الگوهای بیماری: اصلاحات دوره جدید کرونا
مردان پزشکی برای جلوگیری از آنفولانزا در بیمارستان ارتش ایالات متحده از ماسک استفاده می کردند. 19 نوامبر 1918.
بیش از صد سال پیش ، بیماریهای واگیر مانند تیفوئید ، وبا و آنفولانزا بسیار بیشتر از نگرانی ما در مورد بیماریهای غیر واگیر مانند بیماریهای قلبی ، سرطان و دیابت بود.
آنچه به ما می گوید این است که علت مرگ در 100 سال گذشته به طور چشمگیری تغییر کرده است (Dietert، 2015). الگوی امروز از مرگ ناشی از عفونت به مرگ ناشی از بیماریهای غیرواگیر تغییر یافته است.
بیماریهای غیرواگیر در حال حاضر 63 درصد از مرگ و میرها را تشکیل می دهند. خطرات موجود در محیط زیست ما اکنون بیشتر از خطرات بیماریهایی مانند باکتری ها و ویروس ها است که توسط عوامل عفونی منتقل می شوند .
اصلاح جدید الگوی بیماری که در آن خطر بیماری در حال حاضر ویروسی است ، زمینه ساز همه گیری فعلی است. سوالات داغ این است که همه گیری همه گیر کی پایان می یابد و چگونه پایان می یابد؟
گزینه واکسیناسیون راه نجات ما از همه گیری راه ایده آل است. به جز برخی از کشورهای ثروتمند ، مانند ایالات متحده و ایالات بزرگتر اروپایی ، این بزرگراه عوارضی گران قیمت برای اکثر کشورها در کوتاه مدت است.
دانشمندان می توانند به گذشته نگاه کنند تا به این سوالات پاسخ دهند و آینده را پیش بینی کنند (برانسول ، 2021).
الگوی انسان های گذشته عفونت های ویروس نشان می دهد که COVID-19 ، در برخی موارد ، به تعداد انگشت شماری از ویروس های کرونای انسانی ملحق می شود و باعث سرماخوردگی می شود ، عمدتا در زمستان ، زمانی که شرایط به نفع آنها منتقل می شود.
همه گیری همیشه پایان می یابد. واکسن ها ، بجز در مورد آبله ، هرگز نقش مهمی در پایان دادن به آنها نداشته اند. (این بدان معنا نیست که واکسن ها این بار نقش مهمی را ایفا نمی کنند. افراد بسیار کمتری به دلیل وجود آنها در اثر COVID-19 خواهند مرد.)
در سال 1918 ، هنگامی که میلیون ها نفر در سراسر جهان بر اثر آنفولانزا جان خود را از دست دادند ، هیچ واکسنی وجود نداشت. هنگامی که همه گیری H2N2 در سال 1957 جهان را فرا گرفت ، واکسن آنفولانزا عمدتا یک ابزار نظامی بود.
زمانی که ایالات متحده واکسن های کافی تولید کرد ، بدترین بیماری همه گیر سال 1968 گذشته بود (برانسول ، 2021).
همه گیری های گذشته چگونه پایان یافت؟ ویروسها از بین نرفتند تبار ویروس آنفولانزای اسپانیایی ، که امروزه H1N1 است ، تا به امروز و H3N2 در گردش است. انسانها نیز نسبت به آنها مصونیت گله ای نداشتند.
در عوض ، ویروسها مانند ما تکامل یافتند . سیستم ایمنی بدن ما در طول زمان برای یادگیری نحوه دفع آنها سازگار شد. علاوه بر این ، ویروس به یک نوع کم خطرناک تبدیل شد.
با گذشت زمان ، ویروسها به جای ایجاد سونامی با بیماریهای ویرانگر و مرگبار ، موجهای کوچکی از بیماریهای خفیف را ایجاد کردند. ویروسها بومی شدند. آنفولانزای همه گیر به آنفولانزای فصلی تبدیل شد (برانسول) ، 2021).
