تأثیر مداخله مبتنی بر شفقت خود بر احساس تنهایی و تنظیم هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير مداخله مبتني بر شفقت خود بر احساس تنهايي و تنظيم هيجاني در زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي شهر اهواز بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل پيگيري يک ونيم ماهه بود. نمونه پژوهش شامل 20 زن آسيب ديده از خيانت زناشويي مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه هاي احساس تنهايي (دهشيري، برجعلي، شيخي و حبيبي، 1387) و تنظيم هيجاني (گارنفسکي، کارايج و اسپينون، 2002) بودند. براي تحليل داده ها از روش تحليل کوواريانس استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد، مداخله مبتني بر شفقت خود باعث کاهش احساس تنهايي و افزايش تنظيم هيجاني در زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل شد و يافته ها بعد از يک ماه نيز پايدار بودند (p<0.01).