ویژگی های پرسشنامه اضطراب بالینی (CAS) :

• رنج سنی : بزرگسالان
  

  ---

• دارای پایایی و روایی

• دارای منبع (ایرانی / خارجی)

• موارد استفاده : پژوهش،ارزیابی

• فایل به صورت WORD / PDF می باشد.

• فایل به همراه مقاله مرتبط است .

هدف پرسشنامه اضطراب بالینی (CAS):

سنجش اضطراب عمومی در موقعیت های بالینی

 سایر مطالب پرسشنامه اضطراب بالینی (CAS) :

پرسشنامه اضطراب بالینی شامل 25 گویه و همچنین دارای شیوه نمره گذاری می باشد.

پرسشنامه اضطراب بالینی توسط تیر (1992) به منظور ارزیابی اضطراب بالینی ساخته شده است. این پرسشنامه بر روی سنجش میزان، شدت و سطح اضطراب بالینی که توسط آزمودنی گزارش شده است، تمرکز دارد.. نمره بالاتر در این مقیاس به معنای سطح بالاتر اضطراب است.

پرسشنامه اضطراب بالینی عبارات ساده ای دارد و اجرا، نمره گذاری و تفسیر آن آسان است. عبارت های پرسشنامه اضطراب بالینی بر اساس ملاک های ابتلا به اختلال اضطراب مطرح شده در DSM III انتخاب شده اند. نقطه برش پرسشنامه اضطراب بالینی امتیاز ۳۰ (۵±) در نظر گرفته شده است و نمره گذاری آن شبیه مقیاس های ارزیابی والمیر است. به طور کلی این ابزار برای سنجش اضطراب عمومی در موقعیت های بالینی مناسب است.

سوالات پرسشنامه براساس طیف لیکرت پنج درجه ای (بیشتر اوقات یا همیشه نمره 5، زیاد نمره 4، گاهی اوقات نمره3، کم نمره 2، به ندرت یا هیچوقت نمره 1) نمره گذاری میشود.

اضطراب، وضعیت تحریک تشدید شده هیجانی است که احساس نگرانی یا ترس را هم در بردارد مثل ترس، فرد احساس می کند که تهدید می شود بر خلاف ترس، فرد اغلب منبع تهدید را به شکلی مبهم یا نه چندان دقیق ادراک می کند زمانیکه نگرانی های فرد شدت یابد ، فرد دچار اضطراب می گردد . اضطراب عبارت از، یک ناراحتی دردناک ذهنی درباره پیش بینی یک تهدید و یا ناخوشی در آینده است.

از جمله ویژگی های اضطراب : ترس، ناراحتی و پیش بینی مهلکه ای است که راه فرار ندارد، و معمولا همراه با احساس درماندگی دریافتن چاره و راه حل است. با آنکه اضطراب از ترس و نگرانی ناشی می شود، ولی تفاوت های مشخصی با آن دو دارد. اضطراب از ترس مبهم تر است، و بر خلاف ترس که از یک موقعیت در زمان حال ناشی می شود و بر اساس یک موقعیت پیش بینی شده به وجود می آید، فرد مضطرب اغلب از علت اضطراب خویش آگاهی ندارد و نمی داند که اضطراب، ناشی از احساس ناامنی درون اوست، و یا از موقعیت خارجی است که او ترس خود را در آن می افکند (اناری، 1386).

اضطراب مانند نگرانی بیشتر معلول تخیل است ولی در عین حال از دو جهت با نگرانی تفاوت دارد: از یک جهت نگرانی مربوط به موقعیت های خاص می باشد مانند امتحان و مشکل مالی و غیره؛ در حالیکه اضطراب یک حالت عاطفی تعمیم یافته است از جهت دیگر نگرانی اضطراب در خلال سال های کودکی، مخصوصا از 4 تا 6 سالگی افزایش می یابد و از لحاظ کمی و کیفی در کودکان مختلف و حتی یک کودک در زمان های مختلف، متفاوت است.

دختران بیش از پسران اضطراب را تجربه می کنند، و کودکان ناموفق تر و ناامن تر که احساس می کنند توان مواجهه با مشکلات و حل آن ها را ندارند بیش از بقیه دچار اضطراب می شوند. رفتار فرد مضطرب شبیه رفتار فرد نگران است. کودک نگران یا مضطرب ممکن است ناراحتی خود را در درون بریزد، و با این کار آن را تشدید کند و یا بیرون بریزد، یا به زبان آورد و با این کار توجه و دلسوزی دیگران جلب کند، و یا گناه را به گردن دیگران بیاندازد و موقتا” از احساس بی کفایتی و ناامنی، خود را برهاند. (اناری، 1386).

در اشکال معقول تر اضطراب ممکن است بصورت رفتاری چون افسردگی، حساسیت شدید و عصبانیت، نا آرامی و بی قراری، بی خوابی و خواب ناراحت بیان شود و در موارد شدیدتر بصورت احساس گناه تجلی نماید. یکی از علائم مشخصه فرد مضطرب پرکاری و یا کم کاری. (شیخ الاسلامی، 1376).

علل اضطراب :

به طور کلی علل اضطراب به سه عامل زیر برمی‌گردد (خسروی و رهبری، 1385)

• عوامل زیست‌شناختی و جسمانی: در افراد مضطرب، میزان بعضی از هورمون‌های موجود در خون غیرعادی است. بنابراین هر آنچه که باعث اختلال در سیستم هورمونی شود، برای بدن خطر محسوب می‌شود. بارداری، کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، پایین بودن قند خون، وجود غده‌ای در غدد فوق‌کلیوی که هورمون اپی‌نفرین تولید می‌کند و بی‌نظمی ضربان‌های قلب از این عوامل هستند.

• عوامل محیطی و اجتماعی: عوامل اجتماعی و ارتباطی بسیاری باعث به‌وجود آمدن اضطراب در افراد می‌شود، مانند مشکلات خانوادگی، احساس جدایی و طردشدگی،… از عوامل محیطی می‌توان تغییرات ناگهانی و غیرمنتظره را، همچون زلزله، بیماری، مرگ یکی از نزدیکان و… نام برد.

• عوامل ژنتیکی و ارثی: یکی از مهم‌ترین عوامل اضطراب ژنتیک است و احتمال اضطراب در فرزندان افراد مضطرب بسیار بالا است. البته الگو قرار دادن رفتار پدر و مادر و یادگیری و تکرار کارهای آنان نقش مهمی در اضطراب فرزندان دارد (عامل اجتماعی)، ولی تحقیقات و بررسی‌های انجام‌شده بر روی حیوانات و دوقلوهایی که با هم یا جدا از هم زندگی می‌کنند و از والدین مضطرب به دنیا آمده‌اند، نشان می‌دهند که عوامل ژنتیکی نیز بسیار مؤثرند. با این وجود باور نمی‌رود که ژن به خصوصی در این مورد نقش داشته باشد، بلکه ترکیب بعضی از ژن‌ها چنین پیامدی را به دنبال دارد. طبق آخرین تحقیقات به نظر می‌رسد که عوامل ژنتیکی در بعضی انواع اضطراب مانند هراس و ترس از مکان‌های باز نقش زیادی دارد.

اضطراب: به حالتی اشاره داردکه به موجب آن فردبیش از اندازه درباره اتفاق افتادن چیز وحشتناکی در آینده نگران، تنیده و ناراحت است (هالجین و ویتبورن، ترجمه سید محمدی، 1383).

اضطراب بالینی: در این تحقیق اضطراب بالینی با استفاده از پرسشنامه 25 سوالی تیر (1992) سنجیده می شود و نمره ای که آزمودنی ها بر اساس طیف لیکرت از این پرسشنامه دریافت می کنند وضعیت اضطراب بالینی را مشخص می کند.

همچنین می توانید از پرسشنامه بررسی اضطراب شینان در رابینیا استفاده کنید.