فیلم 6 روح (پناهگاه)
پناهگاه ساختهی مانس مارلیند و بیورن استاین، فیلمسازان سوئدیالاصل است که سابقهی همکاری دونفرهشان به بیشتر از یک دهه میرسد. فیلم دربارهی روانپزشک متخصصی بهنام کارا هاردینگ (با بازی جولیان مور) است که درگیر پروندهی پیچیدهی یک بیمار بهاسم آدام (با بازی جاناتان ریس میرز) میشود که در وهلهی اول مبتلا به اختلال چندشخصیتی جلوه میکند. کارا در طول درمان و بهتدریج پی میبرد که مسئلهی آدام، فراتر از اختلال تجزیهی هویت ساده است…
فیلم شروعی قابلِ قبول دارد، ابتدا بهخوبی با کارا و حرفهی حساسیتبرانگیزش آشنایی پیدا میکنیم، اعضای خانوادهی کمجمعیتاش را میشناسیم و بعد در بهترین زمانِ ممکن [دهمین دقیقه] وارد ماجرای بیمار [دیوید/ آدام/ وزلی] میشویم. نحوهی ورود دیوید به پناهگاه و ایدهی برقراری تماس تلفنی با او هم بسیار جذاب و جاندار از آب درآمده است و بهاندازهی کافی کنجکاومان میکند به دنبال کردنِ ادامهی ماجرا. ولی متأسفانه پناهگاه پاسخی همارز با انتظار بالایی که از دیدنِ این مقدمهی تماشایی ایجاد میکند، بهمان نمیدهد و تا انتها بههمین اندازه قدرتمند و پرجاذبه باقی نمیماند.
هرچند اگر بخواهیم بیرحمانه قضاوت نکنیم، فیلم تا پایان هم چیزهایی جهت تعقیب کردن دارد و دستوُبالاش کاملاً بسته نیست؛ از جمله پی بردن به علت برگزیدن نام “پناهگاه” (Shelter) برای فیلم و یا زمزمهی همان آهنگی که دیوید ساخته بود توسط سمی (با بازی بروکلین پرولکس) در سکانس فینال و بهطور کلی: غوطه خوردن در حالوُهوایی گاهگاه هیجانانگیز و دلهرهآور.
ایراد بعدیِ پناهگاه این است که دلیل وقوع بعضی اتفاقات را بهروشنی بیان نمیکند و گنگ میگذاردشان؛ از جمله اینکه درنمییابیم چرا پیرزن هیچ کمکی به سمی نمیکند؟ پناهگاه از حیث محتوایی نیز لنگ میزند؛ با وجود زمینهچینی و معرفی کارا تحت عنوان یک مسیحی معتقد، پس از درک حضور شیطان، او کوچکترین کمکی از کلیسا نمیگیرد و دستبهدامنِ آن پیرزنِ جادوگرِ کذایی میشود!
در خلال تحقیقات کارا، پی میبریم که “دیوید/ آدام/ وزلی” به قالب شخصیتهای مختلفی درمیآید که علاوه بر کشته شدن بهشکلی هولناک، گرفتارِ ورطهی تزلزل و بیایمانی هم شده بودهاند. کارا با کمک سرنخهایی که از پیرزن جادوگر (با بازی جویس فیورینگ) بهدست میآورد، متوجه میشود درواقع دیوید شیطان است که در انسانهای بیایمان، در پی پناهگاهی برای خودش میگردد؛ شیطان هر دفعه پناهگاهاش را انتخاب میکند و اینبار قرعه به نام سمی، دختر کمسنوُسال کارا افتاده است چرا که پس از قتل پدرش ادعا میکند دیگر اعتقادی به خدا ندارد.
اینکه آمریکاییها [یا دستاندرکاران هر کشور صاحبِ سینما] فیلمهایشان را با اهداف خاصّ خود تولید میکنند، اظهر من الشمس است! شناسایی و تحلیل موشکافانهی حرفی که پشت محصولات سینمایی نهفته است نیز کارشناسانِ دینیِ کارکشتهی تاریخدان و جریانشناس میطلبد؛ ولی بهنظرم این نکته که انسانِ بیاعتقاد نسبت به خداوند، ناگزیر تبدیل به سرپناه و پناهگاهی مختصِ شیطان میشود [مطابق با هر مرام و فکر و استدلالی] حرف درست و قابلِ تأملی است.
پناهگاه گرچه محصول ۲۰۱۰ بود اما تا ۳ سال بعد در آمریکا به نمایش عمومی درنیامد؛ فیلم در بهار ۲۰۱۳ بهمنظورِ توزیع ویدئویی و اکرانِ محدود در ایالات متحده، به ۶ روح (Six Souls) تغییرِنام داد. اگر بنا باشد طبق تقسیمبندیهای طعمِسینمایی پناهگاه را در گروهی ویژه بگذاریم، علیالقاعده در دستهی فیلمهای مهجور و دیدهنشده قرار خواهد گرفت.
مورد دیگری که در ارتباط با پناهگاه جلب نظر میکند، تفاوت فاحش سطح بازیِ بازیگران نقش اول زن و مردِ فیلم است که نمیدانم بهخاطرش باید یقهی کدامشان را چسبید: مارلیند و استاین؟ بازیگرِ مغلوب یا مسئول انتخاب بازیگرها؟! نقشآفرینی جولیان مور چند سروُگردن بالاتر از جاناتان ریس میرز است.
همینجا اقرار میکنم که انگیزهی اصلیام برای تماشای این فیلم [بهجز علاقهی همیشگی به سینمای وحشت]، حضور خانم مور بود! جولیان یکی از انگشتشمار بازیگران زن است که میانسالی را پشتِ سر گذاشته ولی هنوز ستارهی اقبالاش افول نکرده و نقشهای درستوُحسابی بازی میکند. او در آستانهی ۵۵ سالگی [برعکس اکثر همنسلانِ خود] همچنان در سطح اول سینمای آمریکا در حال درخشیدن است. جولیان مور را از پناهگاه بگیرید، کارش یکسره میشود!
پناهگاه را [صدالبته با ارفاق] نمیتوان سطحی یا نازل بهشمار آورد اما فیلم درجهی یکی هم نیست. اگر علاقهمند به آثار ترسناکِ ماورایی هستید، اگر دیگر حوصلهتان از آسانگیریهای اعصابخُردکنِ اغلبِ هارورهای فرمت تصاویر کشفشده سر رفته، اگر تاب تحمل سلاخیها و کشتوُکشتارهای فیلمهای زیرشاخهی اسلشر را ندارید!… و بالاخره اگر همهی آن فیلمترسناکهای غالباً تراز اولی را که تا به حال دربارهشان نوشتهام تماشا کردهاید و کفگیرتان به تهِ دیگ خورده است، پناهگاه را ببینید!
صرفه نظر از بازی زیبای جولین مور داستان فیلم متفاوت و خوب بود