نماد سایت مجله روانشناسی رابینیا

اختلال دو قطبی نوع یک

  • اختلال دو قطبی نوع یک

    اختلال دو قطبی نوع یک نمونه ای از اختلالات روانی است که در رده اختلالات خلقی قرار می‌گیرد. افراد مبتلا به این اختلال وضعیت خلقی، نحوه تفکر و رفتار فرد را به شدت تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.اختلال دو قطبی به دو  گروه اختلال دو قطبی نوع اول و اختلال دو قطبی نوع دوم تقسیم میشود.

    افرادی که به اختلال دو قطبی نوع اول دچار میشوند دوره‌هایی از افسردگی و دوره‌هایی از خلق بالا یا مانیا تجربه میکنند دوره‌های مانیا در این اختلال شدت بسیار زیادی دارد در نتیجه بیمار به شدت درگیر آن میشود و  بی نظمی در  عملکرد او در حیطه های مختلف ایجاد میکند در ادامه مقاله در رابطه با اختلال دو قطبی نوع اول بیشتر توضیح خواهیم داد ، ا مطالعه آن‌ها می‌توانید درمان مناسبی انتخاب کرده و مانع از پیشروی و بحرانی شدن وضعیت بیمار شوید.

    اختلال دو قطبی نوع یک

    یکی از نمونه های اختلالات دو قطبی اختلال دو قطبی نوع یک است که زیر مجموعه اختلالات خلقی نیز محسوب می‌شود. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک علاوه بر اینکه دوره مانیا یا همان شیدایی را تجربه میکنند همراه با آن  دوره های افسردگی اساسی را نیز تجربه میکنند.

    برخلاف دوره افسردگی اساسی که نسبتا تدریجی اتفاق می‌افتد و کاهش می‌یابد، دوره ای که به صورت اتفاقی ظاهر می‌شود و پایان می‌یابد دوره مانیک نام دارد. مختل شدن قضاوت شان علامت تفکر بیماران مانیک است. اگر اقدامی برای درمان دوره های شیدایی نشود به مدت 3 تا 6 ماه و دوره افسردگی نیز 6 تا 12 ماه به طول می‌انجامد.

    علائم اختلال دو قطبی نوع یک

    نشانه های مرتبط با اختلال دو قطبی نوع یک شامل نشانه های مربتبط به دوره‌های افسردگی و نشانه های دوره‌های مانیا می‌باشد که در ادامه مقاله در رابطه با هر کدام از این‌ها به صورت جداگانه‌ای توضیح خواهیم داد.

    علائم مربوط به دوره افسردگی اختلال دو قطبی

    معمولا در اختلال دو قطبی نوع یک دوره هایی از افسردگی اساسی اتفاق می افتد که میتواند شامل یک دوره یا بیشتر شود.

    علائم مربوط به دوره مانیا اختلال دو قطبی نوع یک

    در دوره‌های مانیا که هرکدام از آنها دست کم یک هفته طول میکشد فرد نشانه های زیر را تجربه میکند.

    با توجه به اینکه هنوز دلیل واضحی در رابطه با اختلال دو قطبی نوع یک هنوز مشخص نیست، ولی گمان میشود که عوامل ژنتیکی در پیدایش این مشکل نقش اساسی را بازی می‌کنند. علاوه بر این وجود نابهنجاری‌هایی در مدارهای مغزی و انتقال دهنده‌های عصبی و برخی رویدادهای محیطی به خصوص در دوران کودکی نیز در بروز این مشکل تاثیرگذار هستند.

    درمان اختلال دو قطبی نوع یک

    در هر فرد درمان اختلال دو قطبی نوع اول متفاوت است به دلیل اینکه ارائه خدمات درمانی به نوع اختلال و سختی نشانه هایی که فرد تجربه می‌کند بستگی دارد. چیزی که در درمان این اختلال ضرورت بسیار دارد دریافت خدمات روان درمانی از روانشناس است. ولی فرد به وسیله یک روان پزشک باید تحت درمان دارویی قرار بگیرد.

    جیزی که در درمان  این اختلال نقش خیلی مهمی دارد تجویز داروهای تثبیت کننده خلق (نظیر لیتیوم) است. اگر بیمار دوره‌های افسردگی شدیدی داشته باشد، پزشک برای درمان افسردگی داروهای ضد افسردگی تجویز می‌کند.

    در بعضی از مواقع اگر شدت این اختلال زیاد باشد این امکان وجود دارد که فرد دچار توهم و هذیان شود و با توجه به این مسائل دریافت داروهای ضد روان پریشی نیز ضروری است.

    در این مواقع این امکان وجود دارد که فرد تحت درمان با شوک الکتریکی نیز قرار بگیرد اگر شکوک هستین که خود یا اطرافیانتان به این بیماری مبتلا هستید حتما برای دریافت تشخیص مناسب و تعیین برنامه درمانی مورد نیاز خود مشاوره روانشناسی دریافت کنید.

    درمان های انجام شده به وسیله روانشناس مانند درمان شناختی رفتاری  در درمان بیمارانی به اختلال دو قطبی مبتلا هستند بسیار تاثیر گذار خواهد بود. اگر روانشناس تشخیص دهد که شما به درمان دارویی احتیاج دارید، شما را به روان پزشک معرفی خواهد کرد.

    سوالات متداول

    بهترین رویکرد درمانی برای درمان اختلال دو قطبی نوع یک چیست؟

    به راستی مجموعه‌ای از درمان‌های دارویی و روان درمانی می‌توانند تاثیرگذار باشند. دارو درمانی توانایی این را دارد که به از بین بردن نشانه ها کمک کند و روان درمانی نیز برای بازگشت به زندگی طبیعی و ایجاد حالت روحی مناسب به فرد کمک کننده باشد. به عنوان مثال برای از بین بردن افسردگی در فرد از داروهای ضد افسردگی و درمان شناختی رفتاری میتوان استفاده کرد.

     

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    خروج از نسخه موبایل