تست افکار خودکشی بک (BSSI)

تست افکار خودکشی بک

تست خودکشی بک آزمونی 19 سوالی است که برای سنجش نگرش ها، رفتارها و برنامه ریزی جهت اقدام به خودکشی در طی هفته اخیر مورد استفاده قرار می گیرد. این تست تمایلات فعال و غیرفعال برای خودکشی، احساس عدم کنترل، مدت و فراوانی افکار خودکشی، میزان آمادگی جهت اقدام برای خودکشی را مورد سنجش قرار می دهد. زمان لازم برای انجام این آزمون 10 دقیقه است. به طور کلی در این تست می توان خطر بروز خودکشی را در سه بخش در نظر گرفت:

1. داشتن افکار خودکشی
2. آمادگی برای خودکشی
3. قصد اقدام به خودکشی

کاربردهای تست خودکشی بک

تست خودکشی بک که یکی از معروف ترین آزمون های این حوزه می باشد می تواند برای موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

1. پژوهش ها و مطالعات علمی
2. بررسی پاسخ بیماران به درمان
3. غربال گری افراد با افکار خودکشی
4. مانیتورینگ باورهای منفی افراد پس از آموزش
5. بررسی افکار خودکشی افرادی که افسردگی دارند.

افکار خودکشی چیست؟

افکار خودکشی یا ایده خودکشی عبارت است از هرگونه فکر کردن یا برنامه ریزی برای پایان دادن به زندگی خود. این افکار به دو صورت فعال و منفعل وجود دارد:

افکار منفعل: به معنی عدم تمایل برای ادامه زندگی می باشد.

افکار فعال: فکر کردن به روش های مختلف برای پایان دادن به زندگی می باشد.

وقتی فردی که دوستش داریم درباره افکار خودکشی صحبت می کند، بسیار ترسناک است. جدی نگرفتن این افکار ممکن است نتایج مخرب و ویرانگری داشته باشد. چرا که خودکشی معمولا یک راه حل بدون بازگشت برای مشکلات موقت است.

طبق گزارش موسسه ملی بهداشت روان آمریکا میزان خودکشی از سال 1999 تاکنون 35 درصد افزایش یافته است. فقط در سال 2018 بیش از 48000 نفر در اثر خودکشی تلف شده اند.

باور یا افکار در مورد خودکشی که به عنوان ایده خودکشی نیز شناخته می شود، با جملاتی مانند “ای کاش در این دنیا نبودم” یا “دیگر هیچ چیز برایم مهم نیست” آغاز می شود. اما با گذشت زمان، این کلمات شدیدتر و با هدف آسیب رسانی به خود ادامه یافته و ممکن است از باور به اقدام برای خودکشی تبدیل شود.

علائم هشدار دهنده خودکشی

برخی از رفتارها و علائم وجود دارد که می تواند هشداری برای خودکشی باشد. در واقع وجود این موارد باعث افزایش احتمال بروز خودکشی خواهد شد:

صحبت کردن در مورد خودکشی: هرگونه صحبت در مورد خودکشی، مرگ و سوالاتی مانند اینکه؛ “ای کاش هیچ وقت به دنیا نمی آمدم” ، “شاید دیگر شما را نبینم …” و “ای کاش می مردم”.

جستجوی وسایل آسیب رسان و کشنده: افرادی که به دنبال وسایل آسیب رسان مانند قرص، اسلحه یا چاقو هستند ممکن است از آن برای اقدام به خودکشی استفاده نمایند.

داشتن مشغله ذهنی با موضوع مرگ: وقتی افراد به طور غیر معمول توجه بیشتری به مردن و یا خشونت می کنند. مانند نوشتن یک داستان یا شعر با موضوع مرگ

کاهش احساس امید در زندگی: احساس نا امیدی و معنای زندگی که به صورت درماندگی دیده می شود. مانند وقتی که فرد می گوید چاره ای نیست. یا اینکه هیچ کاری از دست من بر نمی آید. به عبارتی باور فرد این است که اوضاع زندگی وی هرگز بهتر نخواهد شد.

داشتن حس نفرت نسبت به خود: داشتن احساس گناه، شرم، نفرت و یا بی ارزشی. اینکه فرد معتقد است که سربار است و دیگران بدون او بهتر زندگی خواهند کرد.

تغییر در برخی از امور زندگی: نوشتن وصیت نامه، بخشیدن اموال گرانبها به دیگران

خداحافظی کردن با دیگران: داشتن دیدارها یا تماس های غیرمنتظره و غیر عادی با خانواده و دوستان. خداحافظی با مردم به طوری که انگار قرار است دیگر هم را نبینند.

رفتارهای خود آسیب رسان: برخی از کارها مانند افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر، رانندگی بی پروا. در این رفتارها انگار فرد نسبت به زندگی خود بی اهمیت بوده و آماده مرگ است.

داشتن احساس آرامش غیر معمول: احساس عجیب آرامش و خوشبختی در برخی از بیماران افسرده دیده می شود. این می تواند نشانه ای برای قطعی شدن تصمیم فرد برای خودکشی باشد.

توجه: اگر شما یا یکی از عزیزان خود چنین اقداماتی را انجام داد، توصیه می کنیم با اورژانس اجتماعی به شماره 123 تماس بگیرید.

عوامل خطر خودکشی

تحقیقات نشان داده است که 46٪ از افرادی که در اثر خودکشی می میرند دارای یک بیماری روانی شناخته شده هستند. چندین مورد دیگر ممکن است فرد را در معرض خطر خودکشی قرار دهد، از جمله:

1. استرس طولانی مدت
2. دسترسی به سلاح گرم
3. وقوع فاجعه یا ضرر مالی
4. سابقه خانوادگی خودکشی
5. داشتن بیماری جدی یا مزمن
6. سابقه آسیب یا سوء استفاده

اختلالات روانی مرتبط با افکار خودکشی

برخی از اختلالات روانی وجود دارد که با افکار خودکشی همراه بوده و یا به طور قابل توجهی خطر باورهای مرتبط با خودکشی را افزایش می دهند. بسیاری از افراد با اختلال شخصیت مرزی رفتار خودکشی مکرر از خود نشان می دهند.

مطالعات نشان داده است که 73 درصد بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اقدام به خودکشی داشته اند. در زیر لیست بیماری های روانی که با افکار خودکشی رابطه دارند را آورده ایم:

1. پارانویا
2. اسکیزوفرنی
3. اختلال سلوک
4. اختلال کابوس
5. اختلال دو قطبی
6. اختلالات اضطرابی
7. اختلالات شخصیت
8. اختلال طیف اوتیسم
9. اختلال بدشکلی بدن
10. اختلالات استفاده از مواد
11. اختلال افسردگی اساسی
12. اختلال استرس پس از سانحه
13. اختلال بیش فعالی و نقص توجه

چگونه با فردی که خودکشی می کند، برخورد کنیم؟

وقتی علائم هشدار دهنده مربوط به خودکشی را در شخصی که برایتان مهم است می بینید، ممکن است از خود سوال بپرسید که چگونه با او صحبت کنم؟ اگر حرف هایم باعث عصبانیت او شود چه کار کنم؟

در این مواقع احساس ناراحتی، دستپاچگی و ترس بسیار عادی است. اما در عین حال لازم است که زودتر اقداماتی را انجام دهیم. در ادامه چند روش برای کمک به فردی که خودکشی می کند را بیان می کنیم:

• همزمان چندنفری شروع به صحبت نکنید، و فقط یک نفر که آرامش بیشتری دارد با فرد خودکشی کننده مکالمه کند.
• با آرامش سوال های ساده و بدون ابهام بپرسید، مانند؛ “می خوای بهت کمک کنم تا با یه روانشناس تماس بگیری؟”
• اگر عصبی هستید، سعی نکنید رفتارهای عجولانه و سریع انجام دهید.
• وسایلی مانند چاقو یا قرص ها را از دسترس خارج کنید.
• در مورد درست یا غلط بودن خودکشی صحبت نکنید.
• بحث نکنید، تهدید نکنید و صدایتان را بالا نبرید.
• سعی کنید با او ابراز حمایت و نگرانی کنید.
• صبور باشید! صبور باشید! و صبور باشید.

مهم است که بحران هایی مانند خودکشی را به سرعت و به طور موثر حل کنید. اگر دوست و یا یکی از اعضای خانواده شما هر روز با ایده خودکشی دست و پنجه نرم می کند، به او بگویید که می تواند در مورد آنچه که تجربه کرده است با شما صحبت کند.

هنگام گفتگو، ذهنیت باز و دلسوزانه ای داشته باشید. به جای “بحث کردن” یا تلاش برای رد هرگونه اظهارات منفی آنها (“زندگی شما خیلی بد نیست!”) ، تکنیک های گوش دادن فعال را امتحان کنید.

فرد خودکشی کننده بیش از هر نصیحت یا توصیه ای نیاز به شنیده شدن دارد.

آن ها را ترغیب کنید که با یک روانشناس صحبت کنند. به آنها بگویید که این متخصصان برای کمک به مردم در درک احساسات و بهبود سلامت و انعطاف پذیری روانی آموزش دیده اند.

روان درمانی، مانند رفتار درمانی شناختی و رفتار درمانی دیالکتیکی، می تواند به شخصی که دارای افکار خودکشی است، کمک کند. این روش ها الگوهای ناکارآمد تفکر و رفتار را تشخیص داده و مهارت های مقابله ای را به فرد می آموزد.

افکار خودکشی یک نشانه است، دقیقاً مانند علائم در سایر بیماری ها. نترسید، آنها قابل درمان هستند و به کمک روانشناس با گذشت زمان بهبود می یابند.