دوره آموزشی تربیت کودک و نوجوان
بازی درمانی
وظیفه اولینی که بر عهده کودکان است و یکی از ضروریات زندگی آنها، بازی کردن است. آموزش مستقیم به کودکان زیر 7 سال، بسیار مخرب و ویران‌کننده است. بهترین روش آموزش در این سنین از طریق بازی درمانی انجام می‌شود. بازی نه تنها یک ضرورت زندگی کودکان است، بلکه از طریق آنها افکار خود را بازگو می‌کنند. توانایی حل مسائل در کودکان از طریق تمرکز در بازی گسترش می‌یابد و این باعث تقویت اعتماد به نفس و روحیه استقلال‌طلبی در آنها می‌شود.
لجبازی کودکان
لجباز شدن کودکان به دلایل مختلفی رخ می‌دهد. والدین برای کاهش لجبازی کودکان باید از امر و نهی های بی‌مورد و زیاد پرهیز کنند. این تکرار از ها و نباید ها می‌تواند مشکلات عصبی و پرخاشگری در کودکان را ایجاد کند.
لازم به ذکر است که لجبازی در فرزند اول بیشتر دیده می‌شود؛ به دلیل اینکه مادر ممکن است خواهان بهترین تربیت برای فرزند خود باشد و بخواهد بر رفتارهای او کنترل بیشتری داشته باشد، که این ممکن است منجر به لجبازی شود.
تنبیه بدنی کودکان
تنبیه بدنی کودکان به منظور اصلاح رفتارهای نادرست، شیوه‌ای رایج است، اما والدین باید آگاه باشند که این روش ناکارآمد است و تاثیر مثبتی بر تربیت کودک ندارد. پیامدهای منفی این روش به جا می‌ماند و ممکن است در سال‌های آینده به آسیب‌های جدی برسد، حتی بر والدین کودک نیز تأثیر بگذارد.
بسیاری از والدین گاهی مجبور به تنبیه فرزندان خود می‌شوند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی که در سنین پایین تنبیه می‌شوند، از سن پنج سال به بعد رفتار تهاجمی بیشتری از خود نشان می‌دهند.
گاز گرفتن در کودکان
گاز گرفتن کودکان به طور معمول تلقی می‌شود اما اگر این رفتار بیش از حد نرمال تکرار شود، نشان از یک خواسته یا نیاز در کودک است. گاز گرفتن یک کودک شیرخوار دلایل متفاوتی نسبت به گاز گرفتن کودکان 3 ساله دارد.
اغلب کودکان نوپای (کوچکتر از 3 سال) حداقل یک بار اطرافیان خود را گاز می‌گیرند و این عادت به طور طبیعی از بین می‌رود. اما اگر این عادت پس از سن 3 سالگی ادامه یابد و مرتباً تکرار شود، نیاز به توجه و درمان دارد. گاز گرفتن همیشه عمدی و آگاهانه نیست و به ندرت ممکن است باعث آسیب جدی به دیگران شود یا بیانگر خطر جدی باشد.
ناخن جویدن در کودکان
تقریباً نیمی از بچه‌ها و نوجوانان ناخن‌های خود را جویده و بعضی از آنها دوباره رشد می‌کنند، اما نه به سلامت و زیبایی اولیه. اگر شما بزرگترین هستید که ناخن‌هایتان را جویده‌اید، احتمالاً این عادت را از جوانی‌تان داشته و هرگز کنار نگذاشته‌اید.
هویت‌یابی در نوجوانان
دوره نوجوانی با یک پرسش اساسی همراه است: “من کیستم؟” این پرسش که چند سال ادامه خواهد یافت، به “جستجوی هویت” معروف است. این مسئله مربوط به این است که چگونه می‌توانیم متفاوت از کسانی باشیم که پیش از ما در این دنیا زندگی کرده‌اند یا کسانی که پس از ما به این دنیا خواهند آمد. نوجوانی با این پرسش اساسی مواجه می‌شود و باید به زودی مسئولیت زندگی خود را بپذیرد و خودش را بپرسد: “چگونه باید زندگی کنم؟” “چه حرفه‌ای را انتخاب کنم؟” و درباره روابط جنسی، زندگی خانوادگی آینده‌ام چه تصمیم‌هایی بگیرم؟” “با چه اعتقادات و ارزش‌هایی باید زندگی کنم؟”
پاسخ به این پرسش‌ها آسان نیست و معمولاً با اندکی نگرانی همراه است. شاید بشود گفت که نگرانی والدین نیز کمتر از خود نوجوانان نیست. نوجوانان سعی می‌کنند بالهای خود را باز کرده و به دنیای خود پرواز کنند، در حالی که والدین گاهی به دلیل وابستگی به فرزند و استقلال جویی او، و گاهی نیز به دلیل مخاطرات ناشناخته‌ای که پرواز از آشیانه آشنا برای نوجوانان ایجاد می‌کند، احساس ایمنی نمی‌کنند. در این میان، ممکن است نوجوان احساس کند که والدینش به جای کمک به او، او را آرام نمی‌گذارند و به حالت خود رها می‌کنند.
ناامیدی در نوجوانان
توجه: من تنها زمانی احساس تعلق می‌کنم که مورد توجه قرار بگیرم، حتی اگر این باعث مشکلاتی برای پدر و مادر شود.
قدرت طلبی: من احساس تعلق می‌کنم که رهبر باشم، حتی اگر به دعوا منجر شود. اگر بتوانم مادر و پدر را متقاعد به دعوا با خودم کنم، این نشان دهنده قدرت من است.
انتقام‌جویی: من دوست‌داشتنی نیستم. احساس تعلق برایم زمانی اتفاق می‌افتد که دیگران را اذیت کنم. وقتی من اذیت می‌شوم، پدر و مادرم نیز باید احساس ناراحتی کنند.
ابراز بی‌کفایتی: احساس تعلق زمانی برایم ایجاد می‌شود که مادر و پدرم متقاعد شوند کاری از من بر نمی‌آید. در واقع، زمانی که سعی می‌کنم کاری انجام دهم که از عهده‌اش بر نمی‌آیم، احساس می‌کنم به هیچ چیز تعلقی ندارم. بهتر است هرگز تلاشی نکنم.
هر یک از این باورهای اشتباه، یک راه حل مخالف دارد:
باورهای مثبت فرد را به سوی هدف‌های سازنده‌تر هدایت می‌کند. ما می‌خواهیم جوانانمان را تشویق به داشتن هدف‌های سازنده کنیم و به آنها کمک کنیم تا باورهای مثبت را گسترش دهند و دیدگاه خود را تغییر دهند، به گونه‌ای که:
- از جلب توجه به مشارکت و همکاری برسند.
- از قدرت طلبی به استقلال برسند.
- از انتقام‌جویی به برخورد منصفانه برسند.
- از ابراز بی‌کفایتی به ابراز شایستگی و تفکر منطقی برسند.
تربیت کودک و نوجوان
مقدمه
در دنیای امروز پر از چالش‌ها و امکانات، تربیت کودکان و نوجوانان امری بسیار اساسی و مهم است. این دوران حساس زندگی، زمینه‌ای است که باید با دقت و عشق شکل گیرد. در این مقاله به بررسی اصول و تجارب مفیدی برای تربیت کودکان و نوجوانان خواهیم پرداخت.
پایه‌های پرورش فرزندان
والدین به عنوان پایه اصلی تربیت، نقش بسیار حیاتی دارند. ساختار دهی و ارائه محیط پایداری که کودکان بتوانند در آن رشد کنند، امری اساسی است.
فهم مراحل توسعه
فهم درست از مراحل مختلف توسعه کودکان، کمک می‌کند تا روش‌های تربیتی بهینه و هدفمند انتخاب شوند. هر مرحله نیازمند راهبردهای خاصی است.
ارتباط موثر با کودکان
ارتباط با کودکان نیازمند حوصله و فهم است. این ارتباط باید بر پایه احترام و بازدید باشد تا کودکان احساس کنند که دیده و شنیده می‌شوند.
تعادل بین انضباط و آزادی
تعادل میان اعمال انضباط و اعطای حداکثر آزادی به کودکان، یکی از صفات مهم در تربیت موفق است. این تعادل کمک می‌کند تا فرزندان مسئولیت‌پذیر بزرگ شوند.
نقش فناوری در آموزش
فناوری در دنیای امروز لزومی است. اما نظارت و کنترل صحیح بر استفاده از آن، از اهمیت بسیاری برخوردار است تا تأثیر مثبت آن در تربیت دیده شود.
ترغیب به کنجکاوی و خلاقیت
کنجکاوی و خلاقیت، مهارت‌های ضروری در دنیای امروز هستند. تشویق کودکان به پرسش و خلق، زمینه آموزشی را گسترده‌تر می‌کند.
آموزش فرهنگی و اخلاقی
تربیت فرزندان نه تنها در علوم و مهارت‌های فنی، بلکه در ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی نیز باید تقویت شود. این ارتقاء باعث پرورش افرادی با اخلاق قوی و مسئولیت‌پذیر می‌شود.
مواجهه با چالش‌ها در آموزش
شناخت چالش‌های مختلفی که در طول آموزش ممکن است بوجود بیاید و ارائه راه‌حل‌های کاربردی برای غلب بر آنها، جزء وظایف والدین و معلمان است.
همکاری بین والدین و معلمان
هماهنگی و همکاری فعّال میان والدین و معلمان به نفع کودکان است. این همکاری می‌تواند باعث توسعه جامعه‌ای پویا و سازنده شود.
ایجاد محیط یادگیری حامی
محیط زندگی و یادگیری باید محیطی حامی و مثبت باشد. این محیط کمک می‌کند تا کودکان با احساس امنیت، بهتر یاد بگیرند.
نتیجه‌گیری
تربیت کودکان و نوجوانان نیازمند توجه و هماهنگی میان والدین و معلمان است. این اصول و راهکارها، زمینه‌ساز تربیت افراد موفق و کارآمد در جامعه می‌شوند. با توجه به این نکات، می‌توان به آینده روشنی برای جوانان خود دست یافت.
همچنین شما میتوانید از پکیج آموزشی فرزندپروری استفاده نمایید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.