر فکر می‌کنید که روابط شما خوب هستند، با صحبت کردن درباره آنها ممکن است به شما کمک شود تا اجزای مؤثر در زندگی شما را کشف کرده و یادآوری شود که می‌توانید به آنها به عنوان منبعی برای پشتیبانی در خارج از فضای درمانی اعتماد کنید.

     

     

    4.درباره گذشته‌تان بحث کنید:

    صحبت درباره گذشته‌تان، از ازدواج والدین گرفته تا روابط گذشته، می‌تواند به شناخت بهتر از خود کمک کند.این ممکن است آشکار به نظر برسد چرا که اکثر افراد تصاویری معمولی از دراز کشیدن بر روی تخت روان درمانی و صحبت درباره گذشته را در ذهن خود دارند، اما حقیقت این است که اگر در جلسات اخیر به طور مداوم بر زمان حال خود تمرکز کرده‌اید، ممکن است نتوانید به اندازه کافی از گذشته‌تان به درمانگر خود بگویید.

    به عنوان مثال، ممکن است تاکنون جلسات خود را برای بحث درباره مشکلات رابطه فعلی خود صرف کرده باشید، اما هرگز در مورد روابط گذشته یا ازدواج والدینتان صحبت نکرده‌اید. یک لحظه عقب‌نشینی از زمان حال و صحبت درباره گذشته می‌تواند به شما کمک کند تا با برخی از احساسات پنهان یا مسائل حل‌نشده در گذشته خود روبرو شوید و آنها را مورد توجه قرار دهید.

    5.از مسائلی که گفتنشان سخت است بگویید:

    ممکن است چیزی باشد که شما احساس می‌کنید نباید به اشتراک گذاشته شود یا شاید فکر کنید که این یک نگرانی احمقانه است. این ممکن است چیزی باشد که شما فکر می‌کنید “بی اهمیت” یا “احمقانه” است، اما در واقع مهم است. ما اغلب خودمان را سانسور می‌کنیم و احساسات خود را قضاوت می‌کنیم.

    اما در روان درمانی، دقیقاً یک مکان برای کشف تمام افکار و احساسات ما وجود دارد، حتی آنچه که فکر می‌کنیم نباید داشته باشیم. ما اغلب از صحبت کردن درباره‌ی اموری که ناراحت‌کننده، دردآور یا دشوار هستند اجتناب می‌کنیم، اما وقتی به آنها اجازه می‌دهیم آشکار شوند، آنها را قبول می‌کنیم.

    6.افکار خودکشی، سابقه بیماری، بستری، مصرف دارو یا روان درمانی:

    اگر سابقه‌ای از درمان‌های روانی، مشکلات جسمی یا افکار خودکشی دارید، حتماً به روانشناس خود اطلاع دهید. او با اطلاعاتی که به اشتراک می‌گذارید، می‌تواند بهترین برنامه درمانی را طراحی کند.

    7.اگر نسبت به روان درمانی حس خوبی ندارید یا تکالیف درمان را انجام نداده‌اید:

    اگر به هر دلیلی احساس می‌کنید رویکرد یا روانشناسی مورد استفاده شده برای شما کارساز نیست، به روانشناس خود اطلاع دهید و ممکن است او پیشنهادات جدیدی ارائه کند یا به شما پیشنهاد دهد که به متخصص دیگری مراجعه کنید. همچنین اگر تکالیف یا راهکارهایی که اعلام شده‌اند را انجام نداده‌اید، با اعتماد به نفس موضوع را بحران کنید و بررسی کنید که چرا آن‌ها را انجام نداده‌اید.

    مهم است که در روان درمانی با صداقت و شفافیت صحبت کرده و هر آنچه که بر شما تاثیر می‌گذارد، به روانشناس بگویید. این تجربه به شما کمک می‌کند تا به بهترین شکل ممکن از درمان بهره‌مند شوید.

    همچنین شما میتوانید از لیست روانشناسان استفاده نمایید.

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    خروج از نسخه موبایل