با شخصیت وابسته چگونه برخورد کنیم؟
نحوه رفتار و برخورد با شخصیت وابسته مخصوصا اعضای خانواده که نزدیک‌ترین افراد می‌باشند، در نهادینه شدن صفات اختلال شخصیت وابسته تاثیر بسیاری دارد. شخصیت وابسته به دلیل احساس درماندگی و نداشتن اعتماد به نفس از شیوه زندگی‌اش لذت نمی‌برد. او برای مراقبت از خود و رسیدن به اهدافش وابسته به دیگران است و این وابستگی را در تمام روابط خود نشان می‌دهد.
اما چه عاملی باعث تداوم این وابستگی در این شخصیت می‌شود؟ اگر تجربه زندگی با یک شخصیت وابسته را داشته باشید، حتما متوجه شده‌اید که این شخصیت از نگرانی خود به عنوان سلاحی برای گرفتن توجه استفاده می‌کند تا از این طریق احساس امنیت داشته باشد. با این اوصاف آگاهی از نحوه برخورد با شخصیت وابسته اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه زندگی با اشخاص وابسته کلیک کنید.
حساسیت برخورد با شخصیت وابسته
زندگی با شخصیت وابسته از آن جا که سنگینی بار مسئولیت‌های خود را بر دوش شما می‌اندازند، می‌تواند بسیار دشوار باشد. فقدان اعتماد به نفس در شخصیت وابسته باعث می‌شود که او حتی در کوچکترین مسائل هم راهنمایی، نظر و کمک اطرافیان را بطلبد. هر چه این کمک‌ها ادامه داشته باشند؛ شخصیت وابسته بیشتر احساس شرم و ناتوانی کرده و به مرور مستقل شدن برایش سخت و سخت‌تر می‌شود. در واقع با کمک به شخصیت وابسته تایید می‌کنید که تصمیماتش غلط بوده و نباید خودش به تنهایی کاری انجام دهد.
کمک به تغییر نگرش در برخورد با شخصیت وابسته
شخصیت وابسته خود را فردی بی کفایت میداند که قادر نیست به تنهایی از پس تکالیف خود بربیاید و در پذیرش مسئولیت‌های خود ناتوان است. پس این فرد از آرزوها و اهداف خود صرف نظر کرده و انتظار دارند که دیگران با سرویس دادن از او حمایت کنند. پس به شخصیت وابسته کمک کنید تا اهداف خود را مشخص کرده و آن را به گام‌های کوچک تقسیم کند. در ابتدا می‌توانید شخصیت وابسته را راهنمایی کنید تا موفق شود، تجربه‌های موفقیت آمیز هر چند کوچک باعث تقویت اعتماد به نفس او می‌شود تا با گذشت زمان بتواند کارهایش را به تنهایی انجام دهد.
وارد شدن شخصیت وابسته به دنیای بزرگسالی
شخصیت وابسته دیگران را تواناتر از خود میداند و فکر می‌کند که بقیه بهتر از او هستند. در واقع شخصیت وابسته در قدرت و توانایی طرف مقابل خود، بزرگ نمایی می‌کند؛به همین دلیل به شما تکیه می‌دهد تا از او حمایت کنید. در واقع افراد مبتلا به این اختلال هنوز در دنیای کودکانه خود سیر می‌کنند. شما باید در برخورد با شخصیت وابسته، مسئولیت‌های کوچکی به او واگذار کنید تا به تدریج برای ورود به دنیای بزرگسالی آماده شده و بتواند به ظرفیت‌های پنهان خود پی ببرد.
تشویق شخصیت وابسته برای ابراز قاطعانه احساسات
فردی که از اختلال شخصیت وابسته رنج میبرد قادر نیست احساساتش را در زمان مناسب و به شیوه درست ابراز کند. فرد با این تیپ شخصیتی چون به دیگران وابسته است، توقعات بالایی دارد و به راحتی رنجیده می‌شود. از طرفی در ابراز مناسب خشم و ناراحتی خود ناتوان است؛ چون می‌ترسد که حمایت دیگران را از دست بدهد. لازم است که فرد حالات چهره خود را بشناسد و با هیجانات خود ارتباط برقرار کند تا در نهایت بتواند مهارت نه گفتن و انتقاد کردن را پیدا کرده و جسارت بیان خواسته‌هایش را داشته باشد.
تقویت مهارت حل مسئله در شخصیت وابسته
شخصیت وابسته خود را در حل مسائل و تصمیم گیری مستقلانه ناتوان می‌بیند. برای برخورد با شخصیت وابسته می‌توانید به او کمک کنید تا در توانایی حل مسئله، مهارت لازم را کسب کند. برای این منظور از او بخواهید که مشکل خود را مشخص کند، سپس تمامی راه حل‌های احتمالی را مشخص و ارزیابی کرده و در نهایت بهترین راهکار را اجرا کند. با این روش به تدریج در تصمیم گیری‌ها کمتر به شما وابسته خواهد بود و به تئریج درمان می‌شود.
هدایت شخصیت وابسته در جهت درمان
هنگامی که شخصیت وابسته را در یکی از نزدیکان خود مشاهده کردید، اولین گام این است که به دنبال بهره گیری از خدمات یک متخصص بهداشت روان باشید. دوره درمانی در بهبود علائم این اختلال اهمیت دارد. یادگیری مهارت‌های زندگی، تکنیک‌های ذهن آگاهی و مدیریت استرس می‌تواند در این افراد اثر بخش باشد. درمان شخصیت وابسته نیز مانند درمان دیگر اختلالات شخصیت به قرار گرفتن در جریان مشاوره و ارتباط با متخصص روانشناسی نیاز دارد. درمان‌های روانشناختی و آموزش مهارت‌های ارتباطی برای بهبود این شخصیت بسیار موثر واقع می‌شوند.
برای مشاهده درمان اختلال شخصیت وابسته کلیک کنید.
سخن آخر
اختلالات شخصیت تاثیر بسیار منفی بر تمام ابعاد زندگی فرد و حتی اطرافیان او می‌گذارند. معمولا خود این افراد متوجه مشکل‌شان نیستند و دیگران آن‌ها را برای درمان ترغیب می‌کنند. حتی ممکن است آنان فکر کنند که راه درمانی وجود ندارد و باید تا آخر عمر با این وضعیت کنار بیایند. درحالی که اینطور نیست و با کمک یک روانشناس می‌توانید این اختلال را درمان کرده و کیفیت زندگی خود را افزایش دهید.
