اختلال نعوظ در مردان

اختلال نعوظ به معنی شق نشدن آلت تناسلی است. در برخی موارد آلت تناسلی تا حدودی راست می‌شود اما برای برقراری رابطه‌ی جنسی به اندازه‌ی کافی سفت نمی‌‌شود. در بعضی موارد، هیچ تورم یا احساس پُرشدگی در آلت تناسلی وجود ندارد. اختلال نعوظ گاهی اوقات ناتوانی جنسی هم نامیده می‌شود.

بیشتراین موارد به دلیل تنگ شدگی عروقی هستند که خون را به آلت تناسلی می‌برد. این امر به دلیل تجمع ذخایر چربی (آتروما) در این شریان‌ها است، به همان طریقی که عروق قلب در افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی تحت تاثیر قرار می‌گیرند. اختلال نعوظ، معمولاً قابل درمان است و اغلب با مصرف قرص قبل از رابطه‌ی جنسی انجام می‌شود. همچنین توجه به توصیه‌هایی در مورد شیوه‌ی زندگی و درمان‌هایی برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به این مشکل موثر است.

اگر دچار اختلال نعوظ مداوم هستید، بهترین کار، مراجعه به یک متخصص اورولوژی است. او در مورد مشکل شما بحث می‌کند و هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید را بررسی کرده و یک معاینه‌ی فیزیکی انجام می‌دهد. این امر می‌تواند به شناسایی یا رد کردن دلایل زمینه‌ای احتمالی کمک کند. ممکن است قبل از درمان متخصص اورولوژی آزمایش‌هایی را توصیه کند.

سپس در صورتی که شرایطتان باعث پریشانی شدید در زندگی شده باشد، پزشک می‌تواند درمان‌هایی را با استفاده از دارو تجویز کند. نمونه‌هایی از این مشکلات می‌توانند شامل شکست در رابطه، مشکلات اجتماعی یا تاثیراتی بر خلق و خو یا رفتار فرد باشند.

اختلال نعوظ تا چه حد شایع است؟

بیشتر مردان گاهاً شرایطی را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند به نعوظ دست یابند. برای مثال ممکن است زمانی که خسته، پریشان یا مضطرب هستید دچار اختلال نعوظ شوند. برای بسیاری از مردان این وضعیت موقتی است و بیشتر اوقات هنگام تحریک جنسی نعوظ رخ می‌دهد.

با این حال برخی از مردان دچار اختلال نعوظ مداوم یا عود کننده هستند. این مشکل می‌تواند در هر سنی رخ دهد اما با بالا رفتن سن شایع‌تر می‌شود. حدود نیمی از مردان بین سنین 40 تا 70 سال اختلال نعوظ دارند. از هر ۱۰ مرد بالای ۷۰ سال نیز تقریباً 7 نفر دچار اختلال نعوظ هستند.

دلایل اختلال نعوظ

دلایل متعددی وجود دارند که به دو دسته‌ی دلایل جسمی و دلایل روانی تقسیم بندی می‌شوند:

1. دلایل جسمی

تقریباً 8 مورد از هر 10 مورد اختلال نعوظ ناشی از دلایل فیزیکی هستند و شامل موارد زیر می‌باشند:

• کاهش جریان خون به آلت تناسلی: مانند سایر قسمت‌های بدن، عروقی که خون را به آلت تناسلی می‌برند می‌توانند باریک شوند. در این صورت جریان خون برای نعوظ نیست. عوامل خطر عبارتند از افزایش سن، فشار خون بالا، کلسترول بالا و سیگار کشیدن.
• بیماری‌های موثر بر اعصاب آلت تناسلی : بیماری های: ام اس، سکته مغزی، بیماری پارکینسون و…
• دیابت: دیابت می‌تواند بر عروق خونی و اعصاب تاثیر بگذارد.
• دلایل هورمونی: فقدان هورمون تستوسترون و سایر علائم پایین بودن سطح تستوسترون شامل کاهش میل جنسی و تغییرات در خلق و خو می‌باشند.
• آسیب به اعصاب آلت تناسلی: آسیب نخاعی، پس از عمل جراحی در ساختارهای مجاور، شکستگی لگن، پرتو درمانی در ناحیه تناسلی و….
• عوارض جانبی برخی داروها: شایع‌ترین داروها عبارتند از برخی از داروهای ضد افسردگی، مسدود کننده‌های بتا مانند پروپرانولول، آتنولول، و…؛ برخی از قرص‌های ادرارآور و سایمتیدین.
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• دوچرخه سواری: اختلال نعوظ بعد از دوچرخه سواری در مسافت‌های طولانی شایع است. این امر احتمالاً به دلیل نشستن بر روی زین برای مدت طولانی و فشار روی اعصابی است که به آلت تناسلی می‌روند.
• جریان بیش از حد خون در آلت تناسلی

در اغلب مواردی که ناشی از علل فیزیکی (به غیر از آسیب دیدگی یا بعد از عمل جراحی) هستند، اختلال نعوظ به آرامی ایجاد می‌شود. بنابراین ممکن است برای مدتی نعوظ دوره‌ای یا ناقص داشته باشید که به تدریج بدتر می‌شود.

2. دلایل روحی (روانی)

شرایط مختلف روحی روانی ممکن است باعث ایجاد اختلال نعوظ شوند. این شرایط عبارتند از:

• استرس در اثر کار سخت یا شرایط خانه
• اضطراب
• مشکلات رابطه
• افسردگی

آزمایش‌ها و تشخیص

با توجه به علائمی که به آن دچار هستید و علت‌های احتمالی اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) یعنی سن و…، ممکن است پزشک برخی از آزمایش‌ها را توصیه کند. این آزمایش‌ها عمدتاً برای بررسی هر گونه عوامل خطر ذکر شده در بالا که خطر تنگ شدن شریان‌ها را افزایش می‌دهند، انجام می‌شوند. این آزمایش‌ها عبارتند از:

• آزمایش خون برای کنترل سطح کلسترول و سایر چربی‌ها (لیپیدها)
• سطح قند خون
• آزمایش‌های خون برای کنترل بیماری کلیه و کبد
• آزمایش ادرار
• کنترل فشار خون
• نوار قلب (الکتروکاردیوگرام)
• سایر تست‌های قلب که گاهی اوقات برای بیماران مشکوک به بیماری قلبی انجام می‌شوند.

راه‌های درمان

مراجعه به متخصص گاهی اوقات برای ارزیابی و درمان اختلال نعوظ نیاز است. موارد زیر خلاصه‌ای از گزینه‌های درمانی می‌باشند. احتمال موفقیت در درمان‌های زیر بالا می‌باشد.

1. دارو

قرص‌ها تاثیر زیادی بر درمان اختلال نعوظ دارد. برای درمان ناتوانی جنسی در حال حاضر چهار قرص مختلف وجود دارد، این داروها شامل سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس)، واردنافیل (لویترا) و آوانافیل (اسپدرا) هستند. این قرص‌ها جریان خون در آلت تناسلی را افزایش می‌دهند. این کار با اثر گذاشتن بر گوانوزین مونوفسفات حلقوی که ماده شیمیایی است که رگ‌های خونی را هنگام تحریک جنسی گشاد می‌کنند، انجام می‌شود. قبل از تصمیم برای رابطه جنسی یک دوز از این داروها باید مصرف شود.

بنابراین حتی اگر اعصاب یا رگ‌های خونی آلت تناسلی چندان خوب کار نمی‌کنند، قرص می‌تواند باعث افزایش جریان خون در آلت تناسلی و نعوظ شود. قرص‌ها می‌توانند اختلال نعوظ ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای مختلف را درمان کند. به خاطر داشته باشید که هیچ یک از این قرص‌ها باعث نعوظ نمی‌شوند مگر اینکه از نظر جنسی تحریک صورت گیرد.

2. استفاده از کرم بر روی آلت تناسلی

ممکن است پزشک شما آلپروستادیل موضعی را تجویز کند. این کرم همراه با یک پیستون است. کرم به نوک آلت تناسلی و پوست اطراف مالیده می‌شود. کرم باید 5 تا 30 دقیقه قبل از رابطه جنسی استفاده شود.

3. تزریق درمانی

قبل از در دسترس قرار گرفتن درمان با قرص، این درمان متداول‌ترین روش بود. این روش معمولاً بسیار خوب عمل می‌کند. در این روش دارو را بر پایه‌ی آلت تناسلی تزریق می‌کنند. این کار باعث افزایش جریان خون می‌شود که به دنبال آن نعوظ معمولاً ظرف 15 دقیقه رخ می‌دهد (بر خلاف قرص، در این روش حتی اگر تحریک جنسی صورت نگرفته باشد نعوظ رخ می‌دهد).

4. داروی مجرای ادراری

می‌توانید یک پلت کوچک را در انتهای لوله‌ای که ادرار را حمل می‌کند و در انتهای آلت باز می‌شود (مجرای ادرار) قرار دهید. این پلت شامل داروی مشابهی است که برای درمان تزریقی استفاده می‌شود. این دارو به سرعت در داخل آلت جذب شده و معمولاً ظرف 10 تا 15 دقیقه باعث نعوظ می‌شود.

5. دستگاه‌های خلاء

چندین دستگاه مختلف وجود دارند. در واقع آلت تناسلی خود را وارد یک محفظه پلاستیکی می‌کنید. سپس این محفظه پلاستیکی از روی آلت برداشته شده و آلت تا زمانی که نوار لاستیکی برداشته شود شق می‌ماند (که باید ظرف 30 دقیقه برداشته شود).

6. پروتز آلت تناسلی

در جراحی پروتز آلت تناسلی، جراح می‌تواند یک پروتز را به طور دائم وارد آلت تناسلی کند. پیچیده‌ترین نوع می‌تواند با یک پمپ داخلی متورم شود تا باعث نعوظ گردد. نوع ساده‌تر آن باید با دست صاف شود.

7. درمان علت زمینه‌ای

درمان افسردگی، اضطراب، تغییر دارو، کاهش مصرف الکل، یا درمان برخی شرایط هورمونی ممکن است باعث درمان اختلال نعوظ شود.

8. شیوه‌ی زندگی و توصیه‌های دیگر

همانطور که در بالا ذکر شد، اختلال نعوظ اغلب نشان دهنده‌ی این است که بیماری قلبی یا سایر بیماری‌های قلبی عروقی ممکن است به زودی ایجاد شوند. بنابراین، باید شیوه زندگی خود را بررسی کنید تا ببینید که آیا می‌توان تغییری را جهت به حداقل رساندن خطر ابتلا به این مشکلات انجام داد یا خیر. همچنین ممکن است پزشک در صورت بالا بودن خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی برای کاهش سطح کلسترول خون داروی استاتین تجویز کند.

9. مشاوره

گاهی اوقات مشاوره زن و شوهر یا درمان جنسی مفید است. این روش‌ها در صورتی که برخی مشکلات روانی دلیل این وضعیت باشند یا در اثر اختلال نعوظ رخ دهند، بیشترین تاثیر را دارند. در برخی موارد درمان جنسی همراه با سایر گزینه‌های درمانی استفاده می‌شود.