کارگاه آموزشی طرز برخورد با همسر خودشیفته

خودشیفتگی چیست؟

در روان‌شناسی، خودشیفتگی یا به انگلیسی نارسیسیسم به معنای عشق افراطی به خود و تکیه بر خودانگاشت‌های درونی است. نارسیسیسم از ریشهٔ واژه‌ی یونانی نارسیس (نرگس، اسطوره نارسیسیوس) گرفته شده‌است. نارسیس یا نرگس، مرد جوانی بود که عشق او به اخو (اکو) او را از دست داد و برای همین به تصویر چهرهٔ خود در یک استخر آب علاقه‌مند شد و در نهایت به عشق خود (چهره انعکاس یافتهٔ خود) نرسید و به گل نرگس تبدیل شد.

توجه : این پکیج به صورت کارگاه ضبط شده میباشد.

در روانپزشکی، نارسیسیسم افراطی بر اساس خصیصه‌های روانی و شخصیتی که در عشق بیش از اندازه به خود و خودشیفتگی بی حد و حصر آشکار است، به عنوان یک اختلال روانی شناخته می‌شود. برخی معتقدند که بسیاری از خصیصه‌های خودشیفتگی با بشر از زمان تولد به دنیا می‌آیند و فروید اولین کسی بود که خودشیفتگی را با روانکاوی توضیح داد. آندرو موریسون نیز مدعی بود که در دوران بزرگسالی، میزان مفیدی از خودشیفتگی در افراد وجود دارد یا به وجود می‌آید که آن‌ها را قادر می‌سازد تا در برقراری روابط با دیگران فردیت خود را نیز در نظر بگیرند.

واژهٔ نارسیسیسم گاهی در روانشناسی فردی (به زبان انگلیسی) به جای اصطلاحاتی مانند تحقیرکننده، پوچی، خودپرستی یا خودپسندی استفاده می‌شود و گاهی نیز در جامعه‌شناسی آن را به جای نخبه‌گرایی یا بی‌توجهی به سرنوشت دیگران می‌نامند.

به عقیدهٔ فروید، این مفهوم برای اولین بار در روانشناسی توسط پل ناک به کار گرفته شد. او بعدها این عقیده را تصحیح کرد و توضیح داد که واقعاً هولاک الیس باید ابداع‌کنندهٔ این اصطلاح باشد. خود الیس توضیح داده‌است که او این اصطلاح را در سال ۱۸۹۸ برای توصیف نگرشی روانی به کار برد و ناک در سال ۱۸۹۹ آن را برای تعریف نوعی از انحراف جنسی استفاده کرده‌است. بنابراین، به عقیدهٔ الیس، او و ناک باید به‌طور مشترک ابداع‌کنندگان این اصطلاح باشند.

همه‌توانی احساسی است که بسیاری از طرفداران فروید آن را جزء ذاتی در کودکی می‌دانستند. همان‌طور که فروید و فرنزی گفته‌اند، کودکان برای مدت‌های زیادی با احساس خودبزرگ‌بینی زندگی می‌کنند. پس از تولد، کودکان احساس قدرت زیادی می‌کنند و هرجا نتوانند کاری را از پیش ببرند، احساسات دردناکی در ارتباط با از دست دادن این قدرت را تجربه می‌کنند. فروید معتقد بود که در افراد خودشیفته، این احساس همه‌توانی که به صورت معمول در کودکان وجود دارد، مجدداً تجربه می‌شود.

با همسران خودشیفته چگونه باید رفتار کرد؟

دربارهٔ رفتار با همسران خودشیفته، مهمترین نکته این است که وقتی می‌خواهیم با کسی ازدواج کنیم، حتماً باید از لحاظ اخلاقی و تناسب آن با خودمان مدنظر قرار دهیم و فکر نکنیم که در آینده حتماً بسیاری از این مشکلات حل شود.

لازم است که دو نفر زمان زیادی کنار هم باشند و ساعت‌ها برای هم وقت بگذارند و با یکدیگر بیشتر آشنا شوند. البته در بعضی خانواده‌ها محدودیت‌هایی در این زمینه وجود دارد. در چنین شرایطی، می‌توان با رفت‌وآمدهای خانوادگی از بروز این گونه مشکلات پیشگیری کرد، زیرا افراد تنها از این طریق می‌توانند بیشتر با رفتارها و ویژگی‌های اخلاقی یکدیگر آشنا شوند.

در هنگام ازدواج، باید توجه داشت که قرار نیست کسی در آینده تغییر کند، زیرا سازماندهی ذهنی و روانی ما در دوران کودکی و نوجوانی شکل گرفته و تغییر آن به راحتی امکان‌پذیر نیست. توصیه مهم برای همسر یک فرد خودشیفته این است که بیشتر روی توانایی‌های خود کار کند، به این ترتیب وابستگی به طرف مقابل کمتر می‌شود و فرد خودشیفته نمی‌تواند با توهین و تحقیر اعتماد به نفس فرد دیگر را نابود کند. همچنین میزان ایثار و فداکاری خود را کاهش داده و تا حد امکان وابستگی خود را به فرد مقابل کمتر کند. بدون اینکه حقوق و خواسته‌های خود را فدا کند.

طرز برخورد با همسر خودشیفته

از نگاه اول، یک رابطه با همسر خودشیفته می‌تواند چالش‌برانگیز و دشوار به نظر برسد. این مقاله به بررسی روش‌های مقابله با این شرایط پرداخته و راهنمایی‌هایی را برای مواجهه با این وضعیت فراهم می‌کند.

مقدمه

همانطور که روابط میان افراد رشد می‌کنند، برخی از افراد ممکن است ویژگی‌های همسر خودشیفته را نشان دهند. این می‌تواند بر روابط تأثیر گذاری داشته باشد و نیازمند رویکردهای خاصی برای مدیریت و بهبود آن باشد.

فهم رفتارهای همسر خودشیفته

تشخیص و درک ویژگی‌ها و رفتارهای همسر خودشیفته از اهمیت بالایی برخوردار است. این شامل الگوهای رفتاری و ویژگی‌های مشخصی است که باید شناخته شوند.

استراتژی‌های ارتباطی

ارتباط موثر با همسر خودشیفته می‌تواند به تسهیل فرآیند روابط کمک کند. قرار دادن مرزها بدون تشدید تنش‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است.

مراقبت از خود و تقویت اعتماد به نفس

در مواجهه با همسر خودشیفته، مراقبت از خود و تقویت اعتماد به نفس امری ضروری است. این ممکن است شامل تمرینات روانشناسی و توانمندسازی شخصی باشد.

جستجوی حمایت و کمک حرفه‌ای

استفاده از روان‌درمانی یا مشاوره و جستجوی شبکه‌های حمایتی و منابع می‌تواند کمک بسیاری به افرادی که با همسر خودشیفته روبرو هستند، بکند.

نتیجه‌گیری

در کل، مدیریت روابط با همسر خودشیفته نیازمند آگاهی، ارتباط مؤثر، و مراقبت از خود است. این امور می‌توانند به بهبود روابط کمک کرده و زندگی خانوادگی را بهبود بخشند.

همچنین شما میتوانید از پکیج آموزشی اختلال شخصیت و روش های درمانی استفاده نمایید.