ADHD در بزرگسالان
از اواسط دهه 1990 ، شواهد نشان می دهد که حدود نیمی از کودکان مبتلا به ADHD پس از رسیدن به 20 سالگی علائم نداشتند. اما این ممکن است درست نباشد. بر اساس یک مطالعه جدید ، در عوض ، آنها ممکن است جادوهایی بدون علائم داشته باشند و عود کنند.
محققان به سرپرستی مارگارت سیبلی ، دانشیار روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و محقق در موسسه تحقیقات کودکان سیاتل ، 558 کودک مبتلا به ADHD را به مدت 16 سال زیر نظر گرفتند و علائم را هر دو سال یکبار ، از سن 8 تا 25 بررسی کردند. تیم با اعضای خانواده و معلمان و همچنین شرکت کنندگان صحبت کرد.
برای 90 درصد از این گروه ، علائم تا 25 سالگی شعله ور شدند و محققان به این نتیجه رسیدند که این الگو ممکن است در طول زندگی ادامه یابد. از آنجا که تحقیقات قبلی فقط یک بار شرکت کنندگان را در بزرگسالان بررسی می کرد ، ممکن است عود را از دست داده باشد.
ADHD در بزرگسالان چیست؟
بزرگسالان مبتلا به ADHD ، مانند کودکان ، ممکن است بی نظم ، فراموشکار و از کارهای خود دور شوند. کودکان ممکن است پرانرژی باشند و به اطراف دویده و بر روی چیزها بالا بروند. در بزرگسالان ، این بیش فعالی ممکن است به شکل تصمیم گیری های تکانشی یا صحبت بدون فکر باشد.
بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است مهلت ها را از دست بدهند و جلسات یا برنامه های اجتماعی را فراموش کنند. آنها می توانند بی حوصله ، بی قرار و گرم مزاج باشند.
این می تواند عواقب جدی داشته باشد: یک مطالعه جداگانه نشان داد که 25% کودکانی که دارای علائم ADHD هستند 50 درصد بیشتر در تصادفات رانندگی دارند.
علاوه بر این ، برخی از کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD از قابلیت تمرکز بیش از حد در مناطق خاصی برخوردار هستند. به عنوان مثال ، سیمون بیلز ، ژیمناست المپیکی ، مبتلا به ADHD است و تمرکز زیادی بر تمرین او دارد.
معمولاً برخی از علائم وجود دارد که می توانند نشانه هایی از ADHD در برخی از مراحل زندگی شما باشند. شما فقط در صورتی تشخیص داده می شوید که علائم شما در بیش از یک قسمت از زندگی شما باعث مشکلات مداوم شود و علائم شما به اوایل دوران کودکی . تخمین زده می شود که 10 درصد از مردم دارای ADHD هستند.
گاهی اوقات بزرگسالان نیز افسردگی یا اضطراب دارند ، که ممکن است تصور کنند باعث علائم آنها شده است ، اما در واقع ، آنها نیز نیاز به درمان ADHD دارند.
شکست های مکرر به دلیل ADHD می تواند هم در اضطراب و هم در افسردگی نقش داشته باشد. در موارد شدیدتر ، بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر در معرض از دست دادن شغل ، مشکلات قانونی ، سوء مصرف مواد ، روابط ناپایدار و خودکشی تلاش می کند.
عوامل خطر برای ADHD چیست؟
شما بیشتر در معرض خطر هستید:
- شما در کودکی در معرض سرب قرار داشتید ، گاهی اوقات در رنگ و لوله در ساختمانهای قدیمی
- مادر شما سیگار می کشید ، الکل ، یا مواد مخدر استفاده شده در طول بارداری
- اگر شما دارای خویشاوندان مبتلا به ADHD یا اختلال روانی دیگری هستید
- شما زودرس متولد شده اید
چرا ADHD شعله ور می شود؟
اگر متوجه شدید که زندگی شما تحت کنترل خارج می شود ، مهم است که در عادات خود به دنبال عوامل محرک باشید. همه زمانی که به مقدار مناسب بخوابند و ورزش کنند و غذای سالم بخورند بهتر عمل می کنند. افراد مبتلا به ADHD ممکن است متوجه شوند که استرس نگاه می کند و عادات بد آنها را بیشتر تکانشی ، مضطرب یا فراموش کننده می کند.
اگر به سختی کار خود را انجام می دهید ، استرس را با خانواده یا دوستان خود تجربه می کنید ، یا در کارهای خانه بسیار عقب افتاده اید ، به دنبال کمک باشید.
در مورد درمان و دارو برای ADHD است و هرگونه وضعیت سلامت روانی دیگر می تواند بسیار کمک کند. کتاب کلاسیک به سوی حواس پرتی سوق داده می شود ، که توسط دو پزشک مبتلا به ADHD نوشته شده است ، همراه با ابزارهای مقابله بصیرت را ارائه می دهد.
یک ابزار: بیش از حد مفتخر نباشید که به یک دستیار شخصی ، همسر یا شریک تجاری اعتماد کنید تا به شما در سازماندهی و سازماندهی کمک کند. درعوض ، سپاسگزار و در زمینه های قدرت خود متقابلاً متقابلاً اقدام کنید ، که ممکن است از طریق آنها انرژی اولیه را در یک پروژه بزرگ ریخته ، راه حل های خلاقانه بیابید یا نوجوانان بیقرار را مربیگری کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص بیش فعالی کلیک کنید.
چگونه با ADHD شکوفا شویم
سیبلی گفت: “کلید یافتن شغل یا علاقه به زندگی است که ADHD در آن دخالت نمی کند.” به بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است وقتی کاری پیدا کنند که در آن تمرکز زیادی داشته باشند یا وظایفی را که نمی توانند انجام دهند ، شامل نشوند. او می گوید: “کار با جزئیات در کامپیوتر در تمام طول روز … می تواند ترکیب سختی برای افراد مبتلا به ADHD باشد.”
