1 دلیل که ممکن است ما خاطرات مزاحمی داشته باشیم
تحقیقات جدید منتشر شده در مجله روانشناسی غیر عادی تلاش می کند بفهمد چرا برخی از خاطرات ناشی از آسیب ها بیشتر از دیگران به عنوان خاطرات مزاحم ظاهر می شوند. به گفته محققان ، پاسخ ممکن است به تفاوت در نحوه رمزگذاری خاطرات مزاحم در حافظه بلند مدت مربوط شود.
محققان به سرپرستی الساندر و ماسازا از دانشگاه کالج لندن میگویند “نظریه های شناختی اختلال استرس پس از سانحه نشان می دهد که خاطرات مزاحم بعدی یک رویداد آسیب زا تا حدی ناشی از تغییرات خاص در احساسات ، اندیشه و رفتار افراد در طول این رویداد است.
ما با این فرضیه پشتیبانی می کنیم که نشان می دهد لحظات خاص حادثه آسیب زا بعداً به عنوان خاطرات مزاحم تجربه می شود که با واکنش های مختلف” صدمه ای ” به آن لحظات از همان ضربه که بعداً رخ نداده است ، مشخص می شود.”
به گفته محققان ، یک واکنش صدماتی ، افکار ، احساسات و رفتارهایی را که افراد در طول یا بلافاصله پس از یک حادثه آسیب زا دارند ، توصیف می کند.
برخی می توانند شدید باشند ، مانند تجزیه (برای مثال ، تصور اینکه آنچه در حال تجربه است واقعی نیست یا یک رویا است) ، ناراحتی (تجربه ترس ، وحشت و/یا درماندگی در طول رویداد) و بی تحرکی قوی (عدم توانایی حرکت در حین رویداد).
برای بررسی اینکه آیا خاطرات مزاحم در مورد تجربیات آسیب زا بیشتر ناشی از انواع خاصی از واکنش های صدمه ای است ، محققان 104 بازمانده از زمین لرزه های 2016-2017 ایتالیا مرکزی را برای شرکت در یک مطالعه کوتاه مدت شخصی انتخاب کردند.
آنها از بازماندگان پرسیدند که آیا خاطرات مزاحمی را در مورد ضربه تجربه کرده اند یا خیر ، و اگر چنین است ، حافظه را بر اساس پنج بعد زیر واکنش های صدمه ای ارزیابی می کنند: شکست ذهنی ، تفکیک بدن ، افزایش بار شناختی ، بی حرکتی و ناراحتی.
برای مطالعه در رابطه با تکنیک های کم رنگ کردن خاطرات بد کلیک کنید.
ماسازا می گوید: “خاطرات مزاحم فقط می توانند به طور غیر ارادی به خاطر سپرده شوند و توسط چیزهای داخلی (به عنوان مثال ، افکار یا احساسات) یا خارجی (به عنوان مثال ، اشیاء) که تا حدی با رویداد آسیب زا ارتباط دارند ، ایجاد می شوند.”
“به عنوان مثال ، یک بازمانده از زلزله ممکن است هنگام عبور از محل ساخت و ساز ، خاطره ای سرزده از خانه فرو ریخته خود را تجربه کند.”
محققان همچنین از بازماندگان خواستند تا سایر خاطرات زلزله را که به اندازه خاطرات مزاحم ناراحت کننده بودند اما هرگز خود به خود نفوذ نکرده اند ، شناسایی و توصیف کنند. به این ترتیب ، آنها می توانند واکنشهای ناگهانی خاطرات ضربه ای مزاحم و غیر مزاحم را مقایسه کنند.
آنها دریافتند که واکنشهای شدید صرع در خاطرات مزاحم بیشتر از خاطرات غیر مزاحم ظاهر می شود.
“بر اساس فرضیه ها ، لحظاتی که به عنوان خاطرات مزاحم تجربه می شوند ، با سطوح بالاتری از همه واکنشهای صرع ، به جز شکست روحی ، در مقایسه با لحظاتی از همان ضربه ، که توسط شرکت کنندگان یکسان ناراحت کننده ، اما غیر مزاحم مقایسه شده است ، همراه بود.” محققان می گویند “این یافته ها از اهمیت رمزگذاری محیطی برای خاطرات مزاحم پشتیبانی می کند.”
محققان معتقدند که این یافته ها نویدبخش ایجاد شکل های جدید و موثر درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است.
ماسازا می گوید: “نتایج ما مفاهیم کاربردی مختلفی برای پزشکان و افرادی که تجربه زندگی اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا تروما را دارند ، دارد.”
“آنها پیشنهاد می کنند که واکنش های ناگهانی ممکن است نقش مهمی در ایجاد خاطرات مزاحم داشته باشند ، که یکی از علائم بارز اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است.
بنابراین ، مداخلاتی که با هدف کاهش واکنشهای منفی صرع در حین یا بلافاصله پس از یک حادثه آسیب زا (به عنوان مثال ، کمکهای اولیه روانی) انجام می شود ، احتمالاً می تواند از ایجاد خاطرات مزاحم جلوگیری کند. ”
