مشاوره فردی چیست؟
مشاوره فردی به همکاری فرد با یک مشاور یا روانشناس برای دستیابی به اهداف خاص در جهت تغییر اشاره دارد. فرآیند مشاوره فردی متنوع است و بسته به متد و ویژگی‌های مشاور و نیازهای مراجعه‌کننده و نگرانی‌های او متفاوت می‌شود. مشاوران از روش‌های درمانی مختلف برای رفع چالش‌های فردی استفاده می‌کنند.
با این حال، مشارکت صادقانه و فعال مراجعه‌کننده و کیفیت رابطه بین او و مشاور از جمله عوامل اساسی در اثربخشی مشاوره هستند.مخصوصاً اهمیت احساس کامل درک شدن توسط مشاور، باعث می‌شود فرد به تعهد بیشتری در زندگی روزمره‌اش نسبت به موضوعاتی که با مشاور گفتوگو کرده، فکر کرده، و برای انجام آن‌ها تعهد کند.
مشاوره فردی
مشاوره فردی می‌تواند فرد را در مواجهه با مسائل شخصی مختلفی مانند خشم، افسردگی، اضطراب اجتماعی، سوء مصرف مواد، چالش‌های ازدواج و روابط، مشکلات والدین، مشکلات مدرسه، تغییرات شغلی و … یاری نماید و به او در مقابله با این موارد کمک کند.
مشاوره فردی، با نام‌های دیگری چون رواندرمانی، گفتاردرمانی یا جلسه درمان نیز شناخته می‌شود. این فرآیند به فرد این امکان را می‌دهد که با یک متخصص سلامت روانی، یعنی مشاور یا روانشناس، به صورت انفرادی در محیطی امن و محرمانه گفتوگو کند.
مشاوره فردی این امکان را به افراد می‌دهد تا با بررسی احساسات، باورها و رفتارهای خود، خاطرات چالش‌برانگیز یا تاثیرگذار زندگی خود را بررسی کرده و جنبه‌هایی از زندگی خود را که می‌خواهند تغییر دهند شناسایی کنند. این مشاوره همچنین می‌تواند به فرد در درک بهتر خود و دیگران، تعیین اهداف و ایجاد تغییرات مطلوب کمک نماید.
زمانی که باید از مشاوره فردی استفاده کرد؟
مشاوره فردی عمدتاً بر روی نگرانی‌ها و مسائل فوری مرتبط با زمان حال یا آینده نزدیک فرد تمرکز دارد. این نوع مشاوره شامل مواردی مانند مشاوره و برنامه‌ریزی شغلی، تسکین احساسات غم و اندوه پس از مرگ یک عزیز یا مواجهه با مشکلات در یک شغل جدید می‌شود.
بسیاری از افراد هنگامی که بحران‌ها ناشی از مشکلات خانوادگی، تحصیلی یا شغلی زندگی را فرا می‌گیرند، به ایده مشاوره فردی می‌افتند. برخی دیگر هم با تشخیص اولین نشانه‌های مسئله اقدام به این امر می‌کنند. اما بعضی افراد پیش از وقوع مشکل و به دلیل آگاهی از اینکه مسئله ممکن است چالش برانگیز باشد، از مشاوره فردی استفاده می‌کنند تا خود را برای مواجهه با آن آماده کنند.
این مشاوره می‌تواند شامل جلسات پیش از ازدواج یا جلسات فردی برای والدین پیش از ورود فرزندان به سن بلوغ باشد. بنابراین، مشاوره فردی، بر خلاف جلسات روان‌شناختی و رواندرمانی خاص، به گذشته و حل گره‌های کودکی و خردسالی فرد تمرکز ندارد بلکه بر زمان حال یا آینده نزدیک او تمرکز دارد.
اگرچه بعضی افراد پس از جلسات مشاوره فردی به نتیجه می‌رسند که به جلسات رواندرمانی، روان‌شناختی و یا درمان‌های خاص نیازمندند، در این صورت مشاور آن‌ها را به تخصص‌های مورد نظر ارجاع خواهد داد.
به طور کلی، می‌توان موارد استفاده از مشاوره فردی را در گزینه‌های زیر ذکر کرد:
- مسائل خانوادگی و بحران‌های زوجین
- اختلافات میان والدین و فرزندان
- افت تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان
- مشکلات مربوط به محیط کار
- مشاوره پیشگیرانه مانند هدایت تحصیلی یا شغلی و یا مشاوره پیش از ازدواج
- بحران‌های مقطعی و ناگهانی مانند از دست دادن عزیز، از دست دادن شغل، مشاوره طلاق یا شکست عاشقانه و …
هدف جلسات مشاوره فردی
همانطور که ذکر شد، هدف کلی جلسات فردی گفتوگو درباره نگرانی‌های مرتبط با سلامت روان و کمک به درمان‌جویان برای بهبود، رشد و حرکت به سمت زندگی روانی سالم‌تر و حل و رفع مسائل و مشکلات فعلی است. جلسات فردی بر اساس مراجع محور هستند و مسائل، مشکلات، نوع شخصیت و سایر ویژگی‌های درمان‌جو در آن‌ها نقش موثری دارد. بنابراین، هدف کلی مشاوره فردی بهبود و ارتقا سلامت روان و سبک زندگی روانی به فرد است. اما کیفیت و چگونگی آن بسته به ویژگی‌ها و نیازهای مراجعه‌کننده ممکن است متفاوت باشد.
تعداد و زمان جلسات مشاوره فردی
مدت زمان جلسات مشاوره فردی معمولاً بین 45 تا 60 دقیقه است. با این حال، تعداد و مدت آن‌ها تا حد زیادی به نیازها، اهداف درمانی و پیشرفت فرد مراجعه‌کننده وابسته است. برخی از مسائل و مشکلات به راحتی و با درمان کوتاه‌مدت قابل حل هستند.
در این موارد، فرد میانگیناً بین دو تا چهار جلسه به مدت زمانی کوتاه فرداً می‌تواند به مدیریت مسئله بپردازد. برخی از مشکلات مزمن یا پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جلسات طولانی‌مدت یا حتی تغییر شیوه‌های درمانی داشته باشند.
تحقیقات نشان داده است که جلسات درمانی و مشاوره فردی می‌توانند در بهبود و پیشگیری از اختلالاتی مانند افسردگی و اضطراب، موثر باشند. بسیاری از افراد، حتی مدت‌ها پس از پایان درمان، به بهبود وضع خود ادامه می‌دهند. به طور کلی، پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مشاوره فردی و جلسات درمانی، اغلب موثرتر از داروها و درمان‌های پزشکی به تنهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی مخربی را برای بیمار ایجاد کنند.
مزایای مشاوره فردی
دلایل متعددی برای استفاده از مشاوره فردی وجود دارد و این استفاده می‌تواند به مزایای مختلفی منجر شود. از جمله این مزایا می‌توان به این نکات اشاره کرد:
ایجاد فضای صمیمی و ایمن: مشاوره فردی به افراد این امکان را می‌دهد تا در یک فضای صمیمی و بدون ترس از قضاوت‌ها یا عواقب بد، به بازگویی درونیات خود پرداخته و مسائل خود را مطرح کنند.
شناخت الگوها و رفتارها: برای افراد مبتلا به اختلالات سلامت روانی، مشاوره فردی امکان کشف علت، تشخیص الگوها و رفتارهای بی‌پروایانه را بدون قضاوت فراهم می‌کند و می‌تواند در بهبود و ترک این الگوها کمک کند.
گفتوگو و درک: افراد می‌توانند الگوهای فکری خود را به اشتراک بگذارند و به خیال راحت در مورد تجربیاتشان بحث کنند، که ممکن است در یک جمع دوستانه یا خانوادگی این امکان به راحتی فراهم نشود.
کمک به اعتیاد: مشاوره فردی به افراد مبتلا به اعتیاد امکان شناخت علت و استفاده از الگوها و رفتارهای بی‌پروا را بدون قضاوت فراهم می‌کند و می‌تواند به بهبود و ترک اعتیاد کمک کند.
اهداف مشاوره فردی چیست؟
اصولاً هدف از مشاوره فردی در جلسه اول، جمع‌آوری اطلاعات است. درمانگر با فرد تحت درمان درباره ویژگی‌های سلامت جسمی، روانی، و عاطفی گذشته او گفتوگو می‌کند. علاوه بر این، در مورد نگرانی‌هایی که فرد را به درمان کشانده است نیز بحث می‌شود.
البته این موارد ممکن است در یک جلسه انجام نشود و تا چند جلسه به طول بیانجامد. زیرا تا زمانی که درمانگر اطلاعات کافی و درک عمیقی از شرایط مراجعه‌کننده نداشته باشد، اقدام موثری در راستای بهبود او انجام نمی‌دهد.
افراد تحت درمان همچنین می‌توانند از جلسه اولیه مشاوره فردی بهره‌مند شوند تا تصمیم بگیرند که آیا سبک درمانگر برآن است تا نیازهایشان یا خیر. یافتن درمانگر و روش درمانی که با آن راحتی داشته باشند و ارتباط مؤثری برقرار کنند، برای انجام یک درمان موفق بسیار حیاتی است. بنابراین، بحث درباره روش درمانی مورد استفاده، اهداف درمانی، طول جلسه، و تعداد جلسات مورد نیاز در ابتدا بسیار مهم است.
بسیاری از درمانگران افراد تحت درمان را تشویق می‌کنند تا بیشتر صحبت کنند. این کمک می‌کند تا درمانگر اطلاعات بیشتری کسب کند. در ابتدا، ممکن است صحبت درباره تجربیات گذشته یا نگرانی‌های فعلی کمی دشوار باشد و منجر به بروز احساسات شدیدی شود. افراد ممکن است در طول درمان احساس ناراحتی، عصبانیت یا افسردگی کنند.
با این حال، درمانگران می‌توانند به افراد کمک کنند تا با پیشرفت جلسات، راحت‌تر در مورد این مسائل صحبت کنند. برخی از درمانگران همچنین تمرین‌هایی را برای کمک به افراد تحت درمان تعیین می‌کنند تا در خانه و در فواصل جلسات این تمرینات را انجام دهند. این اقدام به افراد کمک می‌کند تا مسیر درمان به صورت عملی و نه فقط نظری پیش برود.
یکی از حقوق طبیعی افراد تحت درمان این است که حاکمیت محرمانگی در طول جلسات درمانی را تجربه کنند. با این حال، در صورتی که فرد در معرض خطر فوری آسیب‌رساندن به خود یا دیگران باشد (مانند احتمال خودکشی یا خطر دگرکشی)، درمانگر ممکن است محرمانگی را نقض کند و با یکی از نزدیکان یا همراهان مراجعه‌کننده تماس بگیرد.
همچنین شما میتوانید از مشاوران رابینیا به صورت آنلاین وقت مشاوره دریافت نمایید.
