فیلم یتیم
درام / ترسناک / معمايي
[شيطان به فرزند خواندگي پذيرفته مي شود!]
کارگردان: ژائوم کولت سرا.
بازيگران: ورا فارميگا ( کيت کولمان)، پيتر سارسگارد ( جان کولمن)، ايزابل فوهرمان(استر) ، جيمي بنت( دانيل کولمان).
طبق داستان فیلم متأسفانه برای پدر و مادر خانواده یعنی کیت و جان کالمن (ورا فارمیگا و پیتر سارسگارد) قابل تشخیص نبود که وقتی برای تسکین ناراحتی ناشی از سقط جنین اخیر کیت (مادر خانواده) به گرفتن دختر کوچکی به فرزند خواندگی تصمیم می‌گیرند، چه اتفاقاتی ممکن است در آینده رخ دهد.
در واقع در نگاه اول نحوه لباس پوشیدن استر حس خوبی در همه ایجاد می‌کند و او به زودی در خانواده مستقر می‌شود و با خواهر و برادران جدید دانیل (جیمی‌بنت) و مکس (آریانا انجینییر) دوست می‌شود.
بنا به فیلمنامه ظاهراً استر در سنین کودکی تجارب ناگواری داشته و توسط پدر خود مورد تجاوز قرار گرفته است.
بنا به عرف فیلم‌های ترسناک، استر به دلیل داشتن تجارب ناگوار دوران کودکی خیلی زود رفتارهای بسیار عجیب و غریبی را آغاز می‌کند و تا زمانی که کیت و جان نتوانند این انتخاب نادرستشان را اصلاح کنند، ممکن است خون یکی از اعضای خانواده ریخته شود.
فرض موجود در فیلم ممکن است کاملاً عجیب به نظر برسد، اما در واقع این فرض روی کاغذ یک فرمول کاملاً استاندارد از کودک بی گناه و در عین حال ذاتی شیطانی است که باعث ایجاد هرج و مرج می‌شود.
دیگر کاراکترهای فیلم یتیم
در حقیقت، مادر خانواده ورا فارمیگا (Vera Farmiga) در سال 2007 در فیلمی بسیار مشابه به نام جوشوا (Joshua)، بازی کرده بود. فیلم جوشوا کلیشه‌ای و ضعیف بود، اما فیلم یتیم به دلیل اجرای ماهر بازیگران آن و جو واقعاً نگران کننده ای که هر صحنه را در بر می‌گیرد قویتر است.
هنگامی‌که استر شروع به پیچاندن چاقوی عاطفی خود می‌کند، اسرار موجود در ازدواج به ظاهر کامل کیت و جان شروع به بیرون آمدن از ترک‌های در حال رشد می‌کند و این فیلم یک وحشت روانی برجسته‌ای را به بیننده القا می‌کند.
قدرت ترسناکی فیلم به لطف فیلمنامه قوی و قابل قبول دیوید جانسون (David Johnson)، کارگردانی جائوم کالت سرا (Jaume Collet-Serra) و اجرای عالی بازیگران که مهمترین آنها فارمیگا (استر) و فورمن (مادر خانواده) به عنوان دو زن در تلاش برای کنترل خانواده است.
فیلم بسیار دیدنی یتیم، یکی از قوی ترین و ابتکاری ترین داستان‌های ژانر ترسناک اخیر است و در یک محیط فیلم پر از بازسازی، ریبوت و دنباله، شایسته پیدا کردن مخاطبان گسترده ای است.
يتيم شايد يک فيلم ترسناک روانشناسانه ي هوشمندانه نباشد اما قطعاً همه ي آن چيزهايي را که از يک فيلم ترسناک از نوع کودک شيطاني مي توان انتظار داشت در بر دارد. يتيم به رغم تمامي ايرادات اش از چنان قدرتي برخوردار است که مي تواند تماشاگران خود را غافلگير کند.
يتيم از صحنه ي آغازين خود، که مي تواند پاسداشت خونيني باشد از فيلم هاي ديويد کراننبرگ ، تا پايان خشن و ديوانه وارش ، يک طغيان عصبي کننده است. فيلم حتي در ضعيف ترين بخش هاي خود، داراي قدرت زيادي براي برهم زدن آرامش روحي تماشاگر است.
داستان فيلم- که از سوي نهادها و سازمان هاي طرفدار فرزندخواندگي به شدت و به درستي محکوم شده- از اين قرار است:
جان کولمن (پيتر سارسگارد) و همسرش کيت (ورا فارميگا)زوج تازه به دوران رسيده اي هستند که دو فرزند به اسامي مکس (آريانا اينجنير) و دانيل (جيمي بنت)دارند. مکس، دختر خانواده، ناشنواست اما محبوب و دوست داشتني است. دانيل، پسر خانواده، روحيه اي از خودراضي دارد و عاشق موسيقي است.
کيت، مادر خانواده، به تازگي فرزند مرده اي به دنيا آورده است و هنوز به طور کامل نتوانسته بر عوارض اين حادثه غلبه پيدا کند. علاوه بر اين ، کيت قبلاً به الکل اعتياد داشته اما حالا اين اعتياد را ترک کرده است. جان ، شوهر کيت، آدم تنبل و مسئله داري است که چشم اش دنبال زنان ديگر است. اين زوج، تحت چنين شرايطي، احساس مي کنند که به اندازه ي کافي زندگي زناشويي مستحکمي دارند که بتوانند فرزند سومي داشته باشند. آنها تصميم مي گيرند بچه اي را به فرزندخواندگي خويش بپذيرند. بچه اي که آنها براي فرزندخواندگي خود انتخاب کرده اند دختر 9 ساله اي است به نام استر (ايزابل فوهرمان).
در نگاه اول استر دختر کامل و باهوشي به نظر مي رسد. او به محض ورود به خانه ي پدر و مادرخوانده اش موفق به برقراري ارتباط با مکس ناشنوا ميشود و همچنين روابط حسنه اي با دانيل ، حول علايق موسيقيايي شان، برقرار مي کند. همه چيز به نظر عالي مي رسد اما کيت به صورت غريزي متوجه مي شود که استر داراي مسائلي است. او موضوع را با دکتر روانشناس و سپس شوهر خود در ميان مي گذارد اما آنها قضيه را جدي نمي گيرند. اما پس از آنکه استر قدم به داخل مدرسه مي گذارد روح خبيث او شروع مي کند به آشکار شدن و …
کارگردان يتيم، خوئام کولت سرا، همان کسي است که فيلم خانه ي مومي را کارگرداني کرد. کولت سرا همچنان که در خانه ي مومي نشان داد توانايي اين را دارد که از يک داستان کليشه اي در يک ژانر آشنا اثري به شدت سرگرم کننده بسازد. رمز موفقيت نسبي فيلمساز در کار تازه اش اين است که او روانشناسي تماشاگران فيلم اش را خيلي خوب مي شناسد و بر همين اساس فيلم خود را به جلو رانده و به هدف هاي مورد نظر نيز دست يافته است. فيلمساز وقت و توجه فراواني را معطوف پرداخت کاراکترهاي فيلم اش کرده است و کاري کرده که تماشاگر نه فقط از استر بدش بيايد بلکه خواهان تکه تکه شدن وي باشد. بازي خوب ايزابل فوهرمان، کمک کرده تا نفرت تماشاگر از اين کاراکتر صدچندان شود.
