«سرمایه اجتماعی» یک مفهوم فرا رشته ای است که بر روابط و نیز کمیت و کیفیت این روابط در میان افراد، گروه‌ها، سازمان‌ها و اجتماعات تمرکز دارد. سرمایه اجتماعی انباشت منابع بالقوه و بالفعلی ست که مربوط به مالکیت یک شبکه بادوام از روابط کم و بیش نهادینه شده است. اهمیت این سرمایه در آن است که حضورش نوعی از کنش را میسر می‌سازد که برای افراد، گروه‌ها و سازمان‌ها مفید است.
مفهوم «سرمایه اجتماعی» در آغاز توسط جامعه‌شناسان معرفی گردید و در تحقیقات آن‌ها مورد استفاده قرار گرفت. این مفهوم به تدریج توجه اندیشمندان سایر رشته های علوم اجتماعی و رفتاری را به خود جلب کرد و در دهه های اخیر علاوه بر اینکه در حوزه‌هایی نظیر جامعه شناسی، علوم سیاسی و اقتصاد مورد استفاده قرار گرفته؛ در رشته های مدیریت و سازمان نیز، طرفداران زیادی پیدا کرده است (الوانی و سیدنقوی، 1383).
اندیشمندان بر مفهوم «سرمایه اجتماعی» به منزله یک شرح جامع برای بیان دلایل اینکه چرا برخی جوامع قادرند تا مشکلات جمعی خویش را با همکاری یکدیگر حل نمایند، در حالی که جوامع دیگر در متحد کردن اعضای خویش، حول هدف‌های مشترک ناتوانند؛ متمرکز می‌گردند، با این رویکرد می‌توان گفت مفهوم سرمایه اجتماعی «به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه، به عنوان یک منبع با ارزش، اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل، موجب تحقق اهداف فردی و سازمانی می‌شود». طرح این رویکرد در بسیاری از مباحث اجتماعی و رفتاری، نشان دهنده اهمیت نقش این سرمایه در توسعه و پیشرفت جامعه، به ویژه توسعه اجتماعی دارد (درانی و رشیدی، 1387).
- دارای 31 گویه می باشد
- دارای 7 خرده مقیاس می باشد
- دارای شیوه نمره گذاری می باشد
- دارای پایایی و روایی می باشد
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.