کارگاه آموزشی خانواده درمانی

خانواده درمانی به صورت جامع و کاربردی

همه‌ی ما زندگی را از درون یک خانواده شروع می‌کنیم، آیا این خانواده اعضای خونی ما را شامل می‌شود یا نه، آیا پدر و مادر ناتنی هستیم یا اینکه به عنوان فرزندی پذیرفته شده‌ایم.

زمانی که به دنیا می‌آییم، خود را در خانواده‌ای می‌یابیم و این خانواده، جنبه‌های مختلف زندگی ما را از ابتدا تا انتها تحت تأثیر قرار می‌دهد.

خانواده نقشی بزرگ در شکل‌گیری هویت ما و تأثیر بر آینده‌امان دارد. اصطلاحات، عادات، انتظارات، و نگاه ما به دنیا از خانواده به دست می‌آید.

توجه : این پکیج به صورت کارگاه ضبط شده میباشد.

آموخته‌های مهمی نظیر عشق بورزیدن، برقراری ارتباط با دیگران، واکنش‌ها و نگرش‌ها را از روابط ابتدایی در خانواده فرا می‌گیریم. اگر در یک خانواده سالم با ارتباطات سالم به دنیا آمده باشیم، ممکن است نحوه حفظ روابط سالم را نیز یاد بگیریم.

همچنین، اگر در خانواده‌ای با مشکلات روابطی زاده شویم، ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران مشکلاتی داشته باشیم. هرچند که به دنیا در چنین خانواده‌ای آمدن بد شانسی است، اما این وضعیت نمی‌تواند قابل تغییر باشد.

تقریباً تمام خانواده‌ها با چالش‌ها روبه‌رو می‌شوند، اما بسیاری از آن‌ها توانسته‌اند احساس یکپارچگی و شادی را حفظ یا بازیابی کنند.

خانواده درمانی یا مشاوره خانواده چیست؟

“خانواده درمانی” یا “مشاوره خانواده” نوعی درمان است که برای حل مشکلات خاصی طراحی شده است که بر سلامت و عملکرد یک خانواده تأثیر می‌گذارد. این نوع درمان می‌تواند در دوره‌های سخت، تغییرات ناگهانی، یا مشکلات رفتاری یا روانی افراد در خانواده به کار گرفته شود. خانواده درمانی به مشکلات افراد را به عنوان یک واحد بزرگتر در خانواده می‌نگرد.

در این نوع درمان، فرض این است که بدون درک از روندهای گروهی، مشکلات به طور موفقیت‌آمیز شناخته و حل نمی‌شوند. این روش بر اساس تأثیر گذاری خانواده بر شکل‌گیری مشکلات فردی و نحوه تشویق یا نیازهای افراد به هم مرتبط است.

“خانواده درمانی” می‌تواند از تکنیک‌ها و تمریناتی از شناخت‌درمانی، رفتاردرمانی، درمان فردی، یا سایر روش‌های درمان فردی استفاده کند. تکنیک‌های مورد استفاده کاملاً بر اساس مشکلات و چالش‌های افراد مشاوره شده و شده‌اند.

مشکلات رفتاری یا احساسی در کودکان به عنوان دلایل متداولی برای مراجعه به مشاوران خانواده ذکر می‌شوند. این مشکلات نه تنها درون کودکان وجود دارند بلکه در سیاق خانواده نیز قرار دارند و ممکن است نیاز به رسیدگی درون خانواده داشته باشند.

توجه داشته باشید که در “خانواده درمانی”، واژه “خانواده” الزاماً به ارتباطات خونی اشاره ندارد. در این مفهوم، هر کسی که نقش حمایتی بلندمدت در زندگی یک فرد دارد، جزئی از خانواده محسوب می‌شود، حتی اگر نسبت خونی وجود نداشته باشد.

نوع‌های رایج درمان خانوادگی به شرح زیر هستند:

باونین:

درمان باونین مناسب شرایطی است که افراد نمی‌خواهند یا نمی‌توانند دیگر اعضای خانواده را در درمان شامل کنند.
این نوع درمان بر مفاهیم مثلث بندی (بیان احساسات و هیجانات با صحبت با فرد ثالث) و تمایز (کاهش واکنش‌های احساسی در روابط خانوادگی) تاکید دارد.

ساختاری:

درمان ساختاری بر تعدیل و تقویت سیستم خانواده تمرکز دارد تا والدین در کنترل باشند و مرزهای مناسبی برای والدین و فرزندان ایجاد شود.
درمانگر در این نوع درمان به تقویت ارتباطات خانواده می‌پردازد و به آنها کمک می‌کند تا مرزهای مناسبی را تعیین کرده و حفظ کنند.

سیستمی:

مدل سیستمی بر تمرکز بر ارتباطات ناهشیار و معانی ماورای رفتارهای اعضای خانواده تأکید دارد.
درمانگر در این نوع از درمان نقش خنثی دارد و اجازه می‌دهد تا اعضای خانواده به صورت عمیق‌تر با مسائل و مشکلات خود در قالب خانواده مقابله کنند.

استراتژیک:

درمان استراتژیک به شکل مستقیم‌تر و خلاصه‌تر از سایر انواع درمان است.
در این نوع درمان، درمانگر تکالیفی را برای خانواده در نظر می‌گیرد تا روش‌های تعاملی و ارتباطی خانواده را تغییر دهد و بهبود بخشد.
درمانگر در این رویکرد نقش قدرتمندی دارد و اعضای خانواده را در برقراری ارتباطات مؤثر هدایت می‌کند.

خانواده درمانی: تقویت ارتباطات، شفا دل‌ها

خانواده درمانی، یا درمان خانواده، به عنوان یک رویکرد تحول‌آفرین به حل چالش‌های مختلفی که خانواده‌ها با آنها روبرو می‌شوند، نمایان شده است. این شاخه از روان‌درمانی، از نیاز به درک و مدیریت دینامیک‌های پیچیده خانوادگی نشات می‌گیرد.

تعریف و منشا

در دنیای روان‌درمانی، خانواده درمانی به خاطر تمرکزش بر خانواده به عنوان یک واحد کلان به جای افراد جداگانه معروف است. این رویکرد از اوایل قرن بیستم نشأت می‌گیرد، زمانی که پیشگامانی همچون ناتان اکرمن به بررسی ارتباطات متقابل خانوادگی و تأثیر آنها بر سلامت روانی پرداختند.

تحول درمان خانواده

از ابتدایی‌ترین شروعات، خانواده درمانی به یک حوزه جامع رشد یافته است، مختصری از مدل‌ها و تکنیک‌های مختلف روان‌درمانی شامل می‌شود. این تحولات نشان‌دهنده تطابق این رویکرد با پیچیدگی‌های ساختارهای خانوادگی مدرن است.

اصول اساسی خانواده درمانی

رویکرد سیستمیک

محور اصلی خانواده درمانی، رویکرد سیستمیک است که خانواده را به عنوان یک سیستم مرتبط می‌بیند که هر عضوی با اعمال و احساسات خود تأثیرگذار است. این دیدگاه جامع به روان‌درمانگر این امکان را می‌دهد که مسائل مخفی را شناسایی و به آدرس بگذارد.

دینامیک ارتباطات

ارتباطات مؤثر در مرکز خانواده درمانی قرار دارد. روان‌درمانگران با خانواده کار می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی آنها را بهبود بخشند، درک و همدلی را بین اعضا ترویج دهند. ارتقاء ارتباطات موثر به بهبود روابط و ساختار خانوادگی کمک می‌کند.

نقش روان‌درمانگر

روان‌درمانگران خانواده درمانی نقش حیاتی به عنوان تسهیل‌کننده تغییرات دارند. با ایجاد یک فضای ایمن برای گفت‌وگوی باز، آنها خانواده را در فرآیند خودشناسی و شفای جمعی هدایت می‌کنند. روان‌درمانگر به عنوان واسطه عمل می‌کند و به خانواده در ناوبری درگیری‌ها و چالش‌ها کمک می‌کند.

مسائل متداول در خانواده درمانی

حل و فصل اختلافات

اختلافات خانوادگی حتمی است، اما خانواده درمانی ابزارهایی را فراهم می‌کند تا خانواده بتواند اختلافات را به شکل سازنده مدیریت کند. از طریق مداخلات درمانی، خانواده‌ها یاد می‌گیرند چگونه با اختلافات روبرو شوند، علل اصلی را شناسایی کنند و راه‌حل‌های متقابل را پیدا کنند.

سوء مصرف مواد

خانواده درمانی به ویژه در برخورد با سوء مصرف مواد در خانواده‌ها مؤثر است. این درمان فضای حمایتی برای فرد دچار اعتیاد و عزیزانش فراهم می‌کند، ترویج درک و حمایت در مسیر بهبود را.

چالش‌های روان‌بهداشتی

مسائل روانی می‌توانند بر کل خانواده تأثیر بگذارند. خانواده درمانی ارتباط متقابل مسائل روانی در سیاق خانوادگی را تأیید کرده و به رویکرد همکارانه‌ای برای مدیریت و غلب بر این چالش‌ها پرداخته.

فرایند خانواده درمانی

ارزیابی ابتدایی

سفر با یک ارزیابی جامع از دینامیک خانواده شروع می‌شود، شناسایی نقاط قوت، ضعف‌ها و نقاط نیازمند توجه. این مرحله پایه‌گذاری برای تعیین اهداف درمانی سفارشی به نیازهای خانواده می‌شود.

تعیین اهداف

خانواده درمانی شامل تعیین اهداف واقعی و قابل دستیابی است. این اهداف ممکن است شامل بهبود ارتباطات، حل و فصل اختلافات یا مواجهه با چالش خاصی باشند. روان‌درمانگر با خانواده همکاری می‌کند تا یک مسیر برای تغییرات مثبت تعیین کنند.

راهبردهای مداخله

مداخلات درمانی بر اساس مسائل و اهداف خانواده متفاوت است. این ممکن است شامل تمرینات ارتباطی، بازی نقش و تکنیک‌های تعاملی دیگر باشد که برای افزایش درک و ترویج تغییرات رفتاری مثبت طراحی شده‌اند.

داستان‌های موفقیت در خانواده درمانی

تحولات واقعی زندگی

بسیاری از خانواده‌ها تحولات قابل توجهی از طریق خانواده درمانی تجربه کرده‌اند. داستان‌هایی از ارتقاء بندهای باز شده، بهبود ارتباطات و تقویت روابط، تأکید بر تأثیر مثبت این رویکرد در افراد و خانواده‌هاست.

همچنین شما میتوانید از پکیج آموزشی آسیب ‌های خانواده و روش درمان استفاده نمایید.