چرا مردم با توجه به تلنگر های موجود، ماسک نمیزنند؟!

با وجود در دسترس بودن واکسن‌های موثر برای ویروسی که باعث کرونا می‌شود، پوشیدن ماسک برای سلامت عمومی مهم است. مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از ماسک در کاهش انتقال ویروس موثر است و ماسک‌ها نقش مهمی در کاهش عفونت‌ها دارند، حتی در کنار نرخ بالای انطباق با واکسن.

با این حال، دقیقاً مانند واکسن‌ها، در ایالات متحده یک شکاف سیاسی عمیق در مورد استفاده از ماسک وجود دارد، به خصوص که دستورات ماسک راحت‌تر شده است. یک نظرسنجی اخیر نشان داد که 37 درصد از جمهوری‌خواهان در مقایسه با 77 درصد دموکرات‌ها گفتند که در تمام یا بیشتر مواقع در مکان‌های عمومی سرپوشیده از ماسک استفاده می‌کنند.

دانشمندان علوم رفتاری تلاش های زیادی برای ترویج استفاده از ماسک انجام داده اند. برخی از مداخلات تجربی با بیان اینکه کرونا تهدیدی برای جامعه است و برانگیختن همدلی از طریق داستان هایی در مورد اینکه چگونه ماسک ها از افراد مسن آسیب پذیر در برابر کرونا محافظت می کنند، افراد را به پوشیدن ماسک تشویق کرده اند.

تحقیقات دیگر کمبود شواهدی مبنی بر اینکه مداخلات تحت تأثیر روانشناسی بیشتر از یک پیام بهداشتی استاندارد، پوشیدن ماسک را تشویق می کند، نشان داده است. با این حال، این مطالعات برای ارزیابی اثرات مداخلات بر دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان انجام نشد، و همچنین مداخلات را برای این گروه‌ها تنظیم نکردند. همچنین فقدان بینشی در مورد اینکه آیا دانشمندان علوم رفتاری در پیش‌بینی اینکه چه مداخلاتی در زمینه‌های قطبی‌کننده مؤثر هستند یا خیر وجود دارد، که ما از تحقیقات موجود می‌دانیم که می‌تواند تلاش‌ها برای تغییر رفتار را مختل کند.

پوشاندن قطبش

برای پرداختن به موضوع تحزب سیاسی در مورد پوشیدن ماسک، دو مطالعه طراحی کردیم. ابتدا، آزمایشی با مداخلات طراحی کردیم که پوشیدن ماسک را با مجموع هفت پیام مختلف که با انگیزه‌های دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان طراحی شده بود، ترویج می‌کرد.

دوم، ما یک مطالعه پیش‌بینی طراحی کردیم که در آن از دانشگاهیان، دانشمندان علوم رفتاری و افراد عادی خواستیم اثرات هفت مداخله را پیش‌بینی کنند. هر دو مطالعه بزرگ و معرف جمعیت ایالات متحده بودند و همچنین از نظر جمعیتی در احزاب سیاسی مطابقت داشتند.

در اولین مطالعه ما (توسط گلفند، لی، استامکو، پایپر، دنیسون، فرناندز، چوی، چتمن، جکسون و دیمانت)، شرکت‌کنندگان یک پیام پایه را خواندند که ماسک‌ها مهم هستند، یا یکی از هفت پیامی که منعکس‌کننده عوامل مختلف خاص کووید-19 است. از جمله محافظت از خود، محافظت از جامعه، انجام وظیفه میهن پرستانه، احساس انزجار (میل به پاکی)، احیای اقتصاد، رسیدگی به مرگ و میر ناشی از ویروس، و اعتماد به شواهد علمی مبنی بر موثر بودن ماسک ها.

مطابق با نظرسنجی های عمومی، متوجه شدیم که جمهوری خواهان به طور قابل توجهی نگرش منفی بیشتری نسبت به ماسک داشتند، قصد کمتری برای پوشیدن آن داشتند و کمتر از دموکرات ها تعهدات خود را برای پوشیدن ماسک در رسانه های اجتماعی امضا کردند یا به اشتراک گذاشتند. با این حال، هیچ یک از پیام های ما به طور قابل توجهی بر نگرش، نیات، یا رفتار جمهوری خواهان یا دموکرات ها در مقایسه با شرایط پایه تأثیر نمی گذارد. مداخلات قادر به تغییر تحزب عمیق در پوشیدن ماسک نبود.

در مطالعه دوم خود (توسط Dimant، Pieper، Clemente Dreber و Gelfand، با همکاری تغییر رفتار برای ابتکار خوب (BCFG)، تیم بینش رفتاری (BIT)، ایدهs42، و مرکز برای آینده نگری پیشرفته)، ارزیابی کردیم که آیا دانشگاهیان ، دانشمندان علوم رفتاری و افراد غیر عادی توانستند نتایج مداخلات را برای ترویج استفاده از ماسک پیش بینی کنند.

برای انجام این کار، ما یک نظرسنجی راه اندازی کردیم که در آن پیام های مداخله از نظرسنجی اصلی به پاسخ دهندگان نشان داده شد. سپس از آنها خواسته شد تا اثربخشی هر مداخله را نسبت به خط پایه کنترل، به طور جداگانه برای دموکرات ها و جمهوری خواهان پیش بینی کنند. داده‌ها برای دانشگاهیان و پزشکان از طریق رسانه‌های اجتماعی و فهرست‌های پستی دانشگاهی و همکاری با واحدهای علوم رفتاری متعدد برای دستیابی به پزشکان جمع‌آوری شد.

ما متوجه شدیم که پیش‌بینی‌کنندگان می‌توانند نگرش‌ها و نیت‌های پایه بالا را نسبت به پوشیدن ماسک، هم برای دموکرات‌ها و هم برای جمهوری‌خواهان، پیش‌بینی کنند. با این حال، آنها نتوانستند به طور دقیق اثربخشی مداخلات را استنباط کنند.

به ویژه، آنها انتظار داشتند که این مداخلات در مقایسه با پایه عدم مداخله، تأثیر بیشتری بر دموکرات ها نسبت به جمهوری خواهان داشته باشد. آنها اثربخشی مداخله بر دموکرات ها را نسبت به اثر واقعی بیش از حد برآورد کردند، در حالی که در پیش بینی نتایج برای جمهوری خواهان دقیق تر بودند.

ما همچنین تفاوت‌هایی را در توانایی‌های پیش‌بینی در بین سه گروه پیش‌بینی‌کننده پیدا کردیم. هم دانشمندان علوم رفتاری و هم دانشگاهیان بهتر از افراد عادی عمل می کنند. با این وجود، هیچ یک از آنها نمی توانستند تأثیر محدود تلنگرها را بر پوشیدن ماسک پیش بینی کنند.

پل زدن بر شکاف

علیرغم چارچوب‌های اخلاقی پشت آن‌ها، هیچ‌یک از این فشارها در مقایسه با شرایط کنترل، جمهوری‌خواهان یا دموکرات‌ها را متقاعد نکرد که ماسک بزنند. مداخلات قادر به غلبه بر حزب گرایی عمیق در ایالات متحده نبودند.

مداخلات ممکن است برای یک زمینه قوی مانند همه گیری کووید-19 بسیار ضعیف بوده باشد، یا ممکن است خیلی دیر اتفاق افتاده باشد، زمانی که قطبش سیاسی بر سر پوشیدن ماسک قبلاً وجود داشت. علاوه بر این، نه دانشمندان علوم رفتاری و نه دانشگاهیان قادر به پیش‌بینی ناکارآمدی این پیام‌ها نبودند، اگرچه هنوز دقیق‌تر از جمعیت عمومی بودند.

یک بینش نهایی از کار ما این است که با توجه به ماهیت قطبی این موضوع ممکن است تلنگرها کافی نباشد و تغییرات اجتماعی و ساختاری بیشتری مورد نیاز است. همانطور که ریچارد تالر می گوید: “تار دادن بخشی از راه حل تقریباً هر مشکلی است، اما راه حل هیچ مشکلی نیست.”