پرسشنامه گزارش والدین دیبل و کوهن

ویژگی های پرسشنامه گزارش والدین دیبل و کوهن

• رده سنی : بزرگسالان
• دارای پایایی و روایی (خارجی)
• دارای تفسیر و نمره گذاری
• دارای منبع (خارجی)
• موارد استفاده : پژوهش،ارزیابی
• فایل به صورت WORD / PDF می باشد.
• فایل به همراه مقاله مرتبط است .

هدف پرسشنامه گزارش والدین دیبل و کوهن :

سنجش سبک والدینی

پرسشنامه گزارش والدین دیبل و کوهن شامل موارد زیر می باشد:

پرسشنامه گزارش والدین (PR) توسط الینور دیبل و دونالد جی. کوهن در سال 1974 ساخته شده است که از 23 گویه تشکیل شده است که به منظور سنجش سبک والدینی بکار می رود. نمره گذاری پرسشنامه بصورت طیف لیکرت 7 نقطه ای می باشد

سبک های فرزندپروری

فرزندپروری یا روش‌های پرورش فرزندان به روش‌ها، سبک‌ها یا الگوهایی اطلاق می‌شود که والدین برای پرورش فرزندان خود استفاده می‌کنند.

این سبک‌ها بر اساس رویکردها و رفتارهای والدین نسبت به فرزندانشان شکل می‌گیرند و می‌توانند تأثیر زیادی بر رشد و توسعه فرزندان داشته باشند.

در ادبیات روانشناسی و پژوهش‌های علمی مرتبط با فرزندپروری، معمولاً سه سبک اصلی فرزندپروری شناخته می‌شوند که عبارتند از:

سبک فرزندپروری دستوری (Authoritarian Parenting Style)

در این سبک، والدین انتظار دارند که فرزندانشان دستورات و قوانین را رعایت کنند بدون اینکه به آنها توضیح یا توجیه منطقی بدهند.

این سبک معمولاً با سخت گیری و کنترل بیش از حد از سوی والدین همراه است و ممکن است با اعمال تنبیهات سخت نیز همراه شود. فرزندانی که به این سبک پرورش می‌یابند، معمولاً خودمختاری کمتر و اعتماد به نفس کمتری دارند.

سبک فرزندپروری مهربان (Permissive Parenting Style)

در این سبک، والدین عموماً قوانین و محدودیت‌ها را برای فرزندان خود برنمی‌شمارند و به آنها اجازه می‌دهند تا به طور آزادانه رفتار کنند. در این سبک، ممکن است والدین به دلیل عدم اعمال محدودیت‌ها و مرزها، کنترل بیش از حدی روی فرزندان نداشته باشند.

فرزندانی که با این سبک پرورش می‌یابند، معمولاً خودمختاری بالا و انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، اما ممکن است مشکلاتی در تنظیم خودکنترل و احترام به قوانین داشته باشند.

سبک فرزندپروری مشارکتی (Authoritative Parenting Style)

این سبک، یک ترکیب میان سخت گیری و محدودیت‌های موجود در سبک دستوری و مهربانی و توجه به نیازها و دلایل فرزندان می‌باشد. در این سبک، والدین قوانین و محدودیت‌های واضحی دارند و در عین حال به توجیه و توضیح منطقی این قوانین و محدودیت‌ها نیز اهمیت می‌دهند.

آنها سعی می‌کنند با فرزندانشان در مورد مسائل مختلف بحث و گفتگو کنند و آنها را در تصمیم‌گیری‌های مهم مشارکت دهند.

فرزندانی که با این سبک پرورش می‌یابند، معمولاً خودمختاری و انعطاف‌پذیری مناسبی دارند و همچنین اعتماد به نفس و مهارت‌های اجتماعی خوبی تربیت می‌شوند.

به علاوه، سایر سبک‌های فرزندپروری نیز در ادبیات مورد بررسی قرار گرفته‌اند، از جمله سبک فرزندپروری نیمه مشارکتی (Semi-Authoritative Parenting Style) و سبک فرزندپروری ترکیبی (Combination Parenting Style).

هر سبک فرزندپروری ممکن است به نحوی در رشد و توسعه فرزندان تأثیرگذار باشد، اما در نهایت باید توجه داشت که هر خانواده و هر فرد ممکن است به شیوه‌های مختلفی به عنوان والدین عمل کنند و نمی‌توان یک سبک فرزندپروری را به عنوان یک الگوی منحصر به فرد و بهتر دستگاه‌ساز دانست.

انتخاب سبک مناسب فرزندپروری باید بر اساس نیازها و شرایط خاص هر خانواده و فرزندانشان صورت بگیرد.

سه سبک، مستبدانه، سهل گیرانه و طرد کننده سبک هایی مناسبی برای تربیت فرزند نیستند.

برای دریافت پرسشنامه راهکارهای مشارکت والدین در مدارس کلیک کنید.