ویژگی های پرسشنامه ارگونومی تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی

• رده سنی : بزرگسالان
• دارای پایایی و روایی (ایرانی)
• دارای تفسیر و نمره گذاری
• دارای منبع (ایرانی)
• دارای 4 خرده مقیاس است.
• موارد استفاده : پژوهش،ارزیابی
• فایل به صورت WORD / PDF می باشد.
• فایل به همراه مقاله مرتبط است .

هدف پرسشنامه ارگونومی تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی :

ارزیابی میزان درد و سوزش و ناراحتی در قسمت های مختلف بدن

پرسشنامه ارگونومی تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی شامل موارد زیر می باشد:

شامل 9 سوال مشخصات فردی (سوال 1 الی 9) و 9 سوال (از سوال 10 الی 18) در مورد میزان درد و سوزش و ناراحتی در قسمت های مختلف بدن که این امتیاز میزان درد در نواحی بدن که شامل قسمت های چپ و راست بدن می باشد را مشخص می کند و 8 سوال فردی از (سوال 19 الی 26) در مورد اختلالات اسکلتی به صورت بلی و خیر و باز پاسخ و 12 سوال از (سوال 27 الی 38) که نیازهای فیزیکی شغلی و 8 سوال از (سوال 39 الی 46) که نیازهای روانشناختی شغلی را می سنجد.

ارگونومی: بر اساس امتیازی که معلمان یا اعضاء هیئت علمی در پرسشنامه ارگونومی به محل کار و شغل خود اختصاص می دهند اندازه گیری می شود.

این پرسشنامه در سال 1987 توسط ال.راکین روک و همکارانش در انستیتوی بهداشت حرفه ای در کشورهای نوردیک (کشورهای اسکاندیناوی) طراحی و به اجرا گذاشته شده و امروز به پرسشنامه نوردیک معروف گردیده است .

ارگونومی تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی

ارگونومی به علمی گفته می‌شود که به بررسی ارتباط بین فعالیت‌های انسانی و عوامل محیطی با سلامت افراد می‌پردازد. در این حوزه، شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی (MSDs) در اثر عوامل شغلی و غیرشغلی بررسی می‌شود.

MSDs شامل انواع مختلفی از بیماری‌ها و اختلالات مانند درد عضلانی، درد اسکلتی، آرتروز، کیفیت بدنی زیر، بیش از حد استفاده از عضلات و زوایای نامناسب شغلی می‌باشد. این اختلالات می‌توانند به مشکلاتی مانند افزایش غیبت، کاهش عملکرد شغلی و کاهش کیفیت زندگی کارکنان منجر شوند.

عوامل شغلی مانند حرکات تکراری، پایین انداختن سطح کار، بلند کردن اشیاء سنگین، وجود ناحیه کاری غیر مناسب و زمان کار بیش از حد، از عواملی هستند که می‌توانند باعث افزایش شیوع MSDs در بین کارکنان شوند. همچنین، عوامل غیرشغلی مانند وضعیت سلامت کلی، سبک زندگی، تنش‌های روانی و تغذیه نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند.

برای کاهش شیوع MSDs در محیط کار، از راهکارهایی مانند آموزش‌های ارگونومیک، تغییراتی در طراحی محیط کار، برنامه‌های استراحت و تمرین فیزیکی و کاهش زمان کار بیش از حد استفاده می‌شود. این راهکارها می‌توانند بهبود سلامت کارکنان، کاهش غیبت و افزایش عملکرد شغلی منجر شوند.

علاوه بر این، برخی از روش‌های کاهش شیوع MSDs در محیط کار شامل:

ارزیابی ریسک: بررسی عوامل ریسک MSDs در محیط کار، شناسایی مشکلات و محاسبه احتمال وقوع آن‌ها.

طراحی محیط کار ارگونومیک: طراحی محیط کار مطابق با استانداردهای ارگونومی، افزایش راحتی و کاهش احتمال وقوع MSDs.

آموزش‌های ارگونومیک: آموزش کارکنان در مورد رفتارهای ارگونومیک، مثل تکنیک‌های بلند کردن و حمل اشیاء، حرکات درست برای جلوگیری از درد عضلانی و اسکلتی، و بهبود رفتار شغلی.

تنظیم زمان کار: کاهش زمان کار بیش از حد، استفاده از تعطیلی‌های کوتاه برای استراحت، و بهبود توازن بین کار و زمان استراحت.

تمرین فیزیکی: برنامه‌های تمرین فیزیکی، تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری بدن، کاهش احتمال وقوع MSDs.

مانیتورینگ و پیگیری: مانیتورینگ و پیگیری از وضعیت سلامت کارکنان و ارزیابی تأثیر راهکارهای ارگونومیک بر کاهش MSDs.

برای دریافت پرسشنامه میزان تمایل به فعالیت بدنی عمومی کلیک کنید.