آموزش شکرگذاری به کودکان
شکرگذاری در جامعه و فرهنگ ما بسیار مهم شمرده می‌شود.آموزش شکرگذاری به کدوکان از امور مهمی است که به عهده والدین است . بر اساس تحقیقات شکرگذاری در کودکان بسیار اثرات ارزشمندی را ایجاد می‌کند. کودکانی که شکرگذاری می‌کنند در مقایسه با دیگر کودکان شادتر هستند. کودکان شکرگذار خوش بین تر هستند و حمایت اجتماعی و دوستان بیش تری دارند. در ادامه شکرگذاری را به شما آموزش می‌دهیم.
دوران کودکی
در مرحله کودکی به جز رشد جسمی و فیزیکی، روان و شخصیت کودک نیز در حال رشد است. آموزش در کودکی از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که کودکان در سنین پایین از والدین و اطرافیان خود الگوبرداری و تقلید می‌کنند. هرجوری که با آنها رفتار شود شاکله و ساختار ذهن ساخته می‌شود.
مرحله اصلی رشد در دوران کودکی است که والدین باید از آن استفاده کنند تا روش و نکات مهم زندگی را به فرزند خود آموزش دهند. یکی از این موارد شکرگذاری است. آموزش شکرگذاری باید در سنین پایین صورت بگیرد و الگو بودن در این مورد بسیار مهم است. از کودک نمی‌شود توقع این را داشته باشید که کاری را انجام دهند که در بافت خانواده نیست.
شکرگزاری و قدردانی چیست؟
متخصصان و روانشناسان جهان معتقدند که شکرگذاری یک قدردانی به عنوان توانایی تشخیص خوبی‌های زنگی است. با قدردانی و شکرگذاری خوبی‌ها را در زندگی خود و اطرافیانتان میبینید. آموزش یک نگرش به کودکان به آن ها کمک می کند که به جای موقعیت منفی از زاویه و دید مثبت به موقعیت های مختلف نگاه کنند.
اثرات شکرگزاری
کودکانی که در سنین پایین آموزش شکرگذاری را دیده‌اند بسیار شادتر هستند. این کودکان تمایل به دریافت حمایت اجتماعی بیشتری از دیگران هستند. در ادامه به اثرات شکرگذاری در کودکان اشاره می‌کنیم.
- شکرگزاری به کودک اجازه می دهد تا زمان حال را جشن بگیرد. احساسات منفی را از بین ببرد و انعطاف پذیری بیشتری ایجاد کند.
- کودکانی که شکرگزاری را آموخته اند در بزرگسالی احساس خوشبختی بیشتری دارند و امیدوار تر هستند.
- این افراد نسبت به هم سن های خود حسادت کمتر و افسردگی کمتر نشان می دهند.
- شکرگزاری تاثیر زیادی بر صبر و خویشتن داری افراد دارد.
- شکرگزاری باعث بهزیستی روانشناختی فرد می شود.
- رضایت بیشتر از زندگی در سنین نوجوانی
- اثرات مثبتی بر سلامت روان و جسم دارد
آموزش به کودک
در حال حاضر والدین با فرزند خود چالش‌های زیادی دارند. چراکه انجام برخی امور اصول اولیه دارند که برای کودکان سخت است و برخی والدین نمی‌توانند به درستی آموزشبه فرزندشان بدهند حتی در مواردی نیز نمی‌توانند با فرزندشان صحبت کنند. با مشغله بالای پدر و مادر وقت لازم برای فرزندشان را ندارند و زمانی که قصد آموزش را دارند اثرگذاری مطلوبی نمی‌بینند.
در آموزش راه و روش زندگی والدین باید قدم‌هایی را در جهت فرزندپروری بردارند. در قدم‌های نخست و اول آموزش راه سخت است ولی اگر به آنها پایبند باشید در کودکتان نفوذ کرده و به سادگی آموزش را آغاز می‌کنید.
1. قدم اول
برای اینکه والدین بتوانند در تربیت کودک خود به درستی ایفای نقش کنند و مسئولیت خود را انجام دهند باید با کودک تعامل خوب و سازنده برقرار کنند. در طول روز برای کودک خود وقت بگذاند. با او بازی کنند و کارهایی که کودک دوست دارد و خود والد نیز می تواند آن ها را انجام دهد را با کودک روزانه انجام دهد.
2. قدم دوم
کودک یک فرد ارزشمند و قابل احترام است. والد باید نگاه از بالا به پایین را کنار بگذارد و با کودک خود با احترام رفتار کند برای او ارزش قائل شود، نظر او را بپرسد از او در حل مسائل شخصی اش کمک و راهکار بگیرد.
3. قدم سوم
والدین مدام وقت کودک را با نکات آموزشی پر می کنند. مدام وقت را صرف نصحیت و پند می کنند یا اینکه کودک را تحقیر و سرزنش می کنند و از تنبیه کودک برای آموزش و تربیت استفاده می کنند. این ها از خطاهای بسیار بزرگی است که رابطه با کودک را خراب می کند و کودک روز به روز از والد بیشتر فاصله می گیرد و بیشتر والدین را اذیت می کند. بهتر است بجای صرف وقت برای تنبیه از تشویق کارهای مثبت شروع شود و کودک و رفتار او درک شود و پذیرش بی قید و شرط انجام شود.
4. قدم چهارم
صحبت با کودک و آموزش گفتگوی موثر بین والد و کودک. با کودک باید صحبت کرد، کودکانی که با صحبت کردن آموزش می بینند و مسیر رشد را طی می کنند دیگر نیازی به تنبیه ندارند. آن چه برای شما اهمیت دارد را با گفتگو به کودک بفهمانید.
روش های آموزش شکرگزاری به کودکان
تشکر از کودک
کودکان در خصوص رفتارهای ما بسیار حساس هستند. بعد از انجام کاری که فرزندتان انجام می‌دهند از او تشکر کنید. احساساتان را نشان دهید و او را دوست داشته باشید. عکس العمل شما در مقابل رفتار فرزندتان به رشد و پرورش او تاثیرگذار است و کودک یاد می‌گیرد که سپاس‌گذاری کند.
به کودک خود بیاموزید تشکر کند
قدم اول این است که به کودک خود آموزش دهید از کلمه تشکر استفاده کند. به او یاد دهید به طور منظم برای امور لازم تشکر کند. مثلا زمانی که اسباب بازی را به او می‌دهید ازش بخواهید از شما تشکر کند. شاید در نگاه اول قدمی غیرضروری به نظر برسد ولی بسیار مهم است چرا که به کودک یادآوری می‌شود تا بابت کارهای کوچک هم تشکر کند.
توجه کردن
کودک را تشویق کند تا به تمام چیزهایی که دارد و برای او ارزشمند است توجه کند و آن ها را بشناسد.
فکر کردن
کودک یا نوجوان در مورد اینکه چرا این نعمت ها به او داده شده فکر کند.
احساس و هیجان
بعد از فکر کردن در مورد آنچه برای او ارزشمند است نوبت می رسد به احساس کردن، فرد می تواند احساساتی که در مورد آن ها دارد را بنویسد و تجربه کند.
در گام نهایی آموزش یا نوشتن روش های قدردانی است.
لیستی تهیه کنید که در آن مواردی را با کمک کودک نوشته اید و آنچه برای او ارزشمند است در آن لیست قرار دارد. هرچیزی که کودک دوست دارد می تواند در آن لیست قرار بگیرد.
شکرگزاری به عنوان عادت روزانه
بعد از آماده کردن لیست موارد شکرگذاری، باید در هفته‌های اول زمان مشخصی برای سپاس‌گذاری مواردی که در لیست است تعیین کنید. پس از تبدیل آنها به عادت زمان سپاس‌گذاری هر ساعت از روز می‌توانید انجام دهید.
نوشتن یادداشت های تشکر
به فرزندتان بیاموزید برای دیگران نامه بنویسد که مضنون آن قدردانی از باشد مثلا از مادربزرگ و یا معلم باشد. با این روش یاد می‌گیرد تا احساسات خود را بروز دهد و روحیه قدردانی‌اش تشویق می‌شود.
کتاب و انیمیشن های مرتبط
برای حفظ روحیه ی قدردانی بهتر است برای کودکان محتوایی مانند کتاب داستان یا انیمشین های مرتبط تهیه شود تا کودک بیش تر در این فرایند درگیر شود و آموزش عمیق تر شود.
الگو بودن
والدین به عنوان الگو برای کودکان بسیار مهم هستند. اگر خود والدین قدردان نباشند و شکرگزاری را انجام ندهند، کودک نیز این روند را انجام نخواهد داد.
تشکر برای کارهای روزمره
احتیاجی نیست که قدرشناسی برای موضوع قابل توجهی باشد. در حقیقت سپاس گذار بودن برای امور روزمره مانند یک فنجان قهوه تازه یا یک روز آفتابی می تواند روحیه فرد را تقویت کند تا مغز فرد برای دیدن امور خوب تربیت شود.
چرا آموزش قدردانی به کودک سخت است؟
آموزش به کودکان با گذشت زمان بسیار سخت شده است. با سبک فرزندپروری که امروزه والدین پیاده سازی می‌کنند، کودکان بسیار پرتوقع شدده‌اند. کمتر بچه ای هست که اتاقی پر از اسباب بازی های رنگارنگ و انواع خوراکی ها و لباس ها دردسترسش نباشد. همه ی این ها جزء وظایف والدینی قرار گرفته است و کودکان بسیار خودخوهانه این ها را از والدین تقاضا می کنند و آموزش قدردانی سخت است زیرا کودک خودخواه والدینی داشته که احتمالا خودشان هم این ویژگی را داشته اند و محیط خانواده و اجتماع به این سمت ترویج یافته است.
امروزه قدرت تعامل و صحبت کردن با کودکان را از دست داده اند و نمی توانند در کودکان خود نفوذ داشته باشند. برای رفع این مشکلات بهترین راه اصلاح برخوردها و محیط اولیه خانه و خانواده است تا بتوان تعاملات را به سمتی سمت و سو داد که کودک پذیرش آموزش را داشته باشد.
سلام کردن نیز از رفتارهایی است که باید والدین از کودکی به فرزندشان آموزش بدهند. برای دریاف و مطالعه آموزش سلام کردن به کودکان کلیک کنید.
