مصرف متامفتامین و آمفتامین
متامفتامین و آمفتامین بسیار اعتیادآور بوده و در دسته مواد مخدر محرک قرار می‌گیرند. بیشتر مصرف کنندگان از اثرات مخرب این مواد اطلاعاتی ندارند و فقط به دلیل آثار خوشایندی که دارد این مواد را مصرف می‌کنند. افرادی که عدم تمرکز و یا دچار چاقی هستند از این دو مواد برای درمان استفاده می‌کنند. برخی دانشجویان جویای نام برای کسب رتبه‌های علمی به اشتباه به مصرف این مواد می‌پردازند. آثار مخرب متامفتامین و آمفتامین بسیار زیاد بوده و کسب آگاهی از آن برای سلامت خانواده و جامعه بسیار مهم است.
متامفتامین و آمفتامین
متامفتامین و آمفتامین فرآیند شیمیایی یکسانی دارند ولی آثار مخربی که به روی بدن می‌گذارند متفاوت است. این داروهای از محرک‌ها به حساب می‌آیند و برای درمان اختلالاتی همچون بیش فعالی توسط پزشک تجویز می‌شود. از دیگر داروهای بیش فعالی می‌توان به ریتالین نیز اشاره کرد. داروهای محرک که برای درمان اختلالاتی مثل بیش فعالی است، اگر توسط پزشک تجویز بشوند خطری به همراه نداشته و برای درمان بسیار مفید است. افراد سالم اگر از این داروها مصرف کنند بسیار وابسته شده و به آن اعتیاد پیدا می‌کنند. متافتامین به اسم شیشه و یا کریستال به دست مصرف کننده می‌رسد که اصلا برای مصارف پزشک از آن استفاده نمی‌شود و بسیار اعتیادآور است. در واقع آمفتامین و متامفتامین با این که در یک دسته طبقه‌بندی می‌شوند و اثرات مشابهی دارند، با یکدیگر تفاوت‌هایی هم دارند برای مثال متامفتامین تأثیرات بلندمدت بیشتری بر فرد می‌گذارد، سموم بیشتری دارد و تأثیرات گسترده‌تری بر سیستم عصبی مرکزی فرد می‌گذارد.
مکانیزم اثر
این مواد محرک ترشح نوراپینفرین را افزایش می‌دهند که سرخوشی و لذت را به همراه دارد. نوراپینفرین و دوپامین وظیفه لذت و پاداش را در مغز به عمده دارند. لذت همراه با مصرف، تمایل فرد را به ماده بیشتر می‌کند. اما بعد از مدتی تحمل بدن بالا رفته و فرد برای رسیدن به اثرات خوشایند اولیه مجبور به بالا بردن دوز مصرف می‌شود و این به معنای شروع اعتیاد است.
علائم و عوارض مصرف آمفتامین و متامفتامین
علائم هر دو مثل هم هستند و از مواد اعتیادآور به شمار می‌روند ولی متامفتامین علائم شدیدتری نسبت به آمفتامین دارد. در ادامه به برخی علائم این دو مواد می‌پردازیم.
- افزایش انگیزه برای فعالیت های مختلف و انجام کارهای دیگر
- افزایش سوخت و ساز بدن و در نتیحه بالا رفتن دمای بدن
- بروز تغییراتی در تمرکز و بیش فعالی
- کاهش اشتها به غذا و بی خوابی
- افزایش ضربان قلب و فشار خون
- احساس افزایش انرژی فزاینده
- سردرد، سرگیجه و دید تار
- احساس سرخوشی
- تعریق بیش از حد
- لرزش بدن
عوارض مصرف آمفتامین و متامفتامین نیز مثل علائم آن به علت شباهت شیمیایی بسیار بالا مشابه بوده و تنها در شدت آنها تفاوت وجود دارد. مصرف آمفتامین در صورتی که به میزان دقیق تجویز شده توسط پزشک باشد خطری ندارد. اما در صورت مصرف بالا و خارج از تجویز پزشک منجر به عوارض بسیار حاد خواهد شد. از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- خطر ابتلا به علائم سایکوز و دچار شدن به بیماری‌های روان پریشی
- احتمال بالای آسیب دائمی به مغز
- سایش و پوسیدگی دندان‌ها
- مرگ در صورت اوردوز
- بیماری‌های پوستی
- یبوست
سوء مصرف آمفتامین و متامفتامین
بیشتر افراد به دلیل اینکه این مواد در درمان استفاده می‌شوند و جنبه دارویی دارد، فکر می‌کنند که سومصرف صورت نمی‌گیرد. برای مثال خیلی از افراد برای اینکه توجه خود را بهبود ببخشند به مصرف داروهایی نظیر ریتالین روی می‌آورند. در حالی که این دارو برای افراد سالم تأثیرات معکوسی خواهد داشت و عوارض جانبی بسیار زیادی ایجاد می‌کند. اما در مورد متامفتامین یا شیشه تقریباً علل گرایش متفاوت است. به دلیل اثرات شادی‌آور و لذت بخشی که مصرف این مواد ایجاد می‌کند، معمولاً افراد برای فرار از مشکلات روحی، مشکلات خانوادگی و بهبود علائم افسردگی از آن استفاده می‌کنند. اگر دچار مشکلات روحی زیادی هستید یا حس می‌کنید به شادی بیشتری در زندگی خود نیاز دارید، روش‌های سالم‌تری را برای این کار امتحان کنید. مراجعه به روانشناس کمک شایانی در این زمینه به شما خواهد کرد.
ترک و درمان
آمفتامین و متامفتامین به میزان بسیار زیادی اعتیادآور هستند. علائم ترک این مواد بیشتر به صورت علائم روانی ظهور می‌کنند تا دردهای جسمی. کنار گذاشتن ناگهانی آنها ممکن است منجر به ایجاد حالاتی نظیر بی‌قراری و دچار شدن به اضطراب‌های شدید در شما شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که ترک حتماً زیر نظر متخصص صورت بگیرد چرا که این علائم می‌توانند آنقدر آزاردهنده باشند که در برابر آنها احساس ناتوانی کرده و دوباره به مصرف روی بیاورید. برای ترک داروهای آمفتامین در مصارف دارویی معمولاً پزشک برنامه‌ای برای کاهش تدریجی مصرف به بیمار ارائه می‌کند تا علائم ترک را کم کرده و احتمال بازگشت را بسیار کاهش دهد. مشکلات و عوارض ناشی از مصرف بالا، حاد و در مواردی دائمی هستند. به همین علت بهتر است برای ترک شیشه و داروهای مشابه هرچه سریع‌تر اقدام کنید تا علاوه بر ترک، عوارض روانی ناشی از مصرف نیز درمان شود.
