تربیت صحیح یک کودک سالم
بچه سالم بچه ای است که در تمام جنبه های زیستی، روانی و اجتماعی از رشد مناسبی بهره مند باشد و بتواند هریک از مراحل رشدی خویش را با موفقیت پشت سر بگذارد و از پس تمامی بحران های موجود در دوره های مختلف عبور کند.
هر کاری که برای تربیت فرزندتان انجام می دهید و هر رفتاری که با او دارید، مستقیم بر شکل گیری شخصیت وی اثر می گذارد. تربیت خوب میتواند یک کودک سالم به جامعه تحویل دهد و تربیت نادرست میتواند سبب شکل گیری یک شخصیت ناسازگار، بد قلق و ناموفق در فرزندتان شود.
ویژگیهای یک کودک سالم از نظر روانی
- او اکثرا شاد است و نسبت به امور با دلگرمی نگاه می کند.
- برای او نمی شود، نمی توانم و محال است، معنی ندارد.
- کودک سالم، کودکی امیدوار است.
- کودک سالم عزت نفس کافی دارد.
- کودک سالم دیگران را دوست دارد.
- پر از شوق و امید است.
این مسأله در سال های مدرسه اهمیت بیشتری پیدا می کند. بسياري از اوقات افت تحصیلی و مشکلاتی که کودکان در مدرسه تجربه می کنند ناشی از اعتماد به نفس پائین آن هاست. در نتیجه درصورتی که فرزندتان دچار کم رویی است و بیش از حد خجالت میکشد برای آنکه در مدرسه دچار مشکل نشود و یا مشکل او به اختلال های روانی مانند فوبیای اجتماعی نیانجامد حتماً دلایل این حالت را مورد بررسی قرار دهید و ترجیحاً مشکل را با یک روان شناس کودک در میان بگذارید.
کودک شما هنگامی سالم و سازگار خواهد بود که اشخاص دیگر را دوست داشته باشد، قابلیت هم دلی داشته باشد و دلش بخواهد با افراد دیگر معاشرت یا کار جمعی انجام دهد. کودک منزوی یا کناره جو اصلاً شخصیت سالم و سازگاری نخواهد داشت.
فوت و فن‌های داشتن فرزند سالم
- در صورتی که اشتباهی مرتکب میشوند از اظهار نظرهای کنایه آمیز پرهیز کنید.
- به بچه ها محبت بدون قید و شرط نثار کنید.
- خانه ای امن و مطمئن فراهم کنید.
- گاهی همبازی آن ها شوید.
- آنها را تحسین کنید.
چه علائمی نشان‌دهنده اختلالات روحی در کودکان است؟
- سرپیچی دائمی از رفتن به مدرسه یا شرکت در فعالیت بچه ها
- علی رغم تلاش بسیار نمره پایین کسب کنند
- از انجام تکالیف مدرسه سرپیچی می‌کنند
- دائما پرخاشگرند و ناآرامی دارند
- زودرنجی، افسردگی و غم
- دچار کابوس های شبانه
- بیقراری و بیش فعالی
- بد اخلاقی دائمی
نکته آخر
برای این که در آينده بتوانیم کودکان سالمی تحویل جامعه بدهیم باید محیطی امن را برای رشد آنها آماده کنیم، بنابراین درصورتی که خود والدین مبتلا به اختلال های روانی هستند، قابلیت کنترل خشم خود را ندارند یا نسبت به مواد مخدر و روانگردان ها اعتیاد دارند، بهتر است پیش از بارداری و فرزند دار شدن این مشکلات خویش را رفع کنند تا کودک بتواند وارد محیطی امن شود.
والدین همچنين باید محیطی سازنده برای فرزندان خویش ایجاد کنند، یادگیری کودکان در ۲ تا ۳ ماه اول به صورت غريزی است، ولی بعد از این سنین در محیط خانه، کودکان به تدریج مهارت های گوناگون را یاد می گیرند. کتاب های گوناگونی در زمینه تربیت کودک موجود است که می‌توانید از آنها استفاده کنید.
