ویژگی های پرسشنامه استاندارد پرخاشگری ویلیامز و همکاران

• دارای پایایی و روایی (ایرانی)
• دارای تفسیر و نمره گذاری
• دارای منبع (ایرانی / خارجی)
• دارای 2 خرده مقیاس است.
• موارد استفاده : پژوهش،ارزیابی
• فایل به صورت WORD / PDF می باشد.
• فایل به همراه مقاله مرتبط است .

هدف پرسشنامه استاندارد پرخاشگری ویلیامز و همکاران:

ارزیابی درگیری تحصیلی در دانش آموزان

پرسشنامه استاندارد پرخاشگری ویلیامز و همکاران شامل موارد زیر می باشد:

پرسشنامه پرخاشگری توسط ویلیامز و همکاران (1996) به منظور سنجش درگیری تحصیلی در دانش آموزان طراحی و تدوین شده است.

این پرسشنامه دارای 26 سوال و 2 مولفه پرخاشگری فیزیکی- خشم و پرخاشگری کلامی- خصومت می باشد و بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت با سوالاتی مانند (وقتی که مردم من را آزار می دهند، ممکن است که آنچه را که در مورد آنها فکر می کنم به آنها بگویم.) به سنجش پرخاشگری می پردازد.

تجربه ی خشم و خشونت در همه ی ما وجود دارد. همه ی ما ممکن است در هر دوره ی سنی که باشیم، مثلا در دوره کودکی و نوجوانی، حتی بزرگسالی و میانسالی، عصبانیت را تجربه کنیم و شدت این عصبانیت آنقدر زیاد باشد که به اصطلاح بخواهیم سرمان را بر دیوار بکوبیم.

اینکه ما چرا عصبانی می شویم و علت این عصبانیت چیست و در هنگام عصبانیت چه رفتاری را از خود نشان می دهیم و چگونه می توانیم عصبانیت خود را کنترل کنیم، جای بحث و بررسی زیادی دارد؛ کما اینکه تحقیقات مناسب و بررسی های خوبی هم در این زمینه انجام شده است.

درگیری تحصیلی در دانش آموزان

درگیری تحصیلی به معنای مشکلاتی است که دانش‌آموزان در مسیر تحصیلی خود با آنها مواجه می‌شوند. این مشکلات می‌توانند شامل عدم تمرکز، کاهش عملکرد تحصیلی، عدم علاقه به تحصیل، اضطراب و استرس، رفتارهای نامناسب و یا اختلالات رفتاری باشند.

یکی از عوامل موثر در درگیری تحصیلی، بی‌توجهی به تحصیلات است. دانش‌آموزانی که توجه کافی به تحصیلات خود ندارند، به سختی موفق می‌شوند و به تدریج از ادامه تحصیل منصرف می‌شوند.

در ضمن، عدم مهارت‌های درسی و تکنیک‌های مطالعه نیز می‌تواند در کاهش عملکرد تحصیلی و درگیری تحصیلی تأثیرگذار باشد.

عوامل دیگری مانند مشکلات خانوادگی، اضطراب و استرس، بیماری‌های روانی و رفتارهای نامناسب نیز می‌توانند به درگیری تحصیلی دانش‌آموزان منجر شوند.

برای پیشگیری و مدیریت درگیری تحصیلی، لازم است که دانش‌آموزان و خانواده‌ها آگاهی کافی در مورد عوامل موثر در درگیری تحصیلی و راه‌های مقابله با آنها داشته باشند.

این شامل توجه به تحصیلات، مهارت‌های درسی و تکنیک‌های مطالعه، تغذیه سالم، ورزش، مدیریت استرس و اضطراب، مشاوره و پشتیبانی روانی و ارائه راهکارهای شخصی‌سازی برای هر دانش‌آموز به منظور افزایش علاقه و پیشرفت تحصیلی است. 

علاوه بر این، مدارس نیز می‌توانند در کاهش درگیری تحصیلی دانش‌آموزان موثر باشند. این شامل ایجاد محیط یادگیری دوستانه، مدیریت کلاسی، برنامه‌ریزی موثر درسی، ارائه فرصت‌های یادگیری شخصی‌سازی شده و ایجاد روابط موثر با دانش‌آموزان و خانواده‌ها است.

درگیری تحصیلی در صورتی که نادیده گرفته شود و به طور صحیح مدیریت نشود، می‌تواند به مشکلات جدی تری مانند قطع تحصیل، ناکامی، فشار و استرس بیشتر، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های روانی و اجتماعی و یا رفتارهای نامناسب و خطرناک منجر شود.

بنابراین، مدیریت درگیری تحصیلی به عنوان یک فرایند پیچیده و متعدد الویت برای دانش‌آموزان، خانواده‌ها و مدارس می‌باشد که نیازمند تلاش و همکاری بین همه طرفین است.

برای دریافت مبانی نظری و پیشینه پژوهش پرخاشگری کلیک کنید.