دوره آموزشی کودکان بیش فعال
اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (مخفف: ADHD) یک نوع اختلال رفتاری در فرآیند رشد است. معمولاً کودکان مبتلا به این اختلال دشواری در دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را تجربه می‌کنند و نمی‌توانند به سرعت یادگیری کنند. آنها تمایل دارند به فعالیت‌های بدنی بیش از حد و پرانرژی هستند. این اختلال ممکن است با علائمی نظیر نقص در توجه، فعالیت‌های بی‌اندازه، رفتارهای تکانشی یا ترکیبی از این موارد همراه باشد.
توجه :این پکیج به صورت فایل صوتی میباشد.
هر کودکی که ممکن است دچار ADHD باشد، باید تحت نظر یک پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرد. بسیاری از این کودکان علاوه بر ADHD، یک یا چند نوع دیگر از اختلالات رفتاری داشته باشند. همچنین این اختلال ممکن است با مشکلات روانی مثل افسردگی یا اختلال دوقطبی همراه باشد.
ADHD شیوع‌ترین اختلال رفتاری در دوران کودکی و نوجوانی است، و حدود ۳٪ تا ۵٪ از کودکان قبل از سن هفت سالگی مبتلا به این اختلال می‌شوند.
بیشترین علائم این اختلال در دوره مدرسه ابتدایی برای کودکان مشاهده می‌شود و با گذشت زمان، بسیاری از بیماران بهبود می‌یابند.
کودکان بیش فعال: نشانه‌ها، علت‌ها و راه‌های مدیریت
مقدمه
وقتی از کودکان بیش فعال صحبت می‌کنیم، ممکن است در ذهن‌های بسیاری از والدین و مربیان سوالاتی مطرح شود. چه علائمی برای بیش فعالی کودکان نشانگانده می‌شوند؟ چرا بعضی کودکان بیش فعال هستند؟
و در نهایت، چگونه می‌توان این بیش فعالی را مدیریت کرد؟ در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم و پاسخ به این سوالات را ارائه خواهیم داد.
علائم بیش فعالی در کودکان
نشانه‌های بیش فعالی
کودکان بیش فعال معمولاً تعدادی علامت و نشانه‌ای دارند که آنها را از دیگران تمیز می‌کند. این نشانه‌ها شامل اضطراب، بی‌قراری، ناتوانی در تمرکز، و افزایش فعالیت بدنی می‌شوند.
اختلالات در تمرکز و توجه
کودکان بیش فعال معمولاً مشکلاتی در تمرکز و توجه دارند. آنها به سرعت از موضوع به موضوع دیگر پرش می‌کنند و نتوان مدت طولانی در یک کار یا فعالیت بمانند.
بی‌قراری و بی‌صبری
این کودکان معمولاً بی‌قرار و بی‌صبر هستند. آنها به سختی می‌توانند در جا بمانند و منتظر بمانند.
افزایش فعالیت بدنی
کودکان بیش فعال علاقه‌مند به فعالیت‌های بدنی هستند و به سرعت انرژی خود را صرف بازی‌های فیزیکی می‌کنند.
علل بیش فعالی در کودکان
عوامل موروثی
بیش فعالی در برخی از کودکان به عوامل ژنتیکی برمی‌گردد. در صورتی که والدین یا نسل‌های قبلی خانواده بیش فعالی داشته باشند، احتمال بیشتری برای بروز این ویژگی در کودکان وجود دارد.
عوامل محیطی
محیط زندگی کودک نیز می‌تواند نقش مهمی در بروز بیش فعالی ایفا کند. مصرف بیش از حد غذاهای حاوی شکر و افزودنی‌های غذایی ممکن است بیش فعالی را تشدید کند.
نقص‌های مغزی
در برخی موارد، نقص‌های مغزی می‌تواند علت بیش فعالی در کودکان باشد. اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از معروف‌ترین مثال‌هاست.
مدیریت بیش فعالی در کودکان
تغذیه مناسب
تغذیه مناسب و کنترل مصرف شکر و افزودنی‌های غذایی می‌تواند به مدیریت بیش فعالی در کودکان کمک کند.
تمرین و فعالیت بدنی
فعالیت‌های ورزشی و تمرین بدنی می‌تواند انرژی اضافی کودک را مصرف کرده و به کاهش بیش فعالی کمک کند.
تکنیک‌های آموزشی
استفاده از تکنیک‌های آموزشی و مشاوره می‌تواند به تمرکز و توجه کودکان کمک کند.
نتیجه‌گیری
کودکان بیش فعال نیاز به توجه و مدیریت والدین و مربیان دارند. با توجه به نشانه‌ها و علل بیش فعالی، می‌توان به تغذیه مناسب، فعالیت بدنی، و تکنیک‌های آموزشی روی آورد تا این کودکان بتوانند به خوبی در جامعه و محیط‌های آموزشی عمل کنند.
همچنین شما میتوانید از پروتکل درمان شناختی رفتاری اختلال بیش فعالی نقص توجه ADHD استفاده نمایید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.