زندگینامه آلفرد آدلر

آلفرد آدلر یک پزشک یهودی تبار اهل اتریش بود که نظریه شخصیت روانشناسی فردنگر را پایه گذاری کرد. آدلر نیز مانند یونگ در ابتدا با فروید کار می کرد. وی نظریه خود را بر این اساس که انسانها در عین اینکه موجوداتی اجتماعی هستند منحصر به فرد نیز می باشند پایه گذاری کرد.

تولد و کودکی آلفرد آدلر

آدلر در پنجم فوریه سال 1870 در یک خانواده ثروتمند اتریشی متولد شد. وی کودک ضعیفی بود که در سن 4 سالگی در اثر ابتلا به ذات الریه در آستانه مرگ قرار گرفت. همچنین به بیماری راشیتیسم یا همان نرمی استخوان مبتلا بود.

ابتلا به بیماری و ضعف بنیه سبب شده بود تا آدلر نسبت به سایر کودکان که سالم بودند و قدرت بدنی بیشتری داشتند احساس حقارت کند. در نتیجه این احساس حقارت آدلر به ورزش روی آورد تا با دستیابی به پیروزی در ورزش اعتماد به نفس خود را تقویت کند.

تحصیلات آلفرد آدلر

در دوران مدرسه آدلر دانش آموز متوسط و ضعیفی بود. از نظر معلمش وی قادر نبود به مدارج بالای تحصیلی دست یابد و باید به فراگیری حرفه ای بپردازد.

آدلر در نهایت تحصیلات خود را در رشته پزشکی در دانشگاه وین ادامه داد و تخصص چشم پزشکی را کسب کرد. وی همچنین در ادامه در عصب شناسی و روانپزشکی تخصص گرفت.

ازدواج آدلر

آدلر در سال 1897 با ریسا اسپیتین روس ازدواج کرد. همسر آدلر به سیاست علاقه داشت و فمنیسم به شمار می آمد. هنگامی که در سال 1937 آدلر به امریکا مهاجرت کرد ریسا ماندن در وین ترجیح داد و تنها چند ماه قبل ار مرگ همسرش در امریکا به وی ملحق شد و پس از مرگ آدلر سال های پایانی عمر خود را در امریکا سپری کرد. حاصل ازدواج آدلر و ریسا 4 فرزند بود.

این مطلب را هم ببینید زندگینامه اریک اریکسون

شغل آلفرد آدلر

آدلر در ابتدا چشم پزشک بود ولی پس از مدت کوتاهی به پزشکی عمومی روی آورد. احساس سرخوردگی ناشی از ناتوانی در جلوگیری از مرگ بیماران سبب شد آدلر به تحصیل دوباره و گرفتن تخصص در عصب شناسی و روانپزشکی روی آورد و در این رشته فعالیت کند.

آدلر در سال 1910 به عنوان رئیس انجمن روانکاوی و هم زمان به عنوان دستیار ویراستار نشریه روان کاوی مشغول یه فعالیت شد. به علت اختلافاتی که بین فروید و آدلر وجود داشت که ریشه آن به انتقادات آدلر از روان کاوی و نظریه فروید و واکنش فروید نسبت به این انتقادات باز می گشت به رابطه خود با روان کاوی پایان داد.

در سال 1912 آدلر انجمن روانشناسی فردنگر را تأسیس کرد.

در جنگ جهانی اول به عنوان پزشک در ارتش فعالیت می کرد. وی همچنین کلینیک های مشاوره کودک را که هزینه های آن از سوی دولت تأمین می شد، دایر کرد. روش های درمانی مورد استفاده در این کلینیک ها زمینه ساز گروه درمانی شد.

در سال 1926 در امریکا به تدریس و سخنرانی مشغول شد. در سال 1929 به امریکا مهاجرت کرد و در آنجا به بسط و توسعه نظریه فردنگر خود پرداخت.

ایده ها و نظریات آلفرد آدلر

نظریه فردنگر یک نظریه شهودی است. آدلر نظریه خود را براساس تجربه های دوره کودکی خود که با بیماری و تجربه مرگ برادر و تجربه نزدیک به مرگ خودش و همچنین احساس حقارت ناشی از ضعف بدنی که نسبت به برادرش و سایر همسالان بود پایه ریزی کرد.

وی معتقد بود هر فرد موجودی یگانه و متفاوت با سایرین است. شخصیت هر فرد بر اساس تعاملات او با محیط و زندگی اجتماعی شکل می گیرد. وی معتقد بود انسان ها موجودات فعالی هستند که خود را به سوی آینده هدایت می کنند.

این مطلب را هم ببینید زندگینامه نوآم چامسکی

او معتقد بود که همه انسان ها احساس حقارت را تجربه می کنند و آن را ناشی از ضعف انسان ها نمی دانست. معتقد بود ریشه احساس حقارت در دوران کودکی و ناشی از ناتوانی کودک نسبت به بزرگسالان است.

آدلر برای این احساس حقارت ریشه محیطی قائل بود و آن را ناشی از یک نقص ژنتیکی نمی دانست. اگر فرد نتواند بر این احساس حقارت فائق آید در وی عقده حقارت شکل می گیرد. در صورتی که آن را به گونه ای افراطی جبران کند به عقده برتری منجر می شود.

مفاهیم نظریه آدلر

احساس حقارت: عامل برانگیزان رفتار فرد می باشد.
عقده حقارت: در اثر عدم توانایی در پیروزی بر احساس حقارت به وجود می آید. در شکل گیری عقده حقارت سه عامل حقارت عضوی، لوس کردن و غفلت و بی توجهی والدین را مؤثر می دانست.
عقده برتری: در افرادی که به صورت افراطی به جبران احساس حقارت دست می زنندبه وجود می آید.
تلاش برای برتری: حرکت به سوی دستیابی به کمال و یکپارچگی می باشد که تمرکز آن به سوی آینده است.
غایت نگری خیالی: آدلر معتقد بود که در مسیر رسیدن به کمال فرد برای دستیابی به اهدافی تلاش می کند که به صورت ذهنی به آن ها معتقد است. این صورت های ذهنی رفتارهای ما را به سوی هدف هدایت می کند.
سبک زندگی: ویژگی ها، رفتارها و عادت هایی هستند که در سال های نخستین زندگی و در تعامل با محیط و والدین فرا گرفته می شوند. فرد آنها را به صورتی تحکیم می بخشد که در بزرگسالی ایجاد تغییر در آنها مشکل می باشد. آدلر چهار سبک زندگی را در نظریه خود تعریف می کند. این چهار سبک شامل سلطه جو،گیرنده، دوری جو و مفید به حال جامعه می باشد.
علاقه اجتماعی: استعداد ذاتی برای انجام کار گروهی و دستیابی به اهداف شخصی و اجتماعی.
ترتیب تولد: آدلر معتقد بود با وجود اینکه فرزندان یک خانواده در یک خانه زندگی می کنند و والدین یکسانی دارند، ترتیب تولد باعث می شود تا آنها در شرایط متفاوتی رشد یابند. وی برای توصیف این بخش از نظریه خود ویژگی های شخصیتی حاصل از 4 ترتیب تولد فرزند اول، فرزند دوم، فرزند آخر و تک فرزند را توضیح می دهد.
سوأل هایی در مورد ماهیت انسان: نگرش آدلر نسبت به ماهیت انسان مثبت می باشد. وی معتقد به فطری بودن ماهیت آن است.
خاطرات قدیمی: آدلر معتقد بود که شخصیت انسان در سال های نخستین زندگی شکل می گیرد. شخصیت فرد توسط خاطرات قدیمی که مربوط به همان دوره هستند هدایت می شود.
تحلیل رویا: رویاها معطوف به زمان حال و آینده می باشند. احساسات ما را در مورد زمان حال و اهدافی که داریم بیان می کنند.