سلامت روده: رژیم غذایی مرتبط با پیری سالم
پیروی از یک رژیم غذایی مدیترانه ای به مدت یک سال باعث افزایش باکتری های خاص روده مرتبط با پیری «سالم» می شود.
افراد مسن نیز از اتخاذ این رژیم سود بیشتری خواهند برد زیرا التهاب مضر را که مسئول از دست دادن عملکرد شناختی، سارکوپنی (از دست دادن عضله)، ایجاد دیابت و آترواسکلروز (تنگ شدن شریان ها) هستند، کاهش می دهد.
عملکرد بدن فرد بدتر می شود و التهاب با افزایش سن افزایش می یابد و نتیجه آن کاهش فیزیولوژیکی در اواخر عمر است.
اکنون کارشناسان می گویند که رژیم غذایی مدیترانه ای به باکتری های مرتبط با پیری سالم کمک می کند تا به سرعت افزایش پیدا کنند، که به نوبه خود مانع از زوال شناختی مرتبط با افزایش سن و بیماری های جسمی می شود.
مطالعات گذشته نشان دادهاند که رژیمهای غذایی محدود یا ضعیف که معمولاً توسط افراد مسن، بهویژه افرادی که در خانههای مراقبت مسکونی زندگی میکنند، مصرف میشود، باکتریهای خوب روده را کاهش داده و بیماریهای مرتبط با پیری را افزایش میدهد.
یک تیم تحقیقاتی تأثیر یک رژیم غذایی 12 ماهه مدیترانه ای را بر افراد بین 65 تا 79 سال بررسی کردند تا دریابند که آیا تغییر به یک رژیم غذایی سالم می تواند پیامدهای منفی یک رژیم غذایی نامناسب را معکوس کند.
آنها میکروبیوم روده این افراد را قبل و بعد با کسانی که رژیم غذایی معمول خود را ادامه دادند مقایسه کردند.
رژیم غذایی مدیترانه ای دارای چربی های اشباع شده و گوشت قرمز کم است اما حبوبات، آجیل، میوه ها و سبزیجات، ماهی و روغن زیتون زیاد است.
رژیم غذایی مدیترانه ای سرشار از فیبر، ویتامین C، B1، B6 و ویتامین B9 است و دارای مواد معدنی زیادی از جمله آهن، منیزیم، پتاسیم، منگنز و مس است.
آنها تغییراتی را در میکروبیوم روده مشاهده کردند، از جمله کاهش باکتری های تولید کننده اسیدهای صفراوی و افزایش باکتری های تولید کننده اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مفید.
تولید زیاد اسیدهای صفراوی به سلول ها آسیب می رساند و همچنین خطر ابتلا به کبد چرب، مقاومت به انسولین و سرطان روده را افزایش می دهد.
علاوه بر این، رژیم غذایی مدیترانه ای به عنوان یک “سنگ کلید” برای باکتری های مفید عمل می کند که به آنها کمک می کند تا تکثیر شوند و اکوسیستم روده را بهبود بخشند.
نویسندگان نوشتند:
تعامل رژیم غذایی، میکروبیوم و سلامت میزبان یک پدیده پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد.
در حالی که نتایج این مطالعه برخی از قوانین این تعامل سه جانبه را روشن می کند، عوامل متعددی مانند سن، شاخص توده بدنی، وضعیت بیماری و الگوهای غذایی اولیه ممکن است نقش کلیدی در تعیین میزان موفقیت این تعاملات داشته باشند.