جستجوی شادی و خوشحالی ما
فعالیتهایی که ما را جذب می کنند نیز می توانند ما را خوشحال کنند.
خوشبختی برای همه مهم است ، اما تنها در دهه های اخیر است که سیاستگذاران و محققان عمومی شروع به جدی گرفتن شادی کرده اند.
در سال های اخیر و به ویژه در این دوران COVID ، سیل کتابهای خودیاری، ضبط های هدایت شده ، وب سایتها ، و کتابهای راهنمای اختصاص داده شده به معنای شادی ، راههای رسیدن به تحقق و راهکارهایی برای شاد ماندن برای همیشه به مجلات طولانی درباره اقتصاد شادی ، روانشناسی رضایت و نظریه های زیر بنای ” سیاست شادی” که در بسیاری از کشورهای جهان ریشه دوانده است.
این تمرکز بر شادی خسته کننده می تواند باشد. و گاهی اوقات مشخص نیست که هر کدام از آنها ما را خوشحال تر می کند یا خیر. آیا تعجب می کنم
به دنبال بوتان
بخشی از بقایا علاقه به شادی ریشه در پادشاهی بوتان ، یک کشور کوچک کوهستانی در جنوب آسیا ، با جمعیت کمتر از یک میلیون نفر دارد.
تا دهه 1970 ، نقطه تمایز اصلی بوتان این بود که دارای یکی از کوچکترین اقتصادهای جهان بود که عمدتا بر جنگلداری و کشاورزی متکی بود. پیشرفت اقتصادی ، که با اقدامات سنتی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) اندازه گیری شد ، حداقل بود.
در سال 1972 ، جیگمه سینگی وانگ چوک ، پادشاه جدید بوتان ،با تصمیم گیری که “شادی ملی ناخالص” ، به جای تولید ناخالص داخلی ، واحدی است که از این پس پیشرفت ملی در بوتان را اندازه گیری می کند.
شادی ناخالص ملی به سرعت به عنصری کلیدی در برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی کشور تبدیل شد.
در بوتان ، شادی ملی ناخالص دارای چهار ستون اصلی است: (1) حکمرانی خوب ؛ (2) توسعه اجتماعی و اقتصادی پایدار و عادلانه ؛ (3) حفاظت از محیط زیست ؛ و (4) حفظ فرهنگ.
تأکید بوتان بر شادی در کشورهای مختلف دیگر در سراسر جهان از حمایت قابل توجهی برخوردار است که در حال حاضر هنگام برنامه ریزی سیاست عمومی بر شادی ، رفاه و رضایت از زندگی تأکید بیشتری دارند.
این یک حرکت معقول است: مردم شادی را بیش از سایر چیزهای زندگی ، از جمله ثروت ، ارزشمند می دانند. شادی برای همه مهم است. برای دولتها نیز باید اهمیت داشته باشد.
برای مطالعه در رابطه با 2 راهکار خوشحالی والدین کلیک کنید.
به دنبال خوشبختی
یکی از مشکلات اصلی تلاش های دولت برای افزایش شادی این است که یافتن شادی بسیار دشوار است ، چه برسد به اینکه عمداً ایجاد شود.
برای پیچیده تر کردن این امر ، ما اغلب می گوییم می خواهیم شاد باشیم ، اما به نظر می رسد که اساساً هر کاری را که می توانیم انجام دهیم تا از آن جلوگیری کنیم: ما همان انتخاب های بد را بارها و بارها انجام می دهیم.
ما از رژیم غذایی و شیوه زندگی خود غافل می شویم و در برقراری ارتباط با دیگران به نحوی که دوست داریم آنها با ما تماس بگیرند ، کوتاهی می کنیم. رویدادهای تصادفی و شرایط زندگی مداخله می کنند و گاهی اوقات دست یابی به خوشبختی را حداقل در حال حاضر دشوار می کند.
با در نظر گرفتن این نکته ، مفید است که به دنبال خوشبختی به عنوان یک مرحله موقت ، علاوه بر ارزش گذاری برای خود شادی ، ارزش قائل شویم. جستجوی خوشبختی به تنهایی دارای مزایای عظیمی است ، صرف نظر از اینکه انتهای مسیر چقدر دور به نظر می رسد. تلاش برای خود ارزش و کرامت دارد.
تا قبل از ژوئن 1776 ، اعلامیه حقوق ویرجینیا “برخی حقوق ذاتی” افراد را که شامل “لذت بردن از زندگی و آزادی ، با وسایل به دست آوردن و تملک دارایی ، و پیگیری و به دست آوردن شادی و ایمنی” بود ، بیان کرد. . ”
اهمیت جستجوی خوشبختی ، به جای آنکه لزوماً آن را بیابید ، در اعلامیه استقلال ایالات متحده در ژوئیه “بدیهی” اعلام شد: “ما این حقایق را بدیهی می دانیم که همه انسانها برابر هستند ، که آنها توسط خالق خود دارای حقوق غیرقابل انکار خاصی هستند ، که از جمله آنها می توان به زندگی ، آزادی و جستجوی خوشبختی اشاره کرد.
” این حقوق مربوط به خود زندگی و آزادی است ، اما به دنبال “جستجوی” خوشبختی است تا خود خوشبختی. ما حق جستجو داریم ، اما آنچه پیدا می کنیم به خود ما بستگی دارد.
جذب یک مسیر است
راههای زیادی برای جستجوی شادی وجود دارد. یکی از قدرتمندترین آنها این است که سعی کنیم تأکید را از هدف نهایی تغییر دهیم و بر لحظه حال تمرکز کنیم ، احتمالاً از طریق فعالیتی که ما را جذب می کند. مثالهای زیادی وجود دارد: دویدن ، شنا ، باغبانی ، بافندگی ، خواندن ، یوگا ، مدیتیشن.
کنار گذاشتن جهان برای دوره های زمانی اغلب بهترین راه برای قدردانی از جایگاه ما در آن ، حرکت ملایم از گذشته و احساس راه خود به آینده جذب کلید است. شادی اغلب دنبال می شود.
به قول هنری دیوید تورو: “خوشبختی مانند یک پروانه است ، هرچه بیشتر آن را تعقیب کنید ، بیشتر از شما فرار می کند ، اما اگر توجه خود را به چیزهای دیگر معطوف کنید ، می آید و آرام روی شانه شما می نشیند . ”
