ویژگی های پرسشنامه اعتیاد به کار اسپنس و رابینز :

• دارای پایایی و روایی

• دارای منبع (ایرانی / خارجی)

• موارد استفاده : پژوهش،ارزیابی

• فایل به صورت WORD / PDF می باشد.

• فایل به همراه مقاله مرتبط است .

هدف پرسشنامه اعتیاد به کار اسپنس و رابینز :

سنجش مدل اندازه گیری اعتیاد به كار

 سایر مطالب پرسشنامه اعتیاد به کار اسپنس و رابینز :

پرسشنامه اعتیاد به کار توسط اسپنس و رابینز در سال (1992) تنظیم شده است. این پرسشنامه دارای 20 گویه می باشد. این پرسش‌نامه بر اساس طیف لیكرت از 1 (كاملاً مخالفم) تا 5 (كاملاً موافقم) امتیازدهی شده است.

اعتیاد به کار، اعتیادی است كه ممكن است لذت بخش ولی خسته کننده و مشکل ساز باشد. به گونه ای که حتی عده ای این حالت را یک بیماری می دانند. آنها الزاماً عاشق کارشان نیستند ولی بدون کار نمی توانند ساعات خود را بگذرانند.

آنها تصور می‌کنند که خودشان تنها کسانی هستند که می توانند این کار به خصوص را انجام دهند، و به دلیل افراط در کار، معتاد به کار به شمار می آیند. هر چند که اکثر موارد اعتیاد به کار در یک شغل با درآمد بالا همراه است، اما این حالت ممكن است در کسانی که به طرز افراطی به ورزش، موسیقی، هنر و مانند آن می پردازند هم صدق کند. این اصطلاح در بسیاری از موارد به اشتباه در مورد شخصیت افراد پر انرژی و پر تلاش به کار برده می‌شود که علاوه بر داشتن رابطه خوب با همکاران، لذت بردن از فعالیت‌های فاقد سود مالی، استراحت کافی و حضور مناسب در خانواده و جامعه، زمان زیادی را هم برای کار در نظر می‌گیرند.

این افراد، اشخاصی نرمال هستند که تنها تفاوتشان با دیگران، برنامه‌ریزی صحیح درامور زندگی شخصی و شغلی است. فرد مبتلا به اعتیاد به كار، به شکلی رفتار می‌کند که تلاش برای خودش، خانواده و زندگی اجتماع خارج از کار، زیان آور است. این حالت به خستگی، نداشتن رابطه خوب با همکاران یا کم بودن زمان و انرژی برای زندگی خانوادگی، دوستان، سرگرمی ها و فعالیت های دیگر منجر می‌شود.

اگر چه واژه اعتیاد به كار به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد ولی تحقیقات تجربی كمی جهت بهبود و افزایش درك افراد از این پدیده صورت گرفته است و اتفاق نظر روی معنی و ابعاد آن وجود ندارد.

اولین بار واژه معتاد به كار به وسیله آتس به كار گرفته شد. در نظر وی معتادان به كار افرادی هستند كه نیاز به كار در آنها به حدی زیاد و افراطی است كه ممكن است خطری جدی برای سلامتی، شادی فردی، روابط درون فردی و وظایف و نقشهای اجتماعی آنها بوجود آورد؛ چرا که تعهد غیرمعقولی به كار بیش از حد دارند و زمان بسیار زیادی را به طور دلخواه و درونی به فعالیت های كاری اختصاص می دهند.

اعتیاد به كار با پر كار بودن متفاوت است، افراد پر كار، کار را به عنوان چیزی واجب انجام می‌دهند و گاه آن را یک وظیفه ارضاکننده می دانند ولی معتادان به کار، کار خود را به عنوان جای امن در نظر می گیرند که می توانند در حین انجام آن از احساسات و تعهدات ناخواسته خارج از کار دور شوند. افراد پر كار می دانند چگونه و در چه زمانی محدوده ای برای کار خود قائل شوند تا بتوانند به طور مناسب در کنار خانواده و دوستان حضور یابند ولی كار برای معتادان به کار بالاترین اهمیت را در فهرست امور زندگی دارد و به خاطر الزامات كار نمی توانند زمانی به خانواده و دوستان اختصاص دهند.

به طور کلی اعتیاد به کار مربوط به صرف کردن زمان زیادی از وقت در کار است؛ یعنی درگیری شناختی مداوم به همراه فکر به کار در طی اوقات فراغت. از نظر فیزیولوژیكی نیز معتادان به کار در مواجهه با ضرورت ها و موقعیت های سخت شغلی، ترشح اعتیاد آور آدرنالین را تجربه می کنند ولی افراد کوشا و پركار چنین حالتی ندارند. همچنین افراد کوشا و پر كار می توانند اشتیاق خود به کار را از بین ببرند ولی معتادان به کار نمی توانند دست از كار بكشند. آنها حتی در بازی گلف و دیدن نمایش در مدرسه فرزند خود، باز هم فکرشان درگیر مسایل و مشکلات کاری است.

همچنین شما می توانید از مبانی نظری و پیشینه پژوهش اضطراب و افسردگی در رابینیا استفاده کنید .