مهم نیست که دنیا در باره تجربه دینی چه می اندیشد؛ کسی که چنین تجربه ای دارد صاحب گنجی عظیم است، چیزی که برای او سرچشمه زندگی، معنا و زیبایی است، و شکوهی تازه به جهان و انسان داده است. او دارای سکینه و آرامش است.کدام معیار است که بر اساس آن بتوان گفت که چنین زندگانی مجاز نیست، چنین تجربه ای درست نیست، و چنین سکینه ای توهم صرف است؟ آیا ،به عنوان یک امر واقعی، در زمینه امور متعالی هیچ حقیقتی بهتر از آنچه شما را در زندگی یاری می دهد وجود دارد؟… هیچ کس نمی تواند بداند امور متعالی چیستند. بنابراین باید آن ها را چنان که تجربه می کنیم در نظر آوریم. و اگر چنین تجربه ای باعث شود که زندگی برای خودتان و برای آنان که دوست می دارید سالم تر، زیباتر، کامل تر و رضایت بخش تر باشد، می توانید با اطمینان بگوئید: « این توفیق الهی بود».