بر اساس تحقیقات، افرادی که ریسک های حساب شده را انجام می دهند احتمالا باهوش تر از حد متوسط هستند.
افرادی که سریع تصمیم می‌گیرند و شانس می‌آورند، ماده سفید بیشتری در مغزشان وجود دارد.
ماده سفید گاهی اوقات “ابر شاهراه” مغز نامیده می‌شود: سیگنال‌ها را منتقل کرده و ارتباطات را تنظیم می‌کند.
محققان از نتیجه شگفت‌زده شدند زیرا دقیقاً برعکس انتظار داشتند: افراد باهوش‌تر زمان بیشتری را برای ارزیابی موقعیت قبل از تصمیم‌گیری صرف می‌کنند.
دکتر داگفین مو، یکی از نویسندگان مطالعه، توضیح داد:
“انتظار داشتیم متوجه شویم که مردان جوانی که وقت خود را صرف توجه به کارهایی که قرار است در یک موقعیت مخاطره آمیز معین انجام دهند، شبکه های عصبی بسیار توسعه یافته تری در مغز خود داشته باشند. نسبت به کسانی که سریع تصمیم می گیرند و شانس می آورند.
این به خوبی در یک سری مطالعات مستند شده است، اما پروژه ما کاملاً برعکس را آشکار کرد.”
این تحقیق شامل مردان جوانی بود که یک بازی رانندگی انجام می دادند.
نتایج نشان داد که افراد پرخطر در طول بازی تا مدتی درنگ نکردند.
دکتر مو فکر می‌کند که توانایی ریسک‌پذیری توسط جامعه به‌طور کلی درک نشده است:
“جسارت و ریسک پذیری ظرفیت مغز را فعال و به چالش می کشد و به یادگیری، استراتژی های مقابله و توسعه کمک می کند.
ما باید جسارت و ریسک پذیری را صرفاً به عنوان الگوهای رفتاری نامطلوب و کنترل نشده تلقی نکنیم.»
جستجوی چالش‌ها به تحریک مغز کمک می‌کند، به همین دلیل است که ریسک‌پذیران ماده سفید بیشتری دارد.
برای مطالعه نقد روانشناسی فیلم انگاشته کلیک کنید.
دکتر مو گفت:
“همه مواد شیمیایی مثبت مغز تحت چنین شرایطی پاسخ می‌دهند و باعث افزایش رشد می‌شوند. عواملی که در توسعه شبکه‌های عصبی قوی که اساس مهارت‌های فیزیکی و ذهنی ما را تشکیل می‌دهند، کمک می‌کنند.
نکته اینجاست که اگر می‌خواهید ریسک کنید، باید مهارت‌های لازم را داشته باشید.
و اینها باید آموخته شوند.
متأسفانه، بسیاری در طول این فرآیند یادگیری با عواقب غم‌انگیزی شکست می‌خورند.
بنابراین به همین دلیل است که ما یافته‌های خود را با شیب داروینی بیان می‌کنیم، ریسک کردن به مغز نیاز دارد.”
