کارگاه آموزشی بیش فعالی کودکان
مدیریت ADHD و درمان بیش‌فعالی در کودکان
بیش‌فعالی کودکان، یا ADHD به عنوان اختصار، یک نوع اختلال شایع است که حدود هشت تا ده درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال بیشتر در پسران دیده می‌شود و علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است. ویژگی‌های بیش‌فعالی از سنین ابتدایی، به اصطلاح پیش از ورود به مدرسه، شروع می‌شود.
کودکانی که به دلیل بیش‌فعالی و شطرنج‌پیشی، والدین خود را خسته و ناراحت می‌کنند، می‌توانند با کنترل و آموزش مناسب، بهتر تحت کنترل قرار گیرند. در این دوره آموزشی، شما با روش‌های مدیریت بیش‌فعالی در کودکان آشنا خواهید شد.
توجه : این پکیج به صورت کارگاه ضبط شده میباشد.
امروزه، بسیاری از والدین از رفتارهای کودکانشان شکایت دارند و اعتقاد دارند که فرزندشان دارای بیش‌فعالی است. در ابتدا، باید با علائم بیش‌فعالی کودکان آشنا شده و بررسی کنید که آیا کودک شما نیز این علائم را دارد یا خیر؟
تعریف بیش‌فعالی کودکان
ADHD که به عنوان اختصار بیش‌فعالی شناخته می‌شود، یک نوع اختلال رایج است که حدود هشت تا ده درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری بیشتر در پسران دیده می‌شود و علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است. ویژگی‌های اولیه بیش‌فعالی از سنین اولیه رشد، یعنی قبل از ورود به مدرسه، شروع می‌شود.
انواع بیش‌فعالی کودکان
بیش‌فعالی دارای ویژگی‌های بارزی است که شامل حرکت بیش از حد، کمبود تمرکز و توجه، اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود. این اختلال به سه نوع تقسیم می‌شود:
نوع اول: که در آن کودک فقط مشکلاتی در تمرکز و توجه دارد.
نوع دوم: که فقط حرکت بیش از حد مشاهده می‌شود و در نهایت، نوع ترکیبی که کودک هم بیش از حد حرکت دارد و هم مشکلاتی در تمرکز و توجه دارد. این نوع بیشتر در دوران دبستانی، به خصوص در پسران، سه تا پنج برابر بیشتر از دختران دیده می‌شود و بیشتر در پسرانی که فرد اول خانواده هستند، مشاهده می‌شود.
نوع سوم: که معمولاً از سن سه سالگی به بعد تشخیص داده می‌شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری بیشترین حرکت را دارند، دست و پاهایشان بیشتر حرکت می‌کند، ممکن است کمتر بخوابند، کمتر غذا بخورند و بیشتر گریه کنند.
تشخیص بیش‌فعالی کودکان
تشخیص بیش‌فعالی با یک آزمون خاص ممکن نیست. مجموعه‌ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار گیرد. کودک معمولاً این علائم را قبل از هفت سالگی نشان می‌دهد. همچنین، کودکی که دارای این علائم است، با رفتارهایش در محیط‌های مختلف مانند مدرسه یا خانه، مشکل دارد و حتی با همسالانش نیز به راحتی کنار نمی‌آید.
در مقابل این دسته از والدین، والدینی هستند که نمی‌خواهند مشکلات کودک خود را قبول کنند و معمولاً با بهانه‌هایی از هشدارهای معلمان و دیگران فرار می‌روند. این افراد اغلب از درمان این اختلال اجتناب می‌کنند و اعتقاد دارند که داروهایی که توسط پزشک تجویز می‌شود، برای فرزندانشان عوارض منفی دارد. این در حالی است که اگر کودکان به موقع درمان نشوند، نمی‌توانند در امور آموزشی و اجتماعی موفقیت آمیز باشند و ممکن است برای خود و اطرافیانشان مشکل‌آفرین باشند.
دلایل بیش‌فعالی کودکان
علت به وجود آمدن بیش‌فعالی احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. این کودکان احتمالاً دچار نقص جزئی در بخش‌های مغز مرتبط با توجه و تمرکز هستند. از عوامل مؤثر در بروز این اختلال می‌توان به سیگار کشیدن یا مصرف الکل توسط مادر در دوران بارداری اشاره کرد.
حتی تحمیل دود سیگار به وسیله مادر در دوران بارداری، باعث اختلال در رفتار کودک می‌شود. استرس مادر نیز ارتباطی با این موضوع دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که این اختلال معمولاً در خویشاوندان نزدیک افراد هم وجود دارد.
مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا، غذاهای حاوی مواد افزودنی مانند شیرین‌کننده‌های مصنوعی و یا رنگ‌دهنده‌های خوراکی، مواد جلوگیرنده از فاسد شدن غذا که در بعضی از غذاهای آماده وجود دارد، نیز در ایجاد این اختلال نقش دارد.
تأثیرات بی‌توجهی به کودکان بیش‌فعال
در صورتی که به کودکان بیش‌فعال بی‌توجهی شود و درمان صورت نپذیرد، احتمال ابتلا به افسردگی در آینده زیاد است و در دوران نوجوانی ممکن است رفتارهای ضداجتماعی و حتی بزهکاری را تجربه کنند. بنابراین به والدین توصیه می‌شود که حتماً در دوران کودکی اقدام به معالجه فرزندان خود کنند. این اختلال در دوران مدرسه معمولاً بیشتر مشکل‌آفرین می‌شود، زیرا کودک تمرکز کافی برای گوش دادن به درس ندارد و مدام به دنبال بیرون رفتن از کلاس است. این کودکان نمی‌توانند به‌طور آرام بر روی صندلی نشینند، پرحرف هستند و مدام با دوستان خود صحبت می‌کنند، که باعث مشکلات تحصیلی آنها می‌شود.
والدین باید به رفتار کودکان خود دقت داشته و تنها در صورتی که این نشانه‌ها را در مدت زمان طولانی مشاهده کنند، با یک متخصص مشورت کنند. در غیر این صورت نباید به هر کودک پرتحرک برچسب بیش‌فعالی زده شود.
درمان بیش‌فعالی کودکان
درمان سریع برای ADHD وجود ندارد، اما علائم آن قابل شناسایی و کنترل هستند. والدین بهتر است اطلاعات بیشتری در مورد این اختلال کسب کنند و برنامه تربیتی ویژه‌ای را برای نیازهای فرزندان خود طراحی کنند. این مهم است که والدین بدانند که این افراد ذاتاً بد نیستند، اما بدون مداخله درمانی و داروهای مناسب نمی‌توانند رفتار خود را کنترل کنند.
خانواده، معلمان و مدرسه باید با یکدیگر همکاری کنند. والدین باید از تنبیه بدنی کودک خود خودداری کرده و با او با محبت رفتار کنند. درمان دارویی نیز می‌تواند به این کودکان کمک بسیاری کند. مطالعات نشان داده است که رژیم‌های غذایی هم می‌توانند برای کمک به این افراد موثر باشند. آنها باید از مصرف زیاد شکر و مواد غذایی حاوی آن مانند کیک، شیرینی، شکلات، بیسکویت و نوشابه‌های شیرین که تحریک کننده هستند، خودداری کنند.
حذف رژیم‌های غذایی
این قسمت شامل غذاهایی است که ممکن است علائم شما را بدتر کنند.
اصول رژیم غذایی برای کودکان بیش فعال
باید و نباید‌های رژیم غذایی کودکان بیش فعال
رژیم‌های بیش فعالی هنوز به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. داده‌ها محدود است و نتایج متفاوت هستند. با این حال، بسیاری از متخصصان سلامت فکر می‌کنند که آنچه که می‌خورید و نوشیدید ممکن است در کمک به نشانه‌ها نقش داشته باشد. یکی از متخصصان، ریچارد سون، دکترای پزشکی، می‌گوید که آنچه برای مغز مفید است، احتمالاً برای بیش فعالی مفید است. ممکن است بخواهید موارد زیر را بخورید:
رژیم غذایی با پروتئین بالا
لوبیا، پنیر، تخم‌مرغ، گوشت و آجیل می‌توانند منبع خوبی از پروتئین باشند. خوردن این نوع غذاها در صبح و برای تنقلات بعد از مدرسه مفید است. این مواد غذایی ممکن است به بهبود تمرکز کمک کند و احتمالاً باعث می‌شود داروهای بیش فعالی برای مدت طولانی عمل کنند.
کاهش مصرف کربوهیدرات ساده
از مصرف آب‌نبات، شربت ذرت، عسل، محصولات ساخته‌شده از آرد سفید، برنج سفید و سیب‌زمینی بدون پوست خودداری کنید.
استفاده از کربوهیدرات‌های پیچیده‌تر
اینها کربوهیدرات خوبی هستند. مصرف سبزیجات و برخی از میوه‌ها، از جمله پرتقال، نارنگی، گلابی، گریپ‌فروت، سیب و کیوی را ترجیحاً در شب انجام دهید. این نوع غذا ممکن است به خواب شما کمک کند.
افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا ۳
میتوانید امگا ۳ را در ماهی‌هایی مثل ماهی‌قزل‌آلا و دیگر ماهی‌های سرد پیدا کنید. گردو، آجیل برزیلی و روغن‌هایی مانند زیتون و کلزا نیز دارای امگا ۳ هستند. همچنین میتوانید به‌صورت مکمل امگا ۳ مصرف کنید. اداره غذا و دارو (FDA) ترکیبی به نام “Vayarin” را به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت بیش‌فعالی تایید کرده است.
مکمل‌های غذایی
بعضی کارشناسان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به بیش‌فعالی روزانه ۱۰۰٪ ویتامین و مواد معدنی مصرف کنند. با این حال، تغذیه‌کاران دیگر فکر می‌کنند که افرادی که رژیم غذایی نرمال و متعادل را دنبال می‌کنند، نیازی به مکمل‌های ویتامین یا مواد مغذی ندارند. آنها می‌گویند که شواهد علمی کافی برای اثبات کمک مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی به تمام کودکان مبتلا به اختلال وجود ندارد. هرچند مکمل‌های چند ویتامینی ممکن است مفید باشند، اما مگادوز ویتامین‌ها ممکن است سمی باشد، بنابراین بهتر است از آنها خودداری کنید. علائم بیش‌فعالی در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد. اگر شما مکمل مصرف میکنید، با پزشک خود مشورت کنید.
حذف رژیم‌های غذایی و بیش‌فعالی
سعی کنید غذاهایی که علائم شما را بدتر می‌کنند را نخورید. برخی معتقدند که حذف همه چیز از رژیم غذایی بی‌اساس است و شواهد علمی آن تایید نشده است. اما یک مطالعه نشان داده است که برخی از رنگ‌ها و افزودنی‌های مواد غذایی در برخی از کودکان ممکن است بیش‌فعالی را ایجاد کنند. با این حال، اثرات آن با سن و نوع مواد متفاوت است. بر اساس مطالعات اخیر، آکادمی پزشکی کودکان اطفال موافق است که حذف افزودنی‌ها و رنگ‌های مواد غذایی از رژیم غذایی یک انتخاب مناسب برای کودکان مبتلا به بیش‌فعالی باشد. بعضی از کارشناسان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به بیش‌فعالی از موارد زیر پرهیز کنند:
افزودنی‌های مواد غذایی
در سال ۱۹۷۵، یک تخصصی در زمینه آلرژی پیشنهاد داد که رنگ‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌ها و افزودنی‌ها ممکن است در برخی از کودکان منجر به بیش‌فعالی شوند. از آن زمان، محققان و کارشناسان رفتار کودک این مسأله را به شدت مورد بحث قرار داده‌اند.
رنگ‌های مصنوعی، به ویژه قرمز و زرد
مکمل‌های غذایی مانند آسپارتام، MSG (گلوتامات ناتریم) و نیترات. برخی مطالعات بیش‌فعالی را به نگهدارنده بنزوات سدیم مرتبط می‌کنند.
قند
بعضی از کودکان پس از مصرف آب‌نبات یا دیگر غذاهای شیرین، بیش از حد فعال می‌شوند. هیچ شواهدی نشان نمی‌دهد که این عامل بیش‌فعالی را به همراه دارد. برای بهبود تغذیه کلی، غذاهای شیرین باید جزء رژیم غذایی افراد باشند. اما شما میتوانید با حذف آنها ببینید آیا علائم بهبود می‌یابند یا خیر.
کافئین
مطالعات نشان داده‌اند که مقدار کمی از آن ممکن است برخی از علائم بیش‌فعالی در کودکان را تسکین دهد. اما عوارض جانبی کافئین ممکن است بیشتر از مزایایش باشد. اکثر کارشناسان توصیه می‌کنند که مردم کمتر از کافئین استفاده کنند یا از آن اجتناب کنند. اگر شما داروی بیش‌فعالی مصرف میکنید، مصرف کافئین ممکن است برخی از عوارض جانبی را شدت بخشد.
بیش فعالی کودکان
مقدمه
بیش‌فعالی کودکان به معنای بروز حرکات بیش از حد و ناتوانی در کنترل آنهاست. این موضوع می‌تواند به تحریک‌پذیری بیش‌ازحد، حرکت‌های بیش‌اندازه‌ای و عدم توانایی در تمرکز منجر شود.
تشخیص بیش‌فعالی
درک علائم و نشانه‌های بیش‌فعالی در کودکان از جمله حرکت‌های بیش‌اندازه، ناتوانی در نگه‌داشتن تمرکز و افزایش تحریک‌پذیری است. این عوامل می‌توانند به مشکلات تحصیلی و اجتماعی در کودک منجر شوند.
عوامل موثر
بیش‌فعالی کودکان تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی قرار می‌گیرد. عوامل ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی در این مسئله داشته باشند، همچنین محیط خانوادگی و فرهنگی نیز می‌تواند بر این وضعیت تأثیرگذار باشد.
مدیریت بیش‌فعالی
تشخیص حرفه‌ای و روش‌های درمانی از جمله مهمترین مراحل در مدیریت بیش‌فعالی است. استفاده از روش‌های رفتاری، درمان‌های دارویی و تغییرات در سبک زندگی می‌تواند کمک کننده باشد.
حمایت و پشتیبانی
والدین و محیط مدرسه با ارائه حمایت‌های لازم می‌توانند کودکان بیش‌فعال را در مدیریت این وضعیت یاری کنند. همچنین، بهره‌گیری از منابع جامعه می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
نقد اشتباهات شایع
در این قسمت به اشتباهات متداول و تصورات نادرست درباره بیش‌فعالی پرداخته خواهد شد و نکات مهمی را برای درک بهتر این وضعیت مطرح خواهیم کرد.
نتیجه‌گیری
بیش‌فعالی در کودکان موضوعی است که نیازمند فهم و حمایت است. با تشخیص دقیق و ارائه پشتیبانی‌های لازم، می‌توان بهبود وضعیت کودکان را تسهیل کرد.
همچنین شما میتوانید از پکیج آموزشی کودکان بیش فعال استفاده نمایید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.