هورمون های جنسی زنان چگونه بر قاعدگی ، بارداری و سایر عملکردها تأثیر می گذارند؟

هورمون چیست؟

هورمون ها مواد طبیعی تولید شده در بدن هستند. آنها به پخش پیام ها بین سلول ها و اندام ها کمک می کنند و بسیاری از عملکردهای بدن را تحت تأثیر قرار می دهند. همه هورمون های جنسی هم “مردانه” و “زنانه” وجود دارند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هورمون های جنسی زنان ، چگونگی نوسانات آنها در طول زندگی و علائم عدم تعادل هورمونی ، به مطالعه مقاله هورمون های جنسی زنان ادامه دهید.

هورمون های جنسی زنان چیست؟

هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که غدد درون ریز تولید کرده و در جریان خون آزاد می شوند. هورمون ها به تنظیم بسیاری از فرآیندهای بدن مانند اشتها ، خواب و رشد کمک می کنند.

هورمون های جنسی آنهایی هستند که در رشد و تولید مثل جنسی نقش اساسی دارند. غده های اصلی تولید کننده هورمون های جنسی ، غدد فوق کلیوی و غدد جنسی هستند که شامل تخمدان ها در زنان و بیضه ها در مردان است.
هورمون های جنسی همچنین برای طیف وسیعی از عملکردهای بدن و سلامت عمومی فرد مهم هستند. در مردان و زنان ، هورمون های جنسی درگیر هستند:

•  بلوغ و رشد جنسی
•  تولید مثل
•  میل جنسی
•  تنظیم رشد استخوان و عضله
•  پاسخ های التهابی
•  تنظیم سطح کلسترول
•  رشد مو
• توزیع چربی بدن

سطح هورمون های جنسی در طول زندگی فرد نوسان دارد. عواملی که می توانند سطح هورمون های جنسی زن را تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از:

1. سن
2. قاعدگی
3. بارداری
4. یائسگی
5. استرس
6. داروها
7. محیط
عدم تعادل هورمون های جنسی می تواند منجر به تغییر در میل جنسی و مشکلات سلامتی مانند ریزش مو ، ریزش استخوان و ناباروری شود.

انواع هورمون های جنسی زنانه

دو هورمون اصلی جنسی زنانه استروژن و پروژسترون هستند. اگرچه تستوسترون هورمون مردانه محسوب می شود ، زنان نیز مقدار کمی از این ماده را تولید می کنند و به آن نیاز دارند.

استروژن

استروژن عمده ترین هورمون زنانه است. سهم شیر از تخمدان هاست ، اما مقادیر کمی در غدد فوق کلیه و سلول های چربی تولید می شود. در دوران بارداری ، جفت باعث ایجاد استروژن نیز می شود.
استروژن عمده ترین هورمون زنانه است.
استروژن نقش بزرگی در تولید مثل و رشد جنسی دارد ، از جمله :

•  بلوغ
•  قاعدگی
•  بارداری
•  یائسگی

استروژن همچنین بر موارد زیر تأثیر می گذارد:

•  مغز
•  سیستم قلبی عروقی
•  مو
•  سیستم اسکلتی عضلانی
•  پوست
•  مجاری ادراری

سطح استروژن را می توان با آزمایش خون تعیین کرد. گرچه ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد ، اما این موارد همان محدوده های طبیعی در پیکوگرم در میلی لیتر (pg / mL) است :

1. زنان بالغ ، قبل از یائسگی: 15-350 pg / ml
2. زن بزرگسال ، یائسه: <10 pg / ml
3. مرد بزرگسال: 10-40 pg / mL
4. سطح آن در طول چرخه قاعدگی بسیار متفاوت خواهد بود.

پروژسترون

تخمدان ها پس از تخمک گذاری ، هورمون جنسی زنانه پروژسترون را تولید می کنند. در دوران بارداری ، جفت مقداری نیز تولید می کند.
نقش پروژسترون به شرح زیر است:

• آماده نمودن پوشش رحم را برای تخمک بارور شده
•  حمایت از بارداری
•  سرکوب تولید استروژن پس از تخمک گذاری

سطح پروژسترون را می توان با آزمایش خون تعیین کرد. دامنه های طبیعی بر حسب نانوگرم در میلی لیتر (ng / mL) است :

تستوسترون

مقادیر کمی تستوسترون از غدد فوق کلیوی و تخمدان ها حاصل می شود. این هورمون در چندین عملکرد بدن نقش دارد ، از جمله:

•  میل جنسی
•  تنظیم چرخه قاعدگی
•  قدرت استخوان و عضله

آزمایش خون می تواند سطح تستوسترون شما را تعیین کند. دامنه طبیعی برای خانمها 15 تا 70 نانوگرم در دسی لیتر است (ng / dL).

نقشی که هورمون های شما بازی می کنند با گذشت زمان تغییر می کند

هورمون های جنسی زن در بسیاری از عملکردهای بدن جدایی ناپذیر هستند. اما با ترک کودکی و ورود به بلوغ ، نیازهای هورمونی شما بسیار تغییر می کند.
در صورت بارداری ، زایمان یا شیردهی نیز تغییرات چشمگیری در هورمونهای زنانه ایجاد می کند. و با نزدیک شدن به یائسگی ، آنها همچنان تغییر می کنند.
این تغییرات طبیعی و مورد انتظار است.

بلوغ

همه افراد متفاوت هستند ، اما بیشتر زنان از 8 تا 13 سالگی وارد بلوغ می شوند و همه اینها به دلیل هورمون ها اتفاق می افتد.
هورمون لوتئینیزه (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH) در غده هیپوفیز تولید می شوند. تولید آن در بلوغ افزایش می یابد ، که به نوبه خود هورمون های جنسی را تحریک می کند – به ویژه استروژن.
این افزایش هورمون های جنسی زنان منجر به موارد زیر می شود:

رشد سینه ها

• رشد موهای شرمگاهی و زیر بغل
• جهش کلی رشد
• افزایش چربی بدن ، به خصوص در باسن و ران ها
• بلوغ تخمدان ، رحم و واژن
• شروع چرخه قاعدگی

قاعدگی

اولین دوره قاعدگی (منارک : اولین پریود) حدود دو تا سه سال پس از شروع رشد پستانها اتفاق می افتد. باز هم ، برای همه متفاوت است ، اما بیشتر زنان اولین دوره قاعدگی را بین 10 تا 16 سال دارند.

هورمونهای جنسی زنانه : فاز فولیکولی

هر ماه ، رحم در آماده سازی تخمک بارور شده ضخیم می شود. وقتی تخمک بارور نشده باشد ، سطح استروژن و پروژسترون پایین می ماند. این امر باعث می شود که رحم شما پوشش داخلی خود را بریزد. روزی که شروع به خونریزی می کنید ، روز 1 چرخه یا مرحله فولیکولار است.
غده هیپوفیز شروع به تولید کمی FSH بیشتر می کند. این باعث رشد فولیکول ها در تخمدان شما می شود. درون هر فولیکول یک تخمک قرار دارد. با کاهش سطح هورمون های جنسی ، تنها یک فولیکول غالب و غالب به رشد خود ادامه می دهد.

از آنجا که این فولیکول استروژن بیشتری تولید می کند ، فولیکول های دیگر تجزیه می شوند. سطوح بالاتر استروژن باعث تحریک افزایش میزان LH می شود. این مرحله حدود دو هفته طول می کشد.

مرحله تخمک گذاری

مرحله بعدی مرحله تخمک گذاری است. LH باعث پارگی فولیکول و آزاد شدن تخمک می شود. این مرحله حدود 16 تا 32 ساعت طول می کشد. لقاح فقط برای حدود 12 ساعت پس از خارج شدن تخمک از تخمدان می تواند اتفاق بیفتد.

فاز لوتئال

فاز لوتئال پس از تخمک گذاری شروع می شود. فولیکول پاره شده بسته می شود و تولید پروژسترون افزایش می یابد. با این کار رحم آماده دریافت تخمک بارور می شود.
اگر این اتفاق نیفتد ، استروژن و پروژسترون دوباره کاهش می یابد و چرخه به طور کامل آغاز می شود.

کل چرخه قاعدگی حدود 25 تا 36 روز طول می کشد. خونریزی بین 3 تا 7 روز طول می کشد. اما این نیز کاملاً متفاوت است. چرخه شما ممکن است طی چند سال اول کاملاً نامنظم باشد. همچنین می تواند در دوره های مختلف زندگی یا هنگام استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی متفاوت باشد.

میل جنسی و پیشگیری از بارداری

استروژن ، پروژسترون و تستوسترون همگی در میل جنسی زنان – که به آنها لیبیدو نیز گفته می شود – و عملکرد جنسی نقش دارند. به دلیل نوسانات هورمونی ، زنان به طور کلی درست قبل از تخمک گذاری در اوج میل جنسی قرار دارند.
در صورت استفاده از روش های کنترل بارداری هورمونی ، که بر سطح هورمون ها تأثیر می گذارد ، به طور کلی نوسانات میل جنسی کمتر است.

همچنین میل جنسی شما ممکن است بعد از یائسگی نوسان کمتری داشته باشد.
تحت عمل جراحی برای از بین بردن غدد فوق کلیوی یا تخمدان ها ، تولید تستوسترون کاهش می یابد ، که می تواند باعث افت میل جنسی شود.

بارداری

در مرحله لوتئال چرخه شما ، افزایش پروژسترون ، رحم شما را برای دریافت تخمک بارور آماده می کند. دیواره های رحم ضخیم شده و با مواد مغذی و مایعات دیگر پر می شوند تا جنین را حفظ کنند.

پروژسترون برای محافظت از رحم در برابر باکتری و اسپرم ، دهانه رحم را ضخیم می کند. سطح استروژن نیز بیشتر است و به ضخیم شدن پوشش رحم کمک می کند. هر دو هورمون به اتساع (گشاد شدن) مجاری شیر در پستانها کمک می کنند.

به محض انجام بارداری ، شما شروع به تولید هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) می کنید. این هورمونی است که در ادرار شما ظاهر می شود و برای آزمایش بارداری استفاده می شود. همچنین تولید استروژن و پروژسترون را افزایش می دهد ، از قاعدگی جلوگیری می کند و به حفظ بارداری کمک می کند.

لاکتوژن جفت انسانی (hPL) هورمونی است که توسط جفت ساخته می شود. علاوه بر تأمین مواد مغذی برای کودک ، به تحریک غدد شیر برای شیردهی نیز کمک می کند.

سطح هورمون دیگری به نام هورمون ریلاکسین نیز در دوران بارداری افزایش می یابد. هورمون ریلاکسین به کاشت و رشد جفت و به جلوگیری از انقباض زودرس کمک می کند. با شروع زایمان ، این هورمون به شل شدن رباط های لگن کمک می کند.

بعد از زایمان و شیردهی

با پایان بارداری ، بلافاصله سطح هورمون ها کاهش می یابد. آنها سرانجام به سطح قبل از بارداری می رسند.
افت ناگهانی و قابل توجه استروژن و پروژسترون ممکن است عاملی موثر در ایجاد افسردگی پس از زایمان باشد.

شیردهی سطح استروژن را کاهش می دهد و می تواند از تخمک گذاری جلوگیری کند. با این حال همیشه اینگونه نیست ، بنابراین برای جلوگیری از بارداری دیگر هنوز به کنترل بارداری نیاز خواهید داشت.

پیش یائسگی و یائسگی

در دوران پیش یائسگی – دوره منتهی به یائسگی – تولید هورمون در تخمدان شما کُند می شود. سطح استروژن شروع به نوسان می کند در حالی که سطح پروژسترون شروع به کاهش مداوم می کند.
با پایین آمدن سطح هورمون ها ، ممکن است واژن کمتر روان شود. برخی از افراد کاهش میل جنسی را تجربه می کنند و چرخه قاعدگی آنها نامنظم می شود.

هنگامی که 12 ماه بدون پریود بودید ، به یائسگی رسیدید. در این زمان ، هورمون استروژن و پروژسترون در سطح پایین ثابت هستند. این به طور معمول در حدود 50 سالگی اتفاق می افتد. اما مانند سایر مراحل زندگی ، تفاوت زیادی در این وجود دارد.
کاهش هورمون ها پس از یائسگی ممکن است خطر ابتلا به بیماری هایی مانند نازک شدن استخوان (پوکی استخوان) و بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد.

وقتی هورمونهای زنانه نامتعادل می شوند

هورمون های زنانه به طور طبیعی در طول زندگی شما نوسان خواهند داشت. این معمولاً به دلیل تغییرات پیش بینی شده مانند موارد زیر است:

• بلوغ
•  بارداری
•  شیر دادن
•  پیش یائسگی و یائسگی
•  استفاده از پیشگیری از بارداری هورمونی یا هورمون درمانی

اما عدم تعادل هورمونی گاهی اوقات می تواند نشانه یک مسئله جدی تر باشد ، مانند:
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS). این شایعترین اختلال غدد درون ریز در میان زنان جوان است. PCOS می تواند باعث چرخه قاعدگی نامنظم و اختلال در باروری شود.
افزایش بیش از حد آندروژن. این هورمونی مردانه است. این می تواند باعث بی نظمی در قاعدگی ، ناباروری ، آکنه و طاسی الگوی مردانه شود.
هیرسوتیسم افزایش رشد مو در صورت ، قفسه سینه ، شکم و پشت است. علت آن هورمون های بیش از حد مردانه است و گاهی اوقات می تواند از علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS باشد.

سایر شرایط زمینه ای عبارتند از:
1. هیپوگنادیسم ، که کمبود هورمون های زنانه است
2. سقط جنین یا بارداری غیرطبیعی
3. بارداری چندقلو (داشتن دوقلو ، سه قلو یا بیشتر)
4. تومور تخمدان

نقش هورمونهای جنسی زنانه در میل و تحریک جنسی

استروژن ، پروژسترون و تستوسترون همه در میل جنسی و تحریک تأثیر می گذارند. داشتن مقادیر بالاتر استروژن در بدن باعث روانکاری واژن و افزایش میل جنسی می شود. افزایش پروژسترون می تواند میل جنسی را کاهش دهد.
در مورد چگونگی تأثیر سطح تستوسترون بر میل جنسی زنان بحث شده است.

سطح پایین تستوسترون ممکن است منجر به کاهش میل جنسی در برخی از زنان شود. با این حال ، به نظر می رسد تستوسترون درمانی ، در درمان میل جنسی کم در زنان بی اثر است.

طبق یک بررسی سیستماتیک از سال 2016 ، تستوسترون درمانی می تواند اثرات استروژن را افزایش دهد ، اما تنها در صورتی که پزشک تستوسترون را در سطح بالاتر از حد طبیعی تجویز کند. این می تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود.
این عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش وزن
•  تحریک پذیری
•  طاس شدن
•  موهای زائد صورت
•  بزرگ شدن کلیتوریس

چه موقع برای هورمونهای زنانه به دکتر خود مراجعه کنید

همیشه باید یک بار در سال برای معاینه روتین سلامتی به پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص زنان مراجعه کنید. پزشک شما می تواند در مورد این تغییرات بحث کرده و به سوالات دیگر شما پاسخ دهد.
اگر علائم غیرمعمولی را تجربه کردید منتظر آزمایش سالانه خود نباشید. در صورت تجربه این علائم هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید:

•  بیماری صبحگاهی یا سایر علائم بارداری
•  کاهش میل جنسی
•  خشکی واژن یا درد در حین رابطه جنسی
•  دوره های فراموش شده یا چرخه های قاعدگی نامنظم به طور فزاینده
•  مشکل بارداری
•  درد لگن
•  ریزش مو یا رشد مو روی صورت یا بدن شما
•  افسردگی پس از زایمان 
• علائم یائسگی طولانی مدت که در زندگی شما اختلال ایجاد می کند