همدلی و اختلال شخصیت مرزی (BPD)

بسیاری از مردم احساس می کنند که عزیزان یا بستگانشان با علائم اختلال شخصیت مرزی (BPD) اهمیتی نمی دهند که چگونه احساس می کنند زیرا اغلب در رفتار آنها وجود ندارد. این به این دلیل است که یکی از ویژگی های مکرر کسانی که علائم BPD را تجربه می کنند، همدلی بسیار ضعیف است. این بلاگ به این موضوع می پردازد که چرا آنها در درک آنچه شما احساس می کنید و چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید مشکل دارند.

اگر یکی از عزیزان شما علائم BPD را دارد، احتمالاً اغلب با خود فکر می کنید، “اگر به احساسات من اهمیت می دهند چگونه می توانند این گونه رفتار کنند یا با من این گونه صحبت کنند؟” و حق با شماست؛ اگر احساس شما را درک نکنند، نمی توانند به احساسات شما اهمیت دهند. بیایید ببینیم چه اتفاقی افتاد وقتی که اسکایلار سعی کرد مادرش را وادار کند که احساس تحقیر شدن او را در زمانی که مادرش در ملاء عام درباره یائسگی اش صحبت می کند، درک کند.

اسکای: مامان، ممنون می‌شوم اگر مسائل پزشکی من را در جمع مطرح نکنی.

مامان: من مسائل پزشکی شما را در ملاء عام مطرح نمی کنم.

اسکای: در حالی که با گروه یوگا شما ناهار می خوردیم، در مورد یائسگی من صحبت کردید.

مامان: یائسگی یک مسئله پزشکی نیست.

اسکای: من دوست ندارم وقتی این مطالب را در ملاء عام مطرح می کنید.

مامان: یائسگی یک امر طبیعی برای یک زن است. چیزی برای خجالت نیست.

اسکای: دوست ندارم در جمع مطرح شود. لطفا انجامش نده

مامان: اسکای، تو داری احمق می‌شوی. هیچ کس با آن مشکلی نداشت.

اسکای: من با آن مشکل داشتم.

مامان: همه زن بودند.

آسمان: میشه بست کنی؟

مامان: من هیچ دلیلی نمی بینم که چرا باید.

در مثال بالا، اسکایلار سه بار تلاش می‌کند تا مادرش بفهمد که از بحث در مورد یائسگی خود در جمع ناراحت است. مادرش اظهار داشت که فکر نمی‌کند بحث درباره بدنش با دوستان یوگا اش شرم‌آور باشد و به نظر می‌رسد که او نمی‌خواهد یا نمی‌تواند آن را از دیدگاه اسکایلار ببیند. این مستلزم آن است که مادر همدل باشد.

همدلی مستلزم چیست؟

همدلی مستلزم این است که دیدگاه شخص دیگری را در نظر بگیرید و احساس او را درک کنید. این مستلزم آن است که بپذیرید که دیگران نسبت به شما احساس متفاوتی نسبت به چیزها دارند.

برای افرادی که علائم BPD دارند، این دردناک است. آنها این ایده را که افراد دیگر ممکن است احساس متفاوتی داشته باشند به عنوان یک نقص شخصی تفسیر می کنند. برای مثال، اگر با آن‌ها به فیلم بروید و آن‌ها فیلم را دوست داشته باشند و شما آن را دوست نداشته باشید، آن‌ها احساس درد می‌کنند زیرا آن‌ها آن را طوری تعبیر می‌کنند که شما فکر می‌کنید احمق، دیوانه یا اشتباه می‌کنند، به خاطر دوست نداشتن چیزی که دوست دارند.

آنها عقیده متفاوت شما را به عنوان انتقاد از عقیده خود در نظر می گیرند، اگر شما چنین احساسی نداشته باشید. به این ترتیب، آنها فعالانه در برابر همدلی مقاومت می کنند، زیرا باعث می شود احساس نقص کنند.

چالش دیگر برای مبتلایان به علائم BPD با توجه به همدلی این است که بسیاری از اختلالات عاطفی را تجربه می کنند. این به این معنی است که آنها فاقد مکانیسم های مقابله ای موثر برای پردازش سالم احساسات هستند و در نتیجه احساسات آنها بی نظم می شود. این با رفتار تکانشی و تحقیر خود و همچنین اثرات دیگر همراه است. تلاش‌های آن‌ها برای درک احساسات شما نیز بی‌نظم است، و اغلب باعث می‌شود که از احساسات شما آسیب ببینند.

در مثال بالا، اگر مادر اسکایلار اذعان می‌کرد که اسکایلار از رفتار او صدمه دیده است، احساس می‌کرد که کار اشتباهی انجام داده است. این احتمالاً منجر به این می‌شود که او احساس کند ممکن است به‌عنوان والدین بدی در نظر گرفته شود، و بنابراین از لحاظ مهمی دارای نقص است. بنابراین او همدلی با دخترش را رد می کند.

اسکایلار نمی تواند مادرش یا هر کس دیگری را مجبور کند که احساسات او را احساس کند. کاری که او می تواند انجام دهد این است که آنها را تا حد امکان به وضوح بیان کند و سپس، اگر پاسخ سالمی وجود نداشته باشد، باید یک مرز تعیین کند. این چیزی است که ممکن است در گفتگو با مادرش به نظر برسد.

اسکای: مامان واقعاً آزارم می‌دهد که بعد از اینکه ازت خواستم دست از شرمندگی من برنمی‌داری.

مامان: من به شما گفتم که هیچ چیز شرم آور در بدن شما وجود ندارد.

اسکای: نمی‌توانی قبول کنی که من آن را دوست ندارم؟

مامان: نه. برای من معنی ندارد.

اسکای: اگر از مطرح کردن سلامتی من دست نکشید، از کلاس یوگا کنار می‌روم تا حداقل مجبور نباشم آن را بشنوم.

این بیشترین کاری است که اسکایلار می تواند انجام دهد. او مرزی را تعیین کرد که اگر مادرش از بحث در مورد مسائل بهداشتی زنش در انظار عمومی دست نکشد، در انظار با مادرش نخواهد بود. امیدواریم که اسکایلار همچنان بتواند از جنبه های رابطه خود با مادرش در محیط های خصوصی لذت ببرد. اگر مادر بخواهد با اسکایلار در محیط های عمومی باشد، باید موقعیت خود را تغییر دهد. در غیر این صورت باید با این محدودیت در رابطه با دخترش زندگی کند.