مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودنظم دهی
یادگیری خود نظم بخش نوعی فرایند ساختاری فعال است که از طریق آن یادگیرندگان اهدافی را برای یادگیری شان تعیین می کنند سپس می کوشند تا شناخت، انگیزش، و رفتارشان را نظارت، تنظیم و کنترل کنند. این فرایند مستلزم فراگیرانی است که به طور مستقل یادگیری شان را طراحی، نظارت و ارزیابی می کنند.
- 19 صفحه
- نوع فایل به صورت WORD
- رفرنس دهی استاندارد
- منابع فارسی و انگلیسی
- ارجاع و پاورقی استاندارد
این پیشینه پژوهش شامل مباحث زیر می‌باشد:
- یادگیری خودنظم بخش
- پیش فرض های نظریه شناختی-اجتماعی یادگیری خود نظم جویی
- تعیین کننده های یادگیری خود نظم جویی
- خودنظم بخشی در شناخت
- خودنظم بخشی در انگیزش
- پیامد دادن به خود
- خود-گویی هدف-مند
- خودنظم بخشی رفتار
- انتخاب هدف
- اهداف نزدیک و دور
- خود نظم دهی ورزش
- نظریه خود تعیین گری
برای دریافت پرسشنامه راهبردهای فرآیندی نظم جویی هیجان (PMERS) کلیک کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.