کمبود ویتامین D

در ماه‌های زمستان، زمانی که ساعات کمتری از نور خورشید در دسترس است، دریافت مقدار لازم ویتامین D دشوار است.

غم و اندوه می‌تواند یکی از پیامدهای کمبود ویتامین D باشد.

وقتی افراد این ویتامین را در بدنشان کم دارند، گاهی اوقات نسبت به فعالیت هایی که قبلاً برای انجام آن انگیزه داشتند، مانند کار و ورزش، احساس بی علاقگی می کنند.

سطوح پایین ویتامین D نیز با اختلالات اضطرابی مرتبط است.

در واقع، افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب سطوح پایینی از ویتامین در جریان خون خود دارند.

کمبود ویتامین D همچنین با خستگی شدید و کیفیت پایین خواب مرتبط است – که هر دو به وضوح مرتبط هستند.

اکثر مردم در طول ماه های تابستان از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین D کافی دریافت می کنند.

هنگامی که نور خورشید به پوست می رسد، بدن ویتامین D تولید می کند.

با این حال، در ماه های زمستان، زمانی که ساعات نور خورشید کمتری در دسترس است، دریافت مقدار مورد نیاز ممکن است دشوار باشد.

تصور می شود از هر پنج نفر یک نفر دچار کمبود ویتامین D باشد.

کمبود این ویتامین به ویژه در میان افرادی که پوست تیره‌تری دارند و از خانه بیرون نمی‌روند یا باردار هستند یا مشکل جذب دارند، شایع است.

مکمل ویتامین D یکی از گزینه های اصلاح این مشکل است.

حدود 10 میکروگرم در روز، دوزی است که اغلب توصیه می شود.

تغییر رژیم غذایی نیز می تواند به این مشکل کمک کند.

ویتامین D به ویژه در غذاهایی مانند شیر، جگر، ماهی های چرب و زرده تخم مرغ فراوان است.

از مصرف بیش از حد ویتامین D اجتناب کنید.

در انتهای دیگر مقیاس، برخی افراد بیش از حد مکمل ویتامین D مصرف می کنند.

علائم سطوح بسیار بالای ویتامین D عبارتند از: ادرار زیاد، استفراغ، ضعف عضلانی و کم آبی بدن.

مصرف بیش از حد ویتامین D حتی می تواند منجر به سنگ کلیه، از دست دادن اشتها، درد و گیجی شود.

دریافت بیش از حد ویتامین D با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن نیست، بنابراین تقریباً همیشه مصرف بیش از حد مکمل ها مقصر است.